alwéér zo'n schematisch realisme. klaarblykelyk moet ik daar nu eenmaal helemaal door.
er zyn dan ook wel, binnenin het schematische realisme, terzake doende gradaties, waarbinnen dit album toch zeer hoog scoort. droog en weinig persoonlyk, maar nergens een "fout", anatomisch alles correct, compositorisch alles intelligent en trefzeker. en overigens ook fantastisch goed ingekleurd.
die twee pagina's waarop onze held tussen de haaien zwemt, behoren tot de mooiste die ik deze week mocht lezen. vooral omdat er niets gebeurt; die haaien zwemmen dreigend voorby, maar ze doen niks.
wat ons meteen voortgeleidt tot aan het allermeest bizarre van dit boek: het verhaal is werkelyk verbysterend rudimentair. dwz elementair. michel vaillant moet, onverwacht, een formule-1-piloot vervangen. hy heeft 13 dagen om zich in te trainen. dus: je volgt die training; en daarna kryg je die wedstryd zelf; daarna zie je dat hy wint, namelyk dankzy het regenweêr - en dat is àlles!!! géén vyand, zélfs geen intrige, totààl niks! het rare is daarby dan nog vooral: hoe kan je met zo'n monumentaal simpel verhaal,- het is zelfs byna geen verhaal -, nog op de proppen komen na 64 jaar??? (de reeks bestaat al sinds 1957, quasi zonder onderbreking...)
de racewagens zyn met veel liefde en sfeervolle zorg in beeld gebracht.
8 op 10.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten