er is voldaan aan het schema ("man voedt baby), maar het tekenwerk biedt een surplus; de spanning in die mens zyn aangezicht contrasteert met het argeloze beeld van die baby. je voelt het hangende, trekkende gewicht van die pamper. het gezicht van die man is veel meer uniek, veel minder schematisch. zie ook hoe vlotjes die rechts hemdsmouw opentrekt onder die pols. je ziet hem tot net aan zyn middel, die slordige broek, dat geeft beweging en gestalte...
hy staat in de diepte van die keuken, dat geeft drama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten