mollie komt thuis. ik ben de enige die hier verder present tekent. zodat aan my de behaaglyke eer te beurt valt, haar aanwinsten te mogen keuren. wit met zeer dunne blauwe horizontale strepen. myn dochter heeft een fenomenaal goeie smaak. vooral als ze voor de spiegel staat, is ze zo goddelyk mooi, dat ze letterlyk evenveel licht uitstraalt als de zon zelf.
een uur later arriveert de sushi die luv voor ons had besteld (enfin, voor mollie, want zelf lust ik geen sushi); al etende, kyken we tezamen naar de koreaanse zombie-reeks die mollie volgt. daarna verdwynt ze weêr voor de rest van haar leven naar haar kamer.
je ziet haar dan niet één minuut meer, àltyd maar zit mollie op haar kamer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten