DE TERUGKEER VAN DE SECRETARISVOGEL
feuilleton in 20 afleveringen
door
don vitalski
10.
"Genoeg!" sprak dan toch het Slangenmens. Hij was er niet zelf, maar zijn stem was overal. "Willen jullie straks gaan varen - of willen jullie, voor altijd, in dze gevangenis blijven? Wie durft te vechten met Kapitein Weêrwolf.
"Ik kàn niet!" zei Alfrd Rosengarten Nevda.
"Waarom niet!"
"Kijk naar mijn laffe Leeuw... Die is nu drie jaar zonder mij geweest - kijk wat er met hem is gbeurd, wat ze met hem hebben gedaan...
Waar men vrees zou hebben verwacht, sprak zachtmoedig het ongelooflijke Slangenmens, die kwam / als jij dat wenst"; hij sprk, en het ceremonie voltrok zich...
"Jullie zijn in vrees - maar jullie beleven de tijd van jullie leven. Jullie zijn de nieve generatie - mar waar zijn jullie gebkeven?
Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven Koorddanseressen sprongen tevoorschijn uit alleen maar de woorden die hij sprak, àls hij ze spprak. Maar nu sprak hij - als vanzelf...
"Je ziet dat ik te oud ben geworden," zuchtte Buffalo BIll. "De Minotaurus - vroger al, heeft mij kapitgemaakt..."
"Ik zal het doen!" zei een montere stem - de Kleine Niels, was het, maar dan ogenblikkelijk gevolgd door de Matrozenaap, dwz de gewezen Brilaap, de beroemde tweede hulpknecht van het Eerste Secretariaat. Ten dienste van éigenlijk zijn Opperste Meester: de Secretarisvogel.
"Wat gaan zij doen?"
"Zij gaan het opnemen tegen Kapitein Weêrwolf."
"Wat? Dit - dit kàn niet..."
"Dit kan niemand..."
"Zij gaan het doen."
DUBBEL-AFLEVERING -
NIET ECHT EEN VEVOLG, MAAR EEN AANSLUITEND DEEL,
METEEN BIJNA HET EINDE VAN
DE INTEGRALE OMNIBUS
DE INTEGRALE OMNIBUS
11.
Uit de bossen sprong Morgan-le-Fay naar voren, de laatste vrouw ooit die nog met Jerry Bill had gesproken.
"Goed," zei Buffalo Bill. "Dan stel ik mij vrijwillig."
Hij bekeek de gehele verschijning van die trotse deerne, d'r tijlvlle gehele manier van zijn; d'r blonde dollende haarlokkende - dié waren het, begreep 'ie, die zijn eigen enige zoon nog had gezien...
12.
Dan dreven ze al, optenief dankzij de magie van het Slangenmens, over het glinsterende water van de Schelde-rivier. Op hun vlot.
"Het verhaal is verteld."
"Waar is de kleine Niels dan?"
Kijk daar maar - die zat te schaken met de Laffe Leeuw op het dek. Het was windstil, de zon scheen.
Een paar meeuwen van de rivieren, zetten zich op de daken her en der, van hun schip...
"Hoelang zijn we nu al van wal?"
"Twee dagen..."
"En - de Secrtarisvogel??"
"Stel niet zoveel vragen, brulaapje... Probeer nu maar eerst 'ns wat te rusten...
Zolang het Slangenmens meêdobberde, was er nog "avontuur"; maar nu al, eigenlijk, was daarvan de grootste hoogte weêr voorbij; nu was er alleen de zachte bries, het geweêklaag van de riviervogels.
Alfred Rosengarten Nevada kwam er by zitten, en zei:"Ik ben een gebroken man. Ik denk dat ik dit niet langer aankan. Ik heb altijd gesnàkt naar dit weêrtje; rustig chillen... Kijk - het Roze Nijlpaard...
Het Roze Nijlpaard kwam lachend voorbij.
De melancholie van de natte nevelslierten op het water, vaarde daar wel bij, zo vond vast iedereen van het gezelschap. Ze dobberden, ze speelden schaak.
"Hoe zit het nog met de Levende Kanonskogel?"
"Laat die maar..."
"Laat die maar zitten!"
De Vleêrmuis was hem voor ze gaan vinden, maar met lêge handen teruggekomen...
In het begin hadden we nog schrik voor de Oude Krokodil, inderdaad een verre achterneef van (zie: zelfde naam) de Oud eRobot, in een heel ander verhaal ("Het Secretariaat"; daarin speelt "de Oude Robot" een hoofdrol, dat is Boek Drie Van Deze Gehele Omnibus.
((red.:) Deze verhalen verschijnen "on line"; maar nadien worden ze nog aandachtig verder uitgewerkt tot één groot leesboek - niet om "in te lezen", maar "om te verzamelen in vreemde tijden...")
Volgende, voorlaatste hoofdstuk: Waarin Onze Reisgezellen Aankomen Bij De Circus-Dircteur. Bij vol daglicht, na zeven dagen reizen met 'n vlot...
"GRRRRAAUUUUWWWWWWWWW!!..."
WORDT VERVOLGD
