halfzeven

daar passerende, eventjes binnengesprongen by myn vader en myn moeder, lindeboomstraat 30. alwéér twee koffi's.
    net als ikzelf, was totaal toevallig ook myn vader vandaag by de tandarts geweest, een tand laten trekken zelfs - hy wel. "vreselyk." "neen, daar merk je niks van." "toch is het een ellendige ervaring." "neen, want je wordt totaal verdoofd." "ja, maar ik heb toch altyd schrik dat ik het ineens wél ga voelen, dat er ineens toch wél een pynscheut doorheen gaat priemen..."

myn broêr jeroen kwam ook langs. we praatten wat, en op den duur kwam een zekere "frankie michiels" ter sprake; ik wist niet dat hy die frankie kende, en hy wist ook niet dat ik die frankie kende. iemand uit zoersel. was op zich een futiel gespreks-onderwerp: we hebben ieder op eigen beurt die frankie michiels al twaalf, dertien jaar niet meer gezien, en ook hadden we al twaalf, dertien jaar lang nooit meer aan hem teruggedacht.

    echter, ziehier;
    ik ga, nog steeds by myn ouders, alvorens naar huis te vertrekken, nog gauw even naar het toilet - ik moest eigenlyk reeds plassen van toen by de slegte. ik surf, terwyl ik ga zitten, "vitalski slaapkamer" (alvast op zoek naar een afbeelding voor op deze blog);- en: wat duikt daar op, voor de eerste keer aller tyden? een heel oude photo van myzelf - op bezoek by die frankie michiels!!...