vandaag zat ik tot werkelyk tot over myn oren in het universum van edgar allan poe, precies gerakende tot in de helft van myn eerste draft. byzonderlyk in de namiddag ging het over de stryd van poe tegen de transcendentalisten. dwz tegen emerson en tegen longfellow. myn onderrug zeurt nu evenwel van de gedurige schryfzithouding, nu al een paar dagen lang.
in huis krioelt het intussen van de vliegen, abnormaal ergerlyk, maar ze hebben een soort radarische genialiteit, waardoor ze zich op geen enkele manier laten overmeesteren.
de kinderen waren de hele dag het huis uit, luv de halve dag...
tussendoor ook gelezen in een boek van een anoniem willende blyven vriend van me... die vriend, ik zie hem nu byna nooit meer, had my dat boek nu ongeveer twintig jaar geleden reeds cadeau gedaan - maar vandààg pas, echt waar, vond ik de tyd om het open te slaan. en nu ontdek ik dat ik zelf in dat boek een der hoofdpersonages ben; zodat ik nu opeens, als het ware, mémoires aan myzelf ontwaar; aan melancholisch stemmende evenementen, die ik reeds lang geleden geheel was willen vergeten.
het werd halfdrie snachts - maar op straat weêrklinkt er nog steeds, zoals dikwyls, een hoogst onvriendelyk rumoer. tussendoor ook scheurende autobanden. wat, alles tezamen, weêr maakt dat ik hier weg wil, ik wil ruraal gaan wonen. doe in een plastic zak en op het vuilnisbelt alle mogelyke tegenwerpingen; je kan àltyd oneindige bezwaren verzinnen - als het daaraan moet liggen, doe je helemaal niets...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten