fietstocht door de stad. rond middernacht. met de elektro-fiets. alleen maar voor de sport, niét om ergens te geraken.
de seefhoek. opvallend rustig. althans naar seefhoek-normen. zonder veel aandacht eraan voorby-gereden. op dreef komende.
de paardenmarkt. op dit moment, in het jaar 2024, meer dan zomaar vermoedelyk dé aantrekkelykste buurt die antwerpen nog ryk is. een échte buurt, met normale, stoere mensen, toffe cafés, een oprechte energie. hier dus is natuurlyk dat gekende café "the crossroads". de eigenaars van dat café hebben maar één dag per week vry - de dinsdag. inderdaad: al sinds het prilste begin van het begin, komen die beiden, man én vrouw, iédere dinsdag naar het clubhuis afgezakt. die behoren echt tot myn àllervaste klanten. een keer hebben ze eens myn tapkraan gerepareerd ook.
hier nu zelf binnenwippen? dat kan ik niet doen - ik moet verder.
de muze. goed op namiddagen, niét op weekend-avonden. toerisme, nederlanders, studenten, politiewagens. maar okay, het is goed weêr, een warme nachtlucht.
danane bazooka. in een pitabar op het terras. met twee vrienden. ze draagt chinese kleêren.
de pieter potstraat - uitdrukkelyk ervoor hebbende gekozen, deze keer niét langs de rivier te ryden. goeie sfeer - ook hier erg veel volk wel...
de kbc op het zuid. om geld te storten. de assholes - gesloten?? why! je kan toch maken dat, mits vertoning van je bankkaart, zo'n bank toch minstens 24 uurs per dag zou open geven? fuckers...
de nieuwe linde, den hopper, de scène. een week of twee geleden zat ik, ineens en onverwacht, met pierrette en jan lampo op het terras van den hopper; dat was, juist omdat het zo onverwacht was, overrompelend gezellig. ik moest er toen echter metéén weêr vandoor; sindsdien hunker ik naar een herkansing - ik het daarom byna niet kunnende geloven dat zy er déze nacht niét meer present tekenen.
jammer.
ik terras te weinig, ik spreek nooit af met vrienden, ik lounge nooit. o dolend ridder in der koekenstadt: geleidelyk aan dat onaangename gevoel van metafysische beklemming. wat iggy pop uitdrukte, zingende: "i stay under glass"; het niet kunnen deelnemen. passenger. onaangenaam, zeg ik - maar ook wél juist erg goed.
de fuck-kant van het hippe zuid... de marnixplaats. bweurk... dure wagens die optrekken aan 100 in duur, om indruk te maken. cocaïne in damp-wolken rond hun opgedirkte outfits, hun nep-vriendschappen, hun gebleechte tanden...
hiérvoor ben ik deze buurt toch maar net op tyd ontvlucht. anderzyds: déze horror - of anders het naar pis riekende faboert - het is de pest of de cholera.
in wezen ben ik, zoals jullie weten, een mensenhater. die debiele mensheid! die debiele behoefte-tjes van elk apart, van allen tezamen...
de nationalestraat. cool, rust in vrede. goed dat ik inderdààd nergens ben afgestapt...
honger - frituur number 1.
neen, te veel hollanders voor te weinig geduld, ik kàn niet staan aanschuiven.
op zoek naar, opnieuw, de paardenmarkt. aldus de rosse buurt in. de zwarte comedie, geheel dié nostalgie. die snelle frituur op het falconplein; hier niét aanschuiven.
op die currieworst staande wachten, de gehele tragedie moeten waarnemen: die gevangen vrouwen, kettingrokend achter hun ramen - versus die zwermen van absoluut walgelyke hoerenlopers. de nachtmerrie, de misdaad. aan iedereen die deze buurt wil verheerlyken: kyk - hoe walgelyk die mannen...
las manias. dansende mensen, ook op de toog dansen ze. opnieuw iets nostalgisch - héél ooit: dat feestje in las manias met annelies vanopstal en haar vriendinnen. was ik ooit in myn leven méér stoned dan toen, die keer toen die my daar meê naartoe pakten? - hoe kan ik dit allemaal hebben overleefd?
weêr thuis - klaar om voort te werken.
snachts door de stad fietsen met de elektrofiets - dit is het avontuur. dit is nog myn allerenige vorm van ontspanning.
(genoteerd met op de achtergrond het live concert van de brassers, februari 2024 in de a.b.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten