woensdag 1 juli 2020

state of being, 1 juli 2020


laatste schooldag... van 9u tot 15u in de leraarskamer hangen lummelen... administratie... babbelen, oa over de oorsprong van het woord "tapas"... tussendoor opgeroepen voor her-deliberaties... daar zeg ik niet veel, wegens vooralsnog niet bekwaam genoeg voor zoveel verantwoordelykheid... van m'n drie talen-collegae nochtans een kaartje gekregen met daarop "welkom in ons team - gij hebt dat héél goed gedaan!!" echt aangrypend, wie ziet zoiets nu aankomen?
    het was goed om een maskertje te kunnen dragen, doordat m'n neus helemaal verpsoriasist was...
    door de regen weêr naar huis gefietst. op de radio: onze koning, die zyn spyt over congo uitdrukt... zeer stylvol van die mens... het is jammer dat hy zich zo ingeblikt-robotachtig voortbeweegt, en dat hy, als hy spreekt, als een computer-aangestuurde vertaal-machine klinkt, want voor de rest is die eigenlyk echt goed bezig...
    een tydschriftenwinkel gepasseerd, op de bisschoppenhoflaan. na de boekhandel is nu ook de tydschriftenwinkel tot een bedreigde diersoort verworden, dus als je je daar kàn "laten gaan", dan moet je dat zeker niet laten... aldus wat later met kilo's papier weêr buitengekomen, voor meer dan 100 euro aan boekjes, alles voor myn kinderen, voor volgende week in wissant; de smurfen, pocémon, topmodel, dansschool, ...
    thuisgekomen, nog eens zes frankenstein-boekjes kunnen verkopen...
    die twee maanden "vacantie" voor de boeg, lyken toch erg kort, byzonderlyk omdat ik erg veel voor mekaâr zal moeten zien te krygen... het voelt aan alsof ik op 1 september zal sterven; gedaan met schryven, gedaan met het kunstenaarsleven...
    jantine is een vriendin van my die onlangs, tot ieders verbazing, letterlyk in een klooster is gegaan. die vraag ik nu geregeld om voor my te bidden - en ik moet zeggen, dat je toch wel merkt dat het werkt...



2 opmerkingen:

Anoniem zei

Waarde schrijf-meneer,

Toetreden tot een kloosterorde. Zit erover te denken. Maar van alles moeten en veel stil zijn, 
dat kan ik in mijn eentje ook voor elkaar krijgen. Het luidop in mezelf lullen mindert rap, alsof de 
met huid omgeven gekte heeft besloten te zwijgen. Een exacte diagnose ware 't een stoornis laat ik 
in het midden, er moet iets over blijven mocht ik in een later stadium alsnog besluiten te gaan bidden.

Ave,

Uwes

Vitalski zei

bidden is niet slecht...