tot vier uur snachts blyven doorwerken aan m'n diepzeeduikersboek, koortsachtig... op het eind was ik helemaal uitgeput... naderhand overschouwend wat ik zoal gepresteerd had, geviel de kwantiteit flink tegen... het streefdoel had er evenwel uit bestaan om in dit proza meer tezamenhang te scheppen, en daarin mag ik my, geloof ik, het vermoeden permitteren, een drastisch succes te hebben geboekt (het boek betreft een opeenvolging van losse stellingen en nog meer lukrake invallen; geleidelyk aan kwam daar de ambitie by, er tussendoor een soort van avonturenverhaal in te verweven - evenwel zonder, bovenal, de spontaneïteit van die losse krabbels in het gedrang te brengen; een dansen op het losse koord...
de volgende dag toch net zo goed nog weêr uit bed weten te stappen op een aanvaardbaar uur. lezen, de vaat doen, cluedo spelen met rocco james conan. onder leiding van de locale boswachtersdochter weêr een korte, dappere wandeling gepresteerd, door onweêr, bos en wind, en daarna els crawls weêr naar het treinstation van trois-ponts getransporteerd. in stavelot wonderwel een stilstaande file, door kerstinkopers.
voor wie met kop en schouders in een nieuw boek-in-de-maak verpoost, is er op de àndere fronten niet veel te verhapstukken. je zit aldoor met je gedachten by een alternatieve hoofdstuk-indeling. zelfs maar, ter ontsnapping, een halfuur naar "cult of chucky" zien, nog àltyd onhaalbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten