net als de americaanse stripreekshelden hebben ook de europese striphelden wel hun best uitgebreide biographieën op wikipedia, alleen staan deze helden en hun universums onderling minder met mekaâr in verbinding; zodat hun levensverhalen dus iétsje minder complex zyn - maar daardoor niet minder onnavolgbaar. byvoorbeeld de stripreeks nero is erg uitgebreid, met ook de biographieën van de tien belangrykste zy-personages.
wat tamelyk nieuw is, is dat deze europese stripfiguren nu voor het eerst, naar americaanse leest, bezig zyn met een regeneratie; een nieuw elan, met nieuwe tekenaars en auteurs, maar liefst zo strak mogelyk naar het oorspronkelyke voorbeeld. we noteren jommeke, die ondermeer opnieuw "jacht op een voetbal" beleeft, maar dan iétsje volwassener; lucky luke, die zich nu nadrukkelyk getergd weet omdat hy niet mag roken, michel vaillant, die er werkelyk buitengewoon realistisch, biographisch familiedrama van maakt, maar ook snoesje, baard en kale, buck dany, et cetera.
dit gaat niet over strikte biographieën, maar wel over voortzettingen van personages, met veel oog voor de achterliggende biographie. die achterliggende biographieën worden daardoor uitgediept en zogezegd "authentieker", met zeer eigenaardige wetmatigheden. de reboots van robbedoes byvoorbeeld, schynen zich steeds te moeten afspelen in een brussel dat door nazi's wordt bezet. de combinatie "robbedoes" en "hakenkruisen" zyn visueel onderhand een geykte match. in het voorlaatste album is robbedoes zelfs verzeild geraakt in een trein die naar auschwitz rydt. ook door zo'n doodernstige historische context winnen die aanvankelyk totaal frivole personages aan ogenschynlyke authenticiteit.
de reboots van blake & mortimer leren ons, dat het toch effectief zaak is om de spelregels van de oorspronkelyke auteurs zo strikt mogelyk na te leven. ook francois schuiten heeft een blake en mortimer-album gemaakt, maar dan zo erg naar zyn éigen grafische normen, dat dit voor my persoonlyk overkomt als aanmatigend, om niet te zeggen vandalistisch.
niet iedereen is dol op deze reboots, zie byvoorbeeld de controverse naar de op handen zynde nieuwe guust flater; maar zelf vind ik deze initiatieven juist een redding, een dringend verwachte elektroshock in de voorts misschien wat ingedommelde branche. hergé heeft een dergelyke voortzetting van zyn held kuifje verboden; volgens my hebben de erven er een kluif aan om bobbie en de zynen toch wél nog aldoor in de kyker te houden...
doch ook zien we daar wérkelyk biographieën van europese striphelden. byvoorbeeld de uiterst ingewikkelde reeks XIII: behalve een stel spin-offs rond zy-personages, zyn daar ook de album nummer 13 en 13 bis, "het onderzoek", die de hele biographie op een rytje zetten.
zelf heb ik zonet een ware psychologische roman geschreven met in de hoofdrol het figuurtje nero, niet zonder de hulp van de nero-alleskenner yves kerremans. madame pheip rookt matrasvulsel. petoetje komt van het eiland moea papoua maar studeerde aan de universiteit van oxford, kapitein tuizentfloot kan niet zwemmen - met al die biographemen moét je rekening houden!...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten