maandag 31 mei 2021

@ the movies

the wolf of wall street (2009)

er is toch niemand die het niet op zyn zenuwen krygt van een "vertelstem"? zowel in strips als in films zyn dat enorm vervelende dingen... wat geen kwestie is van smaak; het is een inhoudelyk iets. de verteller en het beeld gaan mekaâr becommentariëren; zodat de verteller al byna niet anders meer kàn dan, tegenover het beeld, te proberen te "scoren"; en hoe anders dan met geforceerde ironie? het beeld dan weêr, wordt vanzelf irreëel, exemplarisch, studio-matig. en extreem afgezaagde humor blykt onafwendbaar; byvoorbeeld: dicaprio in gesprek met ene joanna lumley; zyn vertelstem zegt: "o nee - probeert zy me te versieren?" waarop één minuut later de vertelstem van joanna natuurlyk: "o nee - hy wil me versieren..." hoe àfgezaagd kan je zyn...
    nog erger: als de acteur ook tegen de camera aan gaat praten... geforceerde comedy waar niemand op zit te wachten...
    er doen zich in de film ook wel fantastische scènes voor... van de 900 filmscènes waarin je acteurs al hebt zien spelen dat ze waanzinnig stoned zyn, is deze met overschotten de àllermooiste! er treedt by dicaprio en de net zo sublieme acteur genaamd jonah hill een soort spierverlamming van stonedigheid op; zo kronkelen zy letterlyk over de mat, de trap af, bovenop mekaâr, stikkend, naar adem snakkend, krysend op zoek naar redding - da's echt fantastisch mooi gespeeld, waanzinnig intens en ook lekker langdurig. door die belachelyke "titanic" zou je dat byna niet meer beseffen, maar die dicaprio is nog altyd een van de zes beste acteur aller tyden (zie ook: total eclipse, waarin die zomaar ineens een  - franstalige - arthur rimbaud neêrzet...) ook de seks-scènes in "wallstreet" zyn overigens byzonder hitsig en sterk; hoewel ze telkens maar heel eventjes duren, kryg je er iedere keer opnieuw gelyk ook zélf goesting van. maar by veel andere blitsigheden denk je: hadden ze dit maar aan tarantino gegeven... dan was dit veel meer essentieel gebleven, met veel meer zwaartekracht. die scorcese mankeert het vaak aan zwaartekracht. 
    de film duurt drie uurs voort. als ze nu maar, achteraf, al die volstrekt nutteloze vertel-momenten geschrapt hadden, alsook die al te nadrukkelyk geregisseerde comedy-settings; dan hadden wy daar één best wel briljante prent van 75 minuten aan overgehouden.
    


Geen opmerkingen: