door onze correspondent robertus baeken, vanuit de korenvelden van salem...
aflevering 15 B
Tegen het donker was ik bekaf. Tijd om de boeken dicht te gooien en zolang tv te kijken tot ik er suf van werd. Op een musical moest ik die avond niet rekenen, dat wist ik al. Wel op een oude dansfilm met Fred Astaire. Leuk, maar ook flauwe koek, zou Kamiel zeggen. Teveel slagroom. Want wat was dat voor een naïef, lachwekkend scenario! De hoofdrolspeler die hier George heette en van het hele gebeuren op de hoogte was, ging telkens de deur uit op het moment dat de onwetende verliefde pias, langs een andere deur de lege kamer binnen waggelde, zodat hij daar niks anders te doen had dan hulpeloos in zijn haar krabben, een whisky drinken, een paar sublieme stepdanspasjes uitvoeren om, vooraleer nog meer waggelend dan tevoren van het toneel te verdwijnen, zich alweer een vol glas van die koude thee in te schenken. Doordat George tijdens het dansen dubbel van katoen gaf, was Fred de hoofdrolspeler. Die zou nooit, nee nooit in zijn netjes en strak gecoiffeerde haren krabben! Dit om te zeggen dat ik het na een halfuur mooi voor bekeken hield!
De tv stond nog aan toen er zéér laat werd aangebeld. Ik stond net op het punt de lichten te doven en te gaan slapen.
Stond daar Roosje aan de deur. Haar ogen glashelder.
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten