en haar aanhang
zaterdag 24 juni 2017
prent vd week
klaarblykelyk heb ik herinneringen aan werchter sinds 1980, m'n negende levensjaar... ik herinner me dat m'n nichtjes de volgende dag tegen mekaâr aan het zeggen waren dat ze "allez allez" maar niks vonden... maar dat ze U2 heel goed vonden...
in dié tyd waren affiches nog oprechte dingen: één line-up, tien bands; alles geven, erop of eronder...
die industriële carrefours die festivals heden zyn, zyn àbsoluut m'n ding niet...
waar was je te vrydag
in september ga ik dus kunnen zeggen dat ik "van de zomer in werchter heb gespeeld."
was overigens zeer toffe boel...
marco mertens was er ook...
goed gegeten nadien...
afterLink
myn frans is niet goed genoeg om het gemompel van céline te verstaan. dus ik bly dat 'ie inmiddels werd ondertiteld in het engels... een zeer boeiend gesprek hier...
donderdag 22 juni 2017
waar was je ten donderdag?
savonds ben ik die photo-tentoonstelling gaan opluisteren in het oud havenhuis...
ging lekker, helaas wel een absint achterovergekapt die me nu nog steeds parten speelt...
prent vd week
waar was je te woensdag
de vorige twee smurfen-films waren snert;
nu deze, de derde, "het betoverde smurfendorp", is gelukkig byzonder goed...
overschat / onderschat
onderschat: mike portnoy
naar waarde geschat: studerende moeders
alternatieve feiten
1. siberië is een van de dunst bevolkte gebieden ter wereld. gemiddeld heeft iedere mens daar één vierkante kilometer voor zichzelf.
2. letland heeft de snelste internet-verbinding ter wereld. ook levert letland procentueel gezien het allerhoogste aantal fotomodellen. alsook de weêrgaloze porno-actrice tania russof. er zyn in letland 12.000 rivieren en 3000 meren.
3. er zyn meer kangoeroes in noord-africa dan in australië.
4. hersenen wegen gemiddeld een anderhalve kilo. ze bestaan voor 75 procent uit water. onze hersenen zyn pas volledig volgroeid op ons 25e levensjaar. desalniettemin groeien ze erg snel. het is om die snelle groei te kunnen byhouden, dat baby's van meet af aan alvast zo'n erg groot hoofd hebben. baby-hoofden zyn maar 20% kleiner dan volwassen hoofden.
5. als onze hersenen traag werken, transporteren ze hun informatie met een snelheid van twee kilometer per uur. maar als ze erg snel werken, gaat die informatie is vandoor aan een tempo van 430 kilometer per uur.
6. sinds midden negentiende eeuw is het i.q. van de westerse mens er ieder decennium 1.6 op achteruitgegaan!
7. mensen die nooit kleurstoffen eten, hebben gemiddeld significant een hoger i.q. dan mensen die geregeld kleurstoffen eten.
8. hersenen kunnen worden getraind als een spier. hersen-oefeningen zyn een goed middel tegen alzheimer. hard zweten is voor hersenen erg ongezond. een goudvis heeft een beter geheugen dan een mens die al vier dagen wakker is.
biografeem
een der hoogste i.q.'s door een nu nog levend persoon gedragen, betreft het i.q. van de koreaan kim un yong. een gemiddeld i.q. bedraagt 100, hoogbegaafd ben je vanaf 120; einstein had een i.q. van 190, kasparov van 194. kim un yong daarentegen, heeft een i.q. van 210. toen hy drie jaar oud was, sprak hy reeds vyf zeer diverse talen - plus: hy kon die toen ook reeds vloeiend lézen. hy kon reeds zinvol schaken toen hy een halfjaar oud was. toen hy vier jaar oud was, deed hy op de nationale koreaanse televisie allerlei ingewikkelde wiskundige theorieën uit de doeken, afwisselend in het duits en in het japans. hy werkte langdurig voor de nasa, maar leeft nu, in 2017, teruggetrokken en bescheiden als leerkracht aan een onbelangryke provinciale school in korea.
afterLink
zeer prille performance van "five years", nog van voordat het lied werd opgenomen. geen demo, maar het lykt erop. de tekst verschilt op vyf plaatsen; alle kleine tekstuele veranderingen naar de opname toe, zyn verbeteringen (byvoorbeeld "all the tall-short people" was oorspronkelyk blykbaar "all the short fat people", wat een rancune uitdrukt die hier niets verloren is.)
woensdag 21 juni 2017
state of being, 21 juni 2017
voor de eerste keer dit schooljaar, de kinderen smorgens naar school gebracht. weê de tyden toen dit dagelykse kost betrof! het vertrek en de rit vallen goed meê, maar de nasleep is desastreus; by het thuiskomen, zoek je het bed weêr op (slechts amper drie uur geslapen hebbende), zodat je in de middag érg laat wakker wordt, ongeveer klaar om ze weêr te gaan ophalen.
