vrijdag 23 augustus 2019
agenda
belangstellenden mail vitalski3@gmail.com
alternatieve feiten
1. katten communiceren helemaal anders met mensen dan met andere katten; wat ze vooral doen wanneer ze met mensen communiceren, is de toonhoogte en de toonscherpte imiteren van kleine baby's, wetende dat ze dààrmeê het meest van ons gedaan krygen.
2. als het zopas heeft gesneeuwd, klinkt alles stiller, doordat de sneeuw het geluid opzuigt, maar by de minste dooi werkt sneeuw juist geluids-versterkend.
3. iedereen die dit leest is een sukkel. behalve als je nu hardop zegt:"abracadabra."
4. op de photo hier opzy, zie je, voor "jurassic park", een stel acteurs gestalte geven aan een bende velociraptors: voor de input van after-effects. (het leven van een acteur is soms hard...)
state of being, 23 aûgustus 2019
rond halftien reeds wakker geworden, myn sprekende eekhoorn vlakby me. naar het andere bed verhuisd, om daar voort te lezen in de mozart-biographie. ik lees elke bladzyde twee keer. heel af en toe kwam iemand van de kinderen langs in de caravan.
dan toch maar weêr beginnen te schryven voor nele bauwens, buiten aan de houteren tafel. totdat, rond het middag-uur, myn schoon-ouders kwamen langsgefietst, helemaal vanuit het leuvense. vervolgens de kinderen naar de zwemvyver begeleid - mollie kan je niet meer begeleiden, die is eigenlyk tot een zelfstandige, adolescent-achtige planeet apart geworden, om niet te zeggen een niet meer te benaêren planeet, maar rocco james conan kan nog niet echt zwemmen.
in de namiddag voort-schryven en ook voort-lezen, rond en/of in de caravan. dan optenief met rocco op pad, ditmaal om te gaan pokémon-jagen. gelukkig tydens die wandeling de peach-and-black-podcast kunnen beluisteren.
rond 18u in myn eentje de bossen in getrokken met een microphoontje, om maar weêr 'ns voort te arbeiden aan m'n éigen conference, het geheel nu gewoon dagelyks een keer opzeggend, van voren naar achteren. geen "comedy", maar echt een "vertelling", vermoedelyk wel niet gehéél verstoken van een paar stevige moppen.
die voorstelling moet eigenlyk gaan heten "vitalski vertelt // beuling met appelmoes // een passionele liefdesgeschiedenis"; maar: ik weet niet of ik van de arenberg myn titel zo laattydig nog maar veranderen (op hun bureau heet de voorstelling "de vloek van de michel prinsen"...)
savonds greep een soort verbroêring plaats tussen de zeven caravans in deze straathoek, van wie de kinderen onderling helemaal vergroeid zyn; maar: wy zyn de enigen die nog blyven, de anderen zyn morgenmiddag allemaal weg. op den duur werd het te donker om te petanquen.
om mollie een plezier te doen, haar geroosterde marshmallow aangepakt - daar letterlyk van moeten overgeven...
dreamer
ik deed een optreden dat was georganiseerd door prinses riki. in een mooie zaal in een dorp. er daagden maar weinig geïnteresseerden op, aanvankelyk; het was lang wachten; myn schoenveters waren daarom verrafeld; maar op den duur was de tribune toch wél helemaal gevuld. ik begon te speechen - maar verdraaide byna al myn woorden, ter plekke - zonder de draad kwyt te raken, maar toch. hoewel het geheel feitelyk een aangenaam succes was, kwam myn vriend B. T. me nadien toch zeggen:"je speelt al je hele leven voor dezelfde honderd mensen, hoe hou je dat vol?"
woensdag 21 augustus 2019
dinsdag 20 augustus 2019
waar was je ten dinsdag
dus half geconcentreerd relaxen, half zich relaxed concentreren...
mozart
de bedoeling van leopold mozart was eigenlyk geweest om zich met zyn zoon in italië te vestigen, waar die als kind, net als overal, gigantisch hard gefêteerd werd, maar waar ze uiteindelyk toch geen beschermheer vonden, doordat leopold de reputatie had opgelopen van een disloyaal querulant. sommige van zyn klachten tégen de adel waren zeker niet onterecht maar toch had 'ie natuurlyk zyn mond moeten houden.
state of being, 20 aûgustus 2019
de dag van vandaag verliep in griezelige mate exact hetzelfde als die van gisteren (zie: gisteren.) alleen hebben we om zes uur savonds géén viking-kub gespeeld, maar zyn we rond halfzeven gaan zwemmen. voorts is het dus weêr hard voortwerken, vooral snachts, aan dat toneelstuk voor nele; maar: het proces is erg boeiend, ik heb een eekhoorn afgericht, aan wie ik kan dicteren, en die daarby géén dt-fouten maakt, zélfs niet als ikzélf toch wél, met opzet, dt-fouten gedicteerd heb.
maandag 19 augustus 2019
state of being, 19 augustus 2019
het rythme van deze week;
1. 's nachts: goed doorwerken, in de camping, in de caravan.
2. 's voormiddags: uitslapen, terwyl de kinderen zyn gaan paardryden.
3. smiddags: de kinderen gaan ophalen in de manège, en daarna kikzelf naar antwerpengrad.
4. snamiddags: daar, in myn thuis op het noord, van twee tot vyf, arbeiden met nele bauwens.
5. 's avonds: terug in de camping. een paar telephoons doen. spelen met die twee miljoen kinderen die hier in de rondte rennen en salto's doen. het zonnige weêrtje consumeren...
6. 's nachts: opnief goed doorwerken...
goed zo... perfect evenwicht tussen "arbeid" en "vacantie"...
dreamer
we waren verhuisd naar één deur verderop. naar het schynt was het daar veel beter. maar toen een vriend van vroeger op bezoek wilde komen, nam ik die toch naar het vorige huis meê, dat niéve huis nog niet bemeubeld zynde. - de gehele droom draaide feitelyk rond de magie van die bepaalde vriend, het respect dat ik van hem gewaarwerd en myn eigen adoratie jegens hem, en van dat gehele gegeven de schaamteloze nostalgie; maar ik kan hier die mens zyn identiteit niet vrygeven, dus wat hebben jullie d'raan...
zondag 18 augustus 2019
agenda dees week
maandagmiddag: meeting met nele
dinsdagmiddag: meeting met nele
donderdagmiddag: meeting met patje van dooren
vrydag-avond:"gedichten en gedachten", live in een zomertuin in olmen, belangstellenden mail vitalski3@gmail.com
actua
state of being, 18 augustus 2019
camping-life. het regende vandaag - en toch regende het niét. dwz: telkens wanneer ik door het raam keek, was het maar enkel of alleen om daarbuiten, tussen het gebladerte, de druil-droppels als voor eeuwig uit de hemel te zien tuimelen; maar telkens wanneer ik dan buitenkwam, om te gaan sjotten of om te gaan wandelen, dan was het wel mistig, maar voorts helemaal droog.
al ben ik wel, moet gezegd, maar amper buiten gewéést. nog 'ns een echte "lees-dag", is dit geweest... 120 bladzyden vooruit in de lyvige mozart-biographie... op zyn twaalfde werd mozart al 'ns gevraagd om een opera te componeren; de auteur concludeert dat de geniale jongen daar, ondanks alles, nog niet klaar voor bleek; maar: naderhand lees je toch, dat het niet mozart zelf was, maar wel de muzikanten en de producenten die er niet klaar voor schenen. de zangeressen zeiden:"dit kàn je niet zingen!", de muzikanten zeiden:"wy weigeren gedirigeerd te worden door een kind!" en de kwa-tongen zeiden:"het is vast zyn vàder die dit heeft gecomponeerd." om die reden vind ik die conclusie van die biograaf, dat mozart zélf het niet aankon, een onrecht, mozart aangedaan 220 jaar na de feiten; alsof er eigenlyk niks is veranderd.
voorts zelf hard doorgewerkt aan m'n eigen geniale conference, "de vloek van de michel prinsen". gisteren 20 minuten tekst weggegooid, vandaag mogen inzien dat de 30 minuten die ik overhoud, niet gewoon goed zyn, maar effenaf stééngoed... dus: dit leg ik nu reeds opzy... als ik vanaf morgen, naar aan te nemen valt, een paar dagenlang, of zelfs een paar wekenlang, word weggeleid naar andere besognes, dan kan ik toch op myn twee oren slapen omtrent die conference...
dreamer
ik toefde in een mooi vacantie-huis, in een exotische, maar toch wel nog europees aandoende natuur; maar overal waar ik door de ramen keek, waren er overdreven veel monumentale kruisen en grafstenen aangebracht. "die hebben mensen daar gezet, om ons aldoor aan onze sterfelykheid te doen denken." dat kan wel zo zyn, maar tydens een vacantie wil je wel 'ns wat anders...
(interpretatie: nu ik opeens part-time leerkracht neêrlands-engels ben geworden, ervaar ik voor het eerst sinds m'n eigen adolescentenjaren de eindigheid van een zomer; het aldoor, tegen heug en meug, op die 1e september af stevenen.)
(al vind ik dit in waarheid niet eens een onprettig vooruitzicht. het vooruitzicht op een comedy-optreden in een smoutenbollen-tent waar je op voorhand weet dat je op onbegrip gaat stuiten, is tienduizend keer erger...)
zaterdag 17 augustus 2019
alternatieve feiten
1. het bestaan van dinosauriërs werd pas in 1841 werkelyk als bewezen beschouwd. daarvoor was het niet ongebruikelyk om te geloven dat die grote beenderen van reuzen afkomstig waren.
2. de grond harken, is slecht voor het milieu.
3. hoe kouder de kamer is waar je slaapt, hoe groter de kans op nachtmerries. (dat lees ik hier, maar dat durf ik te betwyfelen. ik kryg zelf juist angstaanvallen in slaapkamers die te warm zyn...)
4. De allereerste film waarin een wc wordt doorgespoeld, was "psycho" van hitchcock...
state of being, 17 augustus 2019
boslucht. koele dampen, maar niet echt regenval. spek met brood. cola zero. marshmallows.
in bed liggen met de ramen en deuren open. de kinderen die om het halfuur binnenvallen. met zestien andere kinderen uit de buurt, uit àndere caravans.
voor het ene kind heb je meer sympathie dan voor het andere... evenwel: veel meisjes tezamen: dan wordt er altyd één meisje door de andere meisjes helemaal buitengesloten. de feeksen!
de biographie van mozart. vandaag die van leopold mozart. die letterlyk schreef:"ik gebruik het talent van myn zoon: om wraak te nemen op iedereen die my misnoegd heeft."
de moeder van mozart schynt te zyn geboren op een eerste kerstdag...
telephoon van nele bauwens. haar toneelstuk, nog steeds érg veel werk aan. nu maar weêr het "tweede kwartier" optenief aanpakken (de eerste tien minuten lyken me feitelyk wel in orde...) "maar - dan gaan we eind augustus niet klaar zyn!" "tja... kan ik eraan doen... myn leven zou tof zyn, als het uitschryven van een one man show niét zo'n beestachtig moeilyke job was!" "maar: jouw leven is toch tof?" "da's waar - maar: dan zou het nog toffer zyn!..."
nochtans: het verhaal van patje van dooren, aan de andere kant, ging vanzelf. gisterennacht de resultaten gehoord (niet gelézen, maar gehoord, op mp3); daar moet, eigenlyk, al niks wezenlyks meer aan worden veranderd...
wandelen. door de bossen. in myn eentje. met de kop-telephoon op. huizen zien. kleine chalets en blokhutten. in het groen. maar dan wel donker-groen.
zou jy hier kunnen wonen? twaalf maanden in het jaar? myn broêr serge zei wel eens:"op den duur groeit er dan mos op je rug."
met die kop-telephoon over myn oren en m'n smartphone in myn vestzak, ook myn éigen toneel beluisterd; "de vloek van de michel prinsen." eêrgisteren was ik er verrukt over; vandaag moet ik er, tot myn ontsteltenis, toch weêr byna alles van wegsmyten... maar: okay, niet helemààl alles, een pààr dingen vind ik toch wél nog goed!!...
terug in dit bed. het is twintig na zeven savonds. inderdaad is myn leven erg tof.
gisterennacht nog eens een egel van de grond kunnen oprapen. myn lievelingsdieren zyn egels! ze brengen geluk en als ze belaagd worden door andere dieren, zyn ze onkwetsbaar...
column streekkrant editie antwerpen
EVIVA ESPANJA
Ook de voorbye vacantie zyn er weêr massa's Antwerpenaren naar Spanje gereisd. Niet naar Benidorm of Tenerife, dan wel naar Costa Brava. Ten laatste sinds de Val van Antwerpen, in 1585, zit Spanje ons in het bloed. Antwerpenaren van wie beiden ouders én alle vier hun grootouders Antwerpenaren waren, worden Sinjoren genoemd, komende van het Spaanse woord "senor", dat wil zeggen "deftige heer", juist zoals een inwykeling een "pagadder" wordt genoemd, komende van het Spaanse "pagadores", dat wil zeggen "tol betalen". Vandaar dus ook de naam van de "Pagaddertoren," eêrtyds een uitkyktoren om schepen van ver te kunnen zien aankomen.
Het is dan ook geen wonder, lezers, dat het liedje "Eviva Espanja" de meest succesryke Belgische muzieksingle aller tyden is ("Dominique" van Soeur Sourir niet meegerekend.) Wereldwyd zyn daar tot dusver, in meer dan 400 verschillende versies, 40 miljoen exemplaren van verkocht. De oorspronkelyke versie, ook al goed voor een halfmiljoen exemplaren, werd, in 1971, ingezongen door Christiane Bervoets, beter gekend als Samantha, die werd geboren en getogen in ons eigenste Borgerhout. De tekstschryver van dat lied, Leo Rozenstraten (1935-2004), was een rasechte Antwerpenaar - als kind zag ik hem nog geregeld opduiken op het televisiescherm, steeds in oer-Antwerpse series als "Den Bompa" en "Slisse en Cesar". De gemiddelde Antwerpenaar heeft meer affiniteit met Spanje dan pakweg de Brugse charmezanger Jimmy Frey, die op de hoes van zyn single "Saragossa" voor een azuurblauw zeezicht poseert - hoewel Saragossa, zoals wy weten, zéér diep in het Spaanse binnenland ligt...
ONS FEUILLETON
HET SECRETARIAAT
- passionele thriller
in onzegbaar aantal
soms érg korte afleveringen -
door (c) don vitalski
wat voorafging: jonathan druyts is verwond op een feestje gekomen, en wordt daar nu verzorgd in de keuken door een zekere zoé. dan voltrekt er zich een ontploffing.
AFLEVERING 7.
zy drukte zich op met een zucht, om vervolgens haar vriendinnen naar buiten te volgen. waarna ook jonathan druyts er niet veel beters meer op wist, dan daar nu ook maar 'ns een kykje te gaan nemen. al sprak dit, beste lezers, verre van vanzelf! hy had overal pyn, en overnieuw was daar, voor zyn geestesoog, die rare, ongrypbare herinnering aan het park daarstraks; wat kon daar gebeurd zyn? hy kon daar toch niet écht, achter het struikgewas, zo'n reusachtig, maar kinderachtig uitgetekend soort van horror-monster zyn tegengekomen?
in de drukke, rokerige, geheel overhoop liggende salon zag 'ie een mens op zyn rug op de grond liggen - het was, zag 'ie, de slungel in het palmbomen-shirtje, dwz de jongekerel die hem daarjuist had binnen gelaten. overal rond hem, op het tapyt en op de stenen vloer, vloeiden-er bloed uit hem. verscheidene stemmen verklaarden:"hy is dood!" "hy leeft niet meer!" "bel meteen een ambulace!" en ook:"haal alle drugs hier weg!"
zoé, die niet veel méér scheen te kunnen verzinnen dan de rest, beende wat weg en weêr, net zolang tot ze onze held in de deur-opening zag komen te staan. "er komt een ambulance," aldus kwam ze dit tegen hem zeggen. "maar," zei ze, "niet alleen voor hem. jy moet dan ook met ze meê."
"wat is hier gebeurd?"
"te dom voor woorden."
"maar wat dan wel precies?"
"ach, niks! hy wilde voor zyn vrienden, zeggen ze, een hot knife prepareren."
"wat is dat dan? wat is een hot knife?"
"een handige manier om drugs te inhaleren," zei iemand anders. "maar," zo ging die andere voort, "daar heb je vuur voor nodig."
"en," zei zoé. "in plaats van gewoon maar, in de keuken, het gasfornuis, heeft hy dit kunstwerk hier willen gebruiken..."
met de punt van een voet verwees zoé hem naar een kleine, maar grimmig glimmende fles butaangas, die daar op de grond lag. de fles was beschilderd als een stuk porselein, met een erg kitscherig, krullerig zeelandschap in delfts blauw.
"ga maar gauw weêr ergens zitten. wees maar bly, je gaat meê naar het east riding hospital."
WORDT VERVOLGD
vrijdag 16 augustus 2019
ONS FEUILLETON
- passionele thriller
in onzegbaar aantal
soms érg korte afleveringen -
door (c) don vitalski
wat voorafging: jonathan druyts is, ernstig gewond, naar binnen gevallen op een feestje, en wordt daar nu verzorgd in de keuken. tot er opeens een explosie weêrklinkt...
AFLEVERING 6.
"je bent een sukkel," sprak zoé bepaald scherp tot hem uit, haar mooie, blanke, maar jammer genoeg ook ten zeerste naar nicotine geurende gezicht tegen het zyne. "maar," ging ze voort, "ik denk dat ik jou toch leuk vind..."
het kon niet anders, of dit ware, van harentwege, bedoeld als een soort van aanloop, die het moest zyn, naar een waarachtige, indringende, uiterst romantische tongzoen, niks anders; hààr tong tegen de zyne; in zyn oude, zure, verfomfaaide mond... en ja, dit was dan wel iets, beste lezers, dat onze held, jonathan druyts, best zag zitten. gedurende die twee bepaald langdurige jaren, die het waren, dat 'ie nu in engeland verbleef, was 'ie nooit één keer met een meid geweest...
hy trok haar lichaam dichter tegen het zyne aan - de gigantische pyn in zyn armen verbytend; en dat meisje, zoé, legde haar mond op de zyne. hoe vreemd was dit, zo vond hy zelf; onderwyl vanuit de salon zo'n wilde drukte weêrklonk, en eigenlyk van overàl in dit huis, ook vanaf boven, op de trappen, en zelfs vanaf buiten, in de tuin; een gillen, krysen en roepen zonder eind. alsof het oorlog was.
juist vlàk voordat hun vryen zou zyn begonnen, kwamen twee meisjes de keuken binnen gevallen - "zoé! kom vlug!" dit riepen ze uit, met een alles verblekende doodsangst op hun aangezicht...
hy trok haar lichaam dichter tegen het zyne aan - de gigantische pyn in zyn armen verbytend; en dat meisje, zoé, legde haar mond op de zyne. hoe vreemd was dit, zo vond hy zelf; onderwyl vanuit de salon zo'n wilde drukte weêrklonk, en eigenlyk van overàl in dit huis, ook vanaf boven, op de trappen, en zelfs vanaf buiten, in de tuin; een gillen, krysen en roepen zonder eind. alsof het oorlog was.
juist vlàk voordat hun vryen zou zyn begonnen, kwamen twee meisjes de keuken binnen gevallen - "zoé! kom vlug!" dit riepen ze uit, met een alles verblekende doodsangst op hun aangezicht...
WORDT VERVOLGD
alternatieve feiten
2. tien procent van alle voor landbouw voorbestemde grond, wordt uitbesteed aan ryst-teelt.
3. zout is eigenlyk een gesteente. en dus het enige gesteente dat mensen kunnen eten.
4. dat van dat zout, dat las ik hier zonet - maar: wat dan wat betreft groene klei? da's toch ook lekker?
waar was je ten donderdag
 |
| patje van dooren |
overdag patje van dooren weêr aan het coachen geweest. vooral de laatste twee keren zyn we erg snel vooruit gegaan, min of meer zyn we rond. plotseling.
daarna het huis opgeruimd en nog een goed uur geschreven aan het toneel voor nele.
met mollie gaan rolschaatsen (kikzelf hoverboarden.) mollie:"ik heb weêr goesting om heel veel te babbelen - maar: ik weet eventjes niet goed waarover...)
de in-slaap-leg-rituelen voor de kinderen zyn drastisch gewyzigd, heel erg in myn voordeel... wat eerder infernaal was, is nu een zeer gezellig iets...
snachts op prospectie naar emblem, by lier, waar ik de 50e verjaardag van guy vandooren ga upgraden, eind augustus (guy vandooren en patje van dooren zyn géén familie...) onderweg in de auto dan ook nog eens op myn éigen conference kunnen knabbelen...
ONS FEUILLETON
HET SECRETARIAAT
- passionele thriller
in onzegbaar aantal
soms érg korte afleveringen -
door (c) don vitalski
wat voorafging: jonathan druyts is, met bloed overal op zyn kop, naar binnen gevallen op een feestje, en wordt daar nu verzorgd in de keuken.
AFLEVERING 5
een grote, bepaald mager eruitziende, bebrilde jongeman met een dun snorretje maakte zyn opwachting in dit verhaal. "hey zoé," zo sprak 'ie bits, althans naar jonathans verfynde normen. "kom by ons, verdomme!" zo sprak 'ie nog meer, en ging voort:"lààt die sufkop nu toch!"
"die sufkop," zo overdacht jonathan dit rustig... "daarmeê zal die my dus bedoelen?..."
"ga weg, joseph! ik ben die jongen hier aan het verzorgen!"
"je had een verpleegster moeten worden!"
"ga weg!"
opmerkelyk genoeg: die flapdrol, die dus, naar we het hadden geleerd, "joseph" heette by z'n mislukte voornaam, maakte zich toch meteen weêr uit de voeten, zo gehoorzaam.
"wat 'n sukkel!"
"is hy je vriendje?"
"niet meer. god - waar zat ik met m'n verstand."
plotseling weêrklonk er vanuit de salonkamer een enorm harde knal. jonathan druyts vloog, met stoel en alles erby, weêrloos achterover tegen de stenen vloer. het meisje, zoé, maakte een sprong door de lucht - en kwam pal bovenop hem te liggen.
WORDT VERVOLGD
woensdag 14 augustus 2019
agenda
alwéêr een litterair iets;
op 16/10/2019 interview ik, in de bib van merksem,
herman brusselmans...
Abonneren op:
Posts (Atom)
