press rewind. oudjaarsavond, opnieuw. de deuren zouden officieel pas zyn opengegaan om 18u, maar zoals in blydschap verwacht begonnen ten laatste één breed gerekend uur eerder alreeds, de vroegste drommen belangstellenden zich aan te melden. nog bezig als ikzelf was, tezamen met de leeuwentemmer de checklist helemaal af te vinken - alles perfect in orde, zelfs onze stryd met de chauffage, tot één dag tevoren nog zo gebrekkig; alles, àlles helemaal in orde...
rond 18u leefden-en werkte daar reeds een kleine honderdtal mensen in de prettige zaal; nog eens één halfuur daarna zat de zaal halfvol en begonnen de wérkelyk grote drommen zich op te werpen, meerbepaald aan myn lievelingsmeubel: de kassa van het clubhuis. nooit eerder gebeurd: aan die kassa zelfs de assistentie van myn oudere broêr serge; zo'n erge drukte als dit werd.
18:40; nog een pààr minuten - en de voorstelling kon beginnen. ken post en romeo spinelli beslisten alvast ter plekke, zometeen reeds wat voorprogramma in de stryd te gooien. muziek op de achtergrond uit myn laptop: "no fun", the stooges... prachtig oranje licht over de scène, een stormachtig geroezemoes van nog méér en nog méér binnen tredende contingenten publiek aan de volle inkom...
en dan - inderdaad, beste vrienden: hét onsterfelyke moment van het voorbye jaar: elektrische totaal-panne.
muziek uit, licht uit.
gedaan met alles.
en dan - inderdaad, beste vrienden: hét onsterfelyke moment van het voorbye jaar: elektrische totaal-panne.
muziek uit, licht uit.
gedaan met alles.
is al wel eens eerder gebeurd, maar dan wist yannick fader dit, met veel moeite wel, op te lossen. verschil met vanavond: yannick is er niet. die is in de ardennen. het geluid wordt dezen-avond verzorgd door bootsie butsenzeller - die heeft echter, door het noodlot, nog nooit één keer eerder ons geluid gedaan. het licht is in handen van iemand die johan heet, een kennis van het seeftheater - die mens was eerder dan vandaag, zelfs nog nooit in het clubhuis geweest.
die panne, die totale black-out, wil dat zeggen (totàle duisternis, totàle radio-stilte, àlle yskasten plat, ect; alleen die paar witte lampjes van de nooduitgangen wel braaf knipperend...), die heeft, als een volmaakte nachtmerrie, byna een halfuur lang voortgeduurd.
die panne, die totale black-out, wil dat zeggen (totàle duisternis, totàle radio-stilte, àlle yskasten plat, ect; alleen die paar witte lampjes van de nooduitgangen wel braaf knipperend...), die heeft, als een volmaakte nachtmerrie, byna een halfuur lang voortgeduurd.
bellen naar stefke; niks gekort.
de leeuwentemmer doét wat die kan; naar de kelder en naar de zolder; niks gekort... ken post en spinelli beginnen alvast, akoestisch, een paar liedjes te zingen, bygelicht door smartphones...
da's leuk voor tien minuten. heel leuk.
ik kom, ten zesde male, op de koer gestapt (aldoor naar het achterhuis weg en weêr rennend, kykende waarom ook dààr de schakelaars, kennelyk, aldoor afspringen, eender wanneer je ze op eender welke manier probeert aan te zetten...) dan riep ik uit, zomaar naar al die ryen mensen daar rond een vuurkorf: "is hier iemand die iets van ellentriek afweet?" pal, knal en exact voor myn neus stààt er een sympathiek ogende, lange man - slungelachtig zelfs, in de goede zin van het woord. dwz hy kwam niet naar me toe nadàt ik myn omroep had gedaan, hy STOND net op dàt moment al voor me. "ja, ik ben een ellentrieker," zei hy. zyn prachtige vrouw staat naast hem en zegt heel serieus: dat is den besten ellentrieker van heel antwerpen."
ik kom, ten zesde male, op de koer gestapt (aldoor naar het achterhuis weg en weêr rennend, kykende waarom ook dààr de schakelaars, kennelyk, aldoor afspringen, eender wanneer je ze op eender welke manier probeert aan te zetten...) dan riep ik uit, zomaar naar al die ryen mensen daar rond een vuurkorf: "is hier iemand die iets van ellentriek afweet?" pal, knal en exact voor myn neus stààt er een sympathiek ogende, lange man - slungelachtig zelfs, in de goede zin van het woord. dwz hy kwam niet naar me toe nadàt ik myn omroep had gedaan, hy STOND net op dàt moment al voor me. "ja, ik ben een ellentrieker," zei hy. zyn prachtige vrouw staat naast hem en zegt heel serieus: dat is den besten ellentrieker van heel antwerpen."
hy gaat aan de slag. er verandert echter niets. het blyft stil en donker.
en het is oudjaar, die mensen hebben betaald en als dit binnen, ten uiterste, één vol uur niet goed is gekomen, dan moeten die àllemaal terug naar huis; en dan is de dinsdagclub failliet, niet by wyze van spreken maar écht.
ik kruip naar het podium - om, in het donker, het publiek, hard roepend, weêr even toe te spreken. eerlyk deze situatie duiden, niet bullshitten.
ik kruip naar het podium - om, in het donker, het publiek, hard roepend, weêr even toe te spreken. eerlyk deze situatie duiden, niet bullshitten.
de laptop geeft aan: het is 18:57u - echt.
dat wil zeggen: binnen exact drie minuten moét de voorstelling beginnen; een schedule van zeven uurs show, verspreid over exact tachtig verschillende acts. ik ga daar dus staan en zeg: "dames en heren, tot myn spyt"- en dan, dàn springen, op het teken van mozes van methusalem, de spotlichten aan! én begint de muziek weêr te spelen - "no fun" van the stooges!...
godlof!!...
godlof!!...
we konden dus toch nog EXACT OM 19U BEGINNEN!!...
door de stress van al dat verloren geraakte cashgeld op het EINDE van dit event, had ik de geniale stress van het BEGIN van dit ene, zelfde event nog niet eens kunnen beschryven...
dàt maakt een mens aldoor meê - telkens overnieuw op één dagje tyds - - schol...
2 opmerkingen:
jeezes man
De Leeuw is niet te temmen.
Een reactie posten