zaterdag 29 mei 2021

@ de bookshop

inzake deze "napoleon" heb ik my een oor aangenaaid laten worden, toch. "jacques martin", zo lees je op de cover, en inderdaad lykt dit het tekenwerk, over goed 200 blaêren verspreid, van die yverige vriend van hergé afkomstig, zoals we die vooral kennen van de serieuze, maar onderhuids wat homo-erotische "alex", de galloromein.
    dit erg lyvige napoleon-boek kwam my daarom bepaald monumentaal voor, als iets dat zy aan zy zou staan met het legendarische biographische stripverhaal "don bosco" uit 1942, door jijé - al geloof ik dat "don bosco", uit de robbedoes-stal, een veel meer dynamische lynvoering heeft... 
    in dat opzicht scheen die "napoleon" my gebrekkig en groots tegelyk toe, maar vooral groots; kortweg totaal "classic".
    al lezend kwam daar nattigheid. dat napoleon toch niét, goed uitgemeten, zo héél erg klein was, is een typisch modérn biographeem, niet iets van uit de jaren 40 of 50. ook dat napoleon toch niét de slaverny herinvoerde, is zoiets moderners. inmiddels begreep ik dat die naam "martin" daar echt alleen maar als een verkooptruc staat afgedrukt; "gepresenteerd door martin", laffelyk vergoelykt door het idee dat deze napoleon zou kunnen worden gelezen als een prequel tot de effectief door martin getekende napoleon, die zich op waterloo toespitst.
    het stomme is vooral dat die huidige tekenaar, davoz, zich voor zyn imitaties exclusief gericht heeft op de zeer jonge, nog wat méér stroeve jacques martin; de latere martin, van ondermeer de serie "arno", is veel meer virtuoos - wat deze hier, davoz, niet eens zal hebben aangekund.
    en toch, toch is deze uit de kluiten gewassen "oom wim", uit 2010 dus maar, alles byeen toch wel degelyk van een euforisch stemmend kaliber. stroef maar uiterst nauwgezet en totaal doeltreffend. verbysterend gedetailleerd als historische vertelling bovendien. ook ik, lezers, heb thuis, net als jullie, een zekere napoleon-boeken-plank - en toch steek ik hier nog flink wat van op, echt.
    zyn levensverhaal is al een triljard keren naverteld maar steeds wanneer dat gedaan wordt met veel inzet, leveren de opkomst en ondergang van napoleon betoverende lectuur op. geheel dat vroeg 19e eeuwse europa komt ermeê door je leeskamer naar binnen geblazen, een exotische bries in geuren en kleuren.

je ziet het; stroef, anti-rock&roll;
maar ernstig historisch
en als product daarom ook nostalgisch...


3 opmerkingen:

Marc Buggenhout zei

Kubrick was ook bijna aan een Napoleon film begonnen. Al het voorbereidde werk was al gedaan.

Vitalski zei

maar we kregen dan toch Barry Lyndon...

Marc Buggenhout zei

Ja, één van mijn all time favorites. Ik zie hem elk jaar eens. (ook met voice-over, hé ;)