desalniettemin toch, rond den tweeën, een béétje aan het libretto gesleuteld voor de guido-musical; de zy-figuren iets meer intrige bezorgend; alsook, om drie uur, de lange pat kunnen ontvangen, die, op myn bestelling, een nieve boekenkast kwam installeren op het toilet van de machine-kamer. in de machine-kamer zelf zyn alle boeken-wanden vol, de expansie-politiek in deze richt zich sinds kort naar het toilet en de twee mini-zykamertjes van de machine-kamer...
de meest stabiele vreugde in myn leven is die van het boeken-verzamelen gebleken, dus ik zou er nog véél méér moeten hebben. sommige boeken ga ik wegdoen ook, maar alleen al van de engelse romantici zou ieder weldenkend mens toch àlles in huis moeten hebben; àlles van mary wolestonecraft, àlles van coleridge, àlles van de quincy; je kan die dingen niet lezen, maar je moet ze in je bezit hebben. hetzelfde met de belachelyke duitsers; àlles van kleist, àlles van hölderlin, àlles van klopstock. zeker nu je voor die stuff niet meernaar buiten hoeft, in fyne, netjes gevouwen kartonnen dozen wordt ze aan huis geleverd door vriendelyk lachende bestelwagen-bestuurders... die je nooit vragen:"wat zit hier eigenlyk in?"
tevens heeft de lange pat het schildery van bert lezy hier in de woonkamer opgehangen, dat ziet er fris uit en degelyk!
er zou dus ook veel meer van dergelyke authentieke kunst in dit huis moeten pryken. en meer machtig meubilair ook, dat vooral zelfs - maar: dat gaat voorlopig niet, doordat de kinderen alles kapotmaken.
photograaf john claes belde my op: om my mede te delen, o bloggers, dat ik beter moet uitkyken wie ik bejubel; de actrice die gestalte geeft aan wonderwoman, is, zegt hy, een israëlische fasciste die supportert voor de folteringen van de gaza... een afschuwelyke zaak - want toch blyf ik het precies een goeie film vinden...
de hittegolf duurt voort, zeer drukkend. de beste plek om te toeven is: op het terras, met je gezicht naar de tuin, liggend in het plastieken zwembad dat, met kussens volgestouwd, dienstdoet als ligzetel - dé uitvinding van dit seizoen! maar: de kinderen hebben je aldoor nodig, echt chillen is er voor tien uur savonds niet by.
inmiddels werd het vier uur snachts, en nu wél zyn de temperaturen zeer agreabel... in die sfeer, zodoende, kalm-aan doch zeer vruchtbaar het werk aangevat voor m'n conference voor de academie aanstaande donderdag; het is teveel werk voor zo weinig centen - maar: geld verdienen is zo leuk, dat zelfs wéinig geld verdienen leuk is...
morgen is het woensdag, luv neemt de kinderen meê naar de cinema, waarbinnen de lucht immers zeer koel - zelf hoop ik dat ik niet, op de valreep, ga uitroepen:"wacht, ik ga toch meê!!..."
afterLink
enkel de vocals !!
je hoeft geen fan te zyn van de gehele bowie-saga, om toch in ieder geval perplex te staan by alleen al deze lyrics... iedere lettergreep ramt erin als een spyker, nog altyd...
dinsdag 20 juni 2017
waar was je te maandag
overdag de gehele dag thuis gehangen, eerst denkende: vandaag ga ik nu eens lekker niks doen - doch ziedaar: na wat lezen, weêr inslapen en lummelen, toch vanzelf het libretto voor de musical nog maar eens herzien, én daarna een flinke hap gerepeteerd op "pinguins kunnen toch wel vliegen." in de vooravond de konynen-habitat in de tuin nog eens uitgemest, was lang geleden. mollie, ook in de tuin, wist inmiddels een sprinkhaan te vangen, in een plastieken doos; deze doos zette ze vlakby de trampoline, "want," zei ze terecht, "sprinkhanen springen graag..."
savonds naar het oud havenhuis geweest, op de entrepotkade, voor een meeting met vier afstuderende photografie-studenten (zie: photo), wier expo alhier, ik donderdag mag opluisteren...
cinema
ik dacht: als die vergadering niet te lang duurt, kan ik meteen daarna misschien nog naar "wonderwoman" gaan zien - ervan profiterende, sowieso de dans te zyn ontsprongen om mollie in bed te leggen, welk ritueel steeds twéé uur duurt. en ja, die vergadering ging gauw voorby, dus dat zag ik zitten - maar: toen we klaar waren, konden we toch niét meteen buiten, doordat de deur in zyn slot was gevallen.
hierdoor verloren we een kwartiertje, en kwam ik dus te laat aan de cinema aan. normaal gezien heb je steeds een anderhalf uur reklaâm vooraf - maar nu nét niet. aldus: de eerste tien minuten heb ik gemist - nét een groot deel van het superbe in beeld gebrachte vrouweneiland...
toch binnengelopen, gelukkig maar.
zo heet, warm, drukkend, broeierg en zwoel als het daarbuiten is, in de cinema was het effenaf kil, zo erg dat ik op den duur zelfs aan het bibberen sloeg...
recensie "wonderwoman"
formidabel: de esthetