nieuw sinds vandaag: do 15 mei: de dinsdagclub live in de corridor, wetteren.
alle andere speeldata, ziehier:
info: vitalski3@gmail.com
dinsdag 21 mei 2024
rust zacht goede vriend
vind ik niet leuk.
gaat toch over een vriendschap, daterende van 1994.
dertig jaar zonder pauze, stééds van mekaâr op de hoogte.
kolossaal veel steun van hem gehad, echt waar kolossaal.
maandag 20 mei 2024
alternatieve feiten
1. als ik zeer snel intyp "weird", produceer ik vaak, per ongeluk, "werid". ook "duist" in plaats van "duits" komt vaak voor.
2. een oom van myn schoonzussen was een buschauffeur, en werd genoemd "nonkel nolle". (er is een kans dat ik twee verschillende personen hier nu per ongeluk voor één neem.)
3. ik heb al maandenlang geen portefeuille meer; myn pas en myn bankkaarten en myn cash geld losjes tussen de blaêren van een moleskine bewarend. dit gaat zeer fout aflopen - eens temeer zorgwekkend, met een internationale vliegreis in het vooruitzicht.
4. een van de sympathiekste mensen die ik ooit tegenkwam, is by nader inzien tim de laere.
5. vrouwen laten gemiddeld meer winden dan mannen.
6. het engelse werkwoord "to fancy" (zich iets voorstellen, veelal mét genoegen) is een contractie van het oud-franse woord "phantasie".
state of being, 21 mei 2024
fietstocht door de stad. rond middernacht. met de elektro-fiets. alleen maar voor de sport, niét om ergens te geraken.
de seefhoek. opvallend rustig. althans naar seefhoek-normen. zonder veel aandacht eraan voorby-gereden. op dreef komende.
de paardenmarkt. op dit moment, in het jaar 2024, meer dan zomaar vermoedelyk dé aantrekkelykste buurt die antwerpen nog ryk is. een échte buurt, met normale, stoere mensen, toffe cafés, een oprechte energie. hier dus is natuurlyk dat gekende café "the crossroads". de eigenaars van dat café hebben maar één dag per week vry - de dinsdag. inderdaad: al sinds het prilste begin van het begin, komen die beiden, man én vrouw, iédere dinsdag naar het clubhuis afgezakt. die behoren echt tot myn àllervaste klanten. een keer hebben ze eens myn tapkraan gerepareerd ook.
hier nu zelf binnenwippen? dat kan ik niet doen - ik moet verder.
de muze. goed op namiddagen, niét op weekend-avonden. toerisme, nederlanders, studenten, politiewagens. maar okay, het is goed weêr, een warme nachtlucht.
danane bazooka. in een pitabar op het terras. met twee vrienden. ze draagt chinese kleêren.
de pieter potstraat - uitdrukkelyk ervoor hebbende gekozen, deze keer niét langs de rivier te ryden. goeie sfeer - ook hier erg veel volk wel...
de kbc op het zuid. om geld te storten. de assholes - gesloten?? why! je kan toch maken dat, mits vertoning van je bankkaart, zo'n bank toch minstens 24 uurs per dag zou open geven? fuckers...
de nieuwe linde, den hopper, de scène. een week of twee geleden zat ik, ineens en onverwacht, met pierrette en jan lampo op het terras van den hopper; dat was, juist omdat het zo onverwacht was, overrompelend gezellig. ik moest er toen echter metéén weêr vandoor; sindsdien hunker ik naar een herkansing - ik het daarom byna niet kunnende geloven dat zy er déze nacht niét meer present tekenen.
jammer.
ik terras te weinig, ik spreek nooit af met vrienden, ik lounge nooit. o dolend ridder in der koekenstadt: geleidelyk aan dat onaangename gevoel van metafysische beklemming. wat iggy pop uitdrukte, zingende: "i stay under glass"; het niet kunnen deelnemen. passenger. onaangenaam, zeg ik - maar ook wél juist erg goed.
de fuck-kant van het hippe zuid... de marnixplaats. bweurk... dure wagens die optrekken aan 100 in duur, om indruk te maken. cocaïne in damp-wolken rond hun opgedirkte outfits, hun nep-vriendschappen, hun gebleechte tanden...
hiérvoor ben ik deze buurt toch maar net op tyd ontvlucht. anderzyds: déze horror - of anders het naar pis riekende faboert - het is de pest of de cholera.
in wezen ben ik, zoals jullie weten, een mensenhater. die debiele mensheid! die debiele behoefte-tjes van elk apart, van allen tezamen...
de nationalestraat. cool, rust in vrede. goed dat ik inderdààd nergens ben afgestapt...
honger - frituur number 1.
neen, te veel hollanders voor te weinig geduld, ik kàn niet staan aanschuiven.
op zoek naar, opnieuw, de paardenmarkt. aldus de rosse buurt in. de zwarte comedie, geheel dié nostalgie. die snelle frituur op het falconplein; hier niét aanschuiven.
op die currieworst staande wachten, de gehele tragedie moeten waarnemen: die gevangen vrouwen, kettingrokend achter hun ramen - versus die zwermen van absoluut walgelyke hoerenlopers. de nachtmerrie, de misdaad. aan iedereen die deze buurt wil verheerlyken: kyk - hoe walgelyk die mannen...
las manias. dansende mensen, ook op de toog dansen ze. opnieuw iets nostalgisch - héél ooit: dat feestje in las manias met annelies vanopstal en haar vriendinnen. was ik ooit in myn leven méér stoned dan toen, die keer toen die my daar meê naartoe pakten? - hoe kan ik dit allemaal hebben overleefd?
weêr thuis - klaar om voort te werken.
snachts door de stad fietsen met de elektrofiets - dit is het avontuur. dit is nog myn allerenige vorm van ontspanning.
(genoteerd met op de achtergrond het live concert van de brassers, februari 2024 in de a.b.)
zondag 19 mei 2024
alternatieve feiten
1. de vader van cervantes (1547-1616) was eigenlyk een arts, maar kon die job niet uitoefenen, doordat hy doof was. daarom werd hy dan maar een barbier. (en tegelyk ook wel een mineure arts.)
2. cervantes was katholiek maar had ook deels joods bloed in zyn aderen waardoor hy in het spanje van toen (de contrareformatie) aldoor slachtoffer was van antisemitisme.
3. hy vocht tegen de ottomanen in de slag by lepanto, 1571, slag van de christelyke heilige liga tegen het ottomaanse ryk ten behoeve van oostelyk middellandse zee-gebied. een van de allergrootste zeeslagen aller tyden!!...
4. daarby verwondden-ie zyn rechterhand, die levenslang verlamd bleef. zyn bynaam was sindsdien "de gebrekkige van lepanto".
5. tydens een militair verlof met een galeischip op weg naar barcelona, werd dit schip gekaapt door berberse zeerovers. aldus werd hy voor vyf jaar lang een slaaf, myn god... hy deed vier vergeefse ontsnappingspogingen. op den duur werd hy vrygekocht door zyn ouders en enige gelovigen van een bedelorde.
6. in 1597 begon hy aan de don quichot te schryven; hy zat op dat moment in een gevangenis, als wanbetalend schuldenaar.
state of being, 20 mei 2024
geheel waardeloos. niets gedaan krygen - toch wel, naar de glascontainer geweest, met de verzamelingen leêge flessen van tien weken dinsdagclub, da's de wagen vol (lies robbeneiland neemt nochtans 90 procent van die job op zich...)
het weêr was goed maar myn bestaan interieur; aldoor telkens opnieuw in slaap vallend.
so be it...
lezen in een biography betreffende jules verne. een idee van johan braeckman, om over dié man eens een lezing te doen. vandaar. soms mopper ik als we weêr zo'n arbeidsintensief project aanvatten - maar dat gemopper is steeds to no avail...
het boek "michel strogoff", heden met de ondertitel "de koerier van de tsaar", zou van meet af aan hebben geheten "koerier van de tsaar", maar hetzel, de uitgever van verne, was bang dat ze de echte tsaar daarmeê zouden beledigen...
ik eet mellow cakes en ik drink sprite en koffi. morgen is een vacantie-dag - pinkster-maandag. veel middeleeuwse ridderromans beginnen op een pinkster-maandag. byvoorbeeld "lancelot en het hert met de witte voet"...
prent vd week
originele (c) Don Vitalski.
106 euro, inclusief verzending.
komaan, mail my;
vitalski3@gmail.com
waar was je te zaterdag
verlengde statenlaan
by antoinette thuis
voor myn nieuwste prince-lezing
ging zeker lekker,
gaat ditmaal minder over biographie, of over grote uitleggingen;
dryft dit keer feitelyk op het plezier
van associatief rondreizen door dit onoverzienlyk kolossale oeuvre,
met veel muziekfragmentjes en veel zeer korte stukjes film.
voor fans toch per definitie superbe...
voor fans toch per definitie superbe...
state of being, 19 mei 2024
gisterennacht (de nacht van vrydag op zaterdag) té hard doorgewerkt, aan die toen aanstaande prince-lezing, met name doorgewerkt tot zes uur smorgens, toch wel. myn broêr serge doet zoiets vaak - doch voor myzelf is dit een taboe. ik ga doorgaans slapen rond vier uur, echter stoppende met werken reeds om drie uur; het laatste uur van den dag lees ik nog, meestal. of anders ben ik dan nog wat aan het oekraïne-surfen op myn telephoon, reeds in myn pyjama, reeds liggende te bed.
echter: er was dus dat dringende werk aan de winkel, een kwestie van leven of dood. en dan wél arbeid ik liever voort tot diep en laat in de donkerpaarse nacht - liever dan de volgende dag, op de dag van het event zelf, alsnog te hoeven te stressen. op de dag van de act zelf, kan ik nooit meer iets doén; de deadline is dan te dichtby; dan kan ik alleen nog, zorgvuldig, inpakken, doublechecken of ik myn zwemvliezen wel by me hebben, lysten printen, telephoneren naar macron. nog werkelyk dingen creéren, dat kan ik dan niet meer.
in die zin kàn ik geen leraar zyn; ik moét, in noodgevallen, de nacht tot in zyn oneindigheid kunnen blyven uitrekken.
dat is het mooie aan de nacht: dat die inderdaad een rekbaar iets is, een fluïdum dat, tezamen met jou, meê vooruit gaat en achteruit...
maar inderdaad, effectief, het klopt: de volgende dag, na zo'n nachtje doordoen, ben je dan wel quasi waardeloos, toch zeker overdag.
toch zeker, bovendien, als er in de straat dan ook nog eens een marokkaans trouwfeest plaatsgrypt, met erge, kirrende, gillende marokkaanse vrouwen op uitgerolde tapyten op de stoep, en claxon-geobsedeerde jongens ook voor jouw garagepoort...
pfieuw, mag ik zeggen, echter. een paar zeer, zeer heftige dagen liggen nu achter my. het lucht op, die te kunnen hebben afgevinkt...
nog eens recapituleren?...
zaterdag: die eerste revue in de costa. zondag: die tweede revue in de costa. dinsdag: clubdag met harvey, die dan ook nog eens bleef logeren. woensdag: de dinsdagclub in de minardschouwburg, inclusief de gehele rimram logistiek en legistiek*. donderdag; regisseren seeftheater (piece of cake, telt eigenlyk niet meê). vrydag: dat schooloptreden in de namiddag, in galerie de zwarte panter, en die geniale one man show in hoogstraten savonds - én, zodus, dat heftige uitgebreide huiswerk voor die lezing tot zo laat snachts... doch zaterdag, daarjuist, die lezing zelf, in vught, nederland... àlles ging voortreffelyk, ad nêstor draait overuren!
(*"legistiek" = de studie van wetgeving.)
zaterdag 18 mei 2024
avond
savonds had ik een optreden op de mussenakker, meer
"gewoon blijven ademen"
-- de hele tent heeft zich totààl kreupel gelachen,
ik was wééral vergeten dat ik zo steengoed was,
dat ik zo 80 minuten aan één stuk door krankzinnig komisch kan door-rappen...
vrijdag 17 mei 2024
donderdag 16 mei 2024
onderschat / overschat
onderschat: de saaiheid van verhalen waarin liza minnelli opduikt.
overschat: de interessantheid van anekdotes rond grace kelly.
naar waarde geschat: een goeie mannenparfum.
alternatieve feiten
1. jean-dominique bauby "dicteerde" een heel boek; hy lag in een coma, alleen maar kunnende knipperen met zyn ogen; dus iemand zei telkens alle letters van het alfabet op, en iedere keer wanneer ze by een goeie letter kwamen, plinkten-'ie even. het boek heet "de duikerklok en de vlinder".
2. de duikerklok, eerst gebruikt in de 16e eeuw, is een soort doos waarin mensen zonder duikpak de dieperik in kunnen. waterspinnen maken hun éigen duikerklok, door zich een luchtbel te creëren, waarin die onder water kan. daar toeft ze byna permanent.
3. de beet van een waterspin is giftig en doet erg veel pyn, maar is voor een mens wel niet dodelyk.
4. in belgië krygen gemiddeld 20 mensen per jaar een beet van een vleêrmuis. in 2013 is er iemand in luxemburg hondsdol geworden ten gevolge van een vleêrmuisbeet.
5. iemand die hondsdolheid heeft, krygt krampen als hy water probeert te drinken of zelfs maar als 'ie drinkwater ziét, met angst-voor-water als een gevolg (hydrophobia.)
6. "hydrophobia" niet verwarren met "thalassophobia", dat wil zeggen schrik hebben dat er iets onder het water zit, cfr "jaws".
