maandag 29 juli 2024

state of being, 30 juli 2024


voor één keer sliep ik, de voorbye nacht, in de bovenste kamer van het molenhuis. namelyk omdat mollie daar niet was, die logeerde by vrienden. hierzo wist er zich een vliegenraam, dus meer ventilatie.
    open lucht is voor my een conditio sine qua non snachts - ik kàn niet slapen in een kamer waar àlles dicht is. één kiertje volstaat - àls dat kiertje zich vlakby myn ademwegen bevindt. als ik moet kiezen tussen muggen of alle ramen dicht, snachts, dan kies ik zelfs voor muggen.
    neen, toch niet...
    alle voorbye nachten in westerlo tongerlo waren muisstil, zelfs zonder het ruisen van, een drietal landmylen verderop, een snelweg - weird. maar nu uitgerekend de voorbye nacht verscheen daar toch wél een zachte herrie, een feestje by de buren. die buren woonden ook maar pas op zeventien steenworpen van myn slapende voeten vandaan, maar ik hoor àlles - al zéker een dreunende bas!!... maar: dat was dus, alles byeen, een goeie zaak; want anders zou ik, in antwerpengrad teruggekeerd, het kempische bos te hàrd geïdealiseerd hebben. als je ergens in de shit zit, is het een aanraakbare troost om te weten dat je elders net zo goed, in eenzelfde soort shit zou zitten.
    om halftwaalf smiddags gewekt uit een uiteindelyke slaap (ik lig tegenwoordig oneindig lang wakker, zelfs wanneer ik helemaal uitgeput ben. maar goed, dat ook dat is niet zo erg - tenminste toch niet zolang je niet de volgende morgen om zeven uur in het donker moet gaan staan lesgeven op een atheneum in schoten.) inpakken, weder naar huis ryden.
    licht stilstaande file ter hoogte van ranst...
    doet my eraan denken dat ik vorige week, met daniel de leeuw en valerie veerkracht, ei zo na dood ging, op weg naar de dinsdagclub in gent, toen een voorbysteker, niet eens helemààl na zyn voorbysteek-manoeuvre, véél te rap weêr terug op myn strook kwam ---- valerie en daniel en kik alledrie krysen: aaaaaaaaaaaaah!!!!! -- zelfs rààr is het, dat we nog leven... wat een lul, wat dééd die!!!!
    ook in de betonstadt is het leven zeer goed. ook hier ben ik bly dat ik leef, dat ik van deze schitterende stinkstad zelfs officieel de antwerpse nachtburgemeester ben. nergens is het werkelyk ideaal - wat niet uitmaakt: zolang je in beweging blyft. (deze woorden neem ik terug... niét bewegen, dag na dag zonder uitzondering twaalf uurs aan één stuk door op een matras in een zachte, zoete warmte boekjes liggen lezen en niéts doen, is NOG beter...)

4 opmerkingen:

Danny Dyson zei

Heerlijk stuk tekst 😄

Valérie Van Dijk zei

Thank God , of beter gezegd “Thank Nestor” dat we geen ongeluk hebben gehad onderweg naar Gent…’t was potverdekke nipt , alle 3 serieus verschoten! Bravo en dank voor je goede reactie achter het stuur 🙏🏻

Anoniem zei

Hetzelfde meegemaakt onderweg naar Menen met de Boekenfee. Scheelde geen haar.

crowdserver1 zei

Het doet denken aan Pennyroyal Tea van Nirvana met als tekst I’m so tired i can’t sleep maar toch Faraway ( So close ) om U2 te citeren. Zelf verlang ik om op mijn gemak al het technologische nieuws te kunnen volgen, maar zo liggen de kaarten niet. Het zou op deze blog goed zijn als Vitalski al het technologische nieuws zou volgen met eenzelfde intensiteit als hij de oorlog tussen Rusland en Oekraïne volg(t)(de). Met als voornaamste elementen de robots, de headsets en de AI.
Hier alvast een rare thread op het Politics.be forum: https://forum.politics.be/showthread.php?t=272570 of klik op mijn naam.