dreamer

een droom die zich moeilyk laat uitleggen. ik zat in een "impasse", niet met een of ander afgebakend gegeven, maar met myn gehele "state of being", om het met deze blog te zeggen. er was geen enkele oplossing om hier uit te geraken. toen dacht ik slim: ik ga gewoon "aaaaaaaaaaaaa" blyven en blyven zeggen, totdat ik hieruit ben; als ik "aaaaaaaaa" blyf zeggen, moéten "ze" (wie??) op den duur wel toegeven; ik dacht letterlyk: die gedurige "aaaaaaaaaaaaaaaaa" is als een tunnel, aan het eind daarvan kom ik uit de tunnel. aldus liep ik aldoor "aaaaaaaaa" te zeggen, totdat ik inzag: dit is voor rocco helemaal niet leuk, ik stop er weêr meê, en toen beseften-ik ook: myn stem zou dit ook niet lang meer hebben volgehouden...