7. tydens het draaien van "jaws" geraakte steven spielberg zo erg opgefokt van de stress, dat hy zich genoodzaakt zag om zyn slaaploosheid te bekampen, door iedere nacht een grote bussel prei onder zyn slaapkussen te leggen.
8. de eerste verschyning van het woord selder in het engels ("celery") dateert van 1664, in het dagboek van john evelyn.
9. de dagboekschryver john evelyn was een tydgenoot van die andere, veel meer gevierde dagboekenschryver: john pepys. beide schryvers beschryven de executie van oliver cromwell.
10. in het register achteraan in het boek "platonisme in ethiek" van thimothy chapell worden zowel oliver cromwell als jean-dominique bauby vermeld (wat qua associatie hier voor deze rubriek inderdaad wel een zwaktebod is...)
dit was: bauby - duikerklok / duikerklok - waterspin / waterspinnenbeet - vleêrmuizenbeet maakt hondsdol / hondsdol - hydrophobia / hydrophobia - thalassophobia cfr jaws / jaws - spielbergs selder / selder - john evelyn/ john evelyn - cromwell / cromwell - bauby.
state of being, 17 mei 2024
goed bezig... hard aan het gaan... het ene na het andere afvinken... carrière... roem, faam, legende... we deden vier clubgigs op vyf dagen tyds, alle vier een schot in de roos, een wilde bende, extatische energie, goeie techniek, spannende chemieën... sukkels én supersterren...
vandaag voort met die geit; het "theater aant water"-fêstival; pas nu begryp ik dat dat zo'n écht fêstival is, waar ze voor jou een terrein-wagentje opbellen (langs een walkie-talkie), om aldus je versterker over de grasvelden te transporteren. plastieken drinkbekertjes, hotdogkramen... ook dààr moeten we natuurlyk by zyn, je bent anders niet écht een dinsdagclub.
gentse feesten - idem dito... 25 juli of zo... the horror - maar je kan daar niet rond, anders ben je niet echt een dinsdagclub...
natuurlyk weet ik my inmiddels behoorlyk afgepeigerd...
pertang, straks regisseren... gelukkig: in het seeftheater, da's tien minuten loopafstand van myn voordeur. gelukkig: een stuk dat ik zelf heb geschreven, en dat ik al lang helemaal in myn vingers heb. als een acteur zyn tekst niet meer kent, neem ik het van hem over zonder de brochure te hoeven te raadplegen. power. the power of the dog. of the rain dogs.
het is zes uur.
mollie nog steeds op schoolreis, komt morgen terug. rocco nu op dit moment bezig met zyn piano-examen...
de bulgaarse buren schuins-over hebben weêr hàrd hun muziek staan spelen, maar op dit moment wil ik het actief dulden, je kan ze niet àlles verbieden.
pitouche had gisteren een muis gevangen. luv werd gek, die is als de dood voor muizen, ook als die niet meer leven. ze komt my halen: "kom die muis wegdoen!!" gelukkig: tegen dat ik de trap op ben, had pitouche die muis helemaal verorberd, nog meer wég kan zelfs een muis niet wezen.
zaterdag in vught de eerste try-out voor die gloednieuwe prince-lezing, daar moet ik deze nacht aan werken...
ik ben niet gewoon hard aan het werken, ik ben werkelyk aan het véchten, met blood all over me, blyven inhakken en doorhakken, voor iedere nieuw veroverde millimeter per millimeter...
BLOG OP DONDERDAG
groeten van de dinsdagclub in de minard
sorry dat we zo hard gààn
dat deze blog er een beetje bij inschiet
echter: morgen, donderdag, zal ik dit speciaal voor jullie
weêr helemaal goedmaken...
zaten mick harvey en amanda
in de keuken
een wyntje te drinken
ik dacht, die zullen onderhand wel willen gaan slapen...
amanda (die zich, zo bleek, een ddc-t-shirt had aangeschaft),
wàs dan ook erg moê (jetlagged),
maar die mick blykt dus een enorme babbelkous,
op de keilange duur moest ik zélf zeggen;
"ok, nu moet ik onderhand wel nog myn mail checken..."
(last minute reservaties voor de minard.)
hy vertelde wel zeer boeiend, byzonderlyk over zyn ervaringen in de berlynse hanza-studio's...
woensdag 15 mei 2024
dinsdag 14 mei 2024
dinsdagbunnie
tiana zabel
en dat is alles vandaag op deze blog, people...
jullie zullen het wel begrypen...
afterLink.
gitaar, orgel en co-compositie: mick harvey... subiet, 14 mei, live in de legendarische dinsdagclub
zondag 12 mei 2024
Abonneren op:
Posts (Atom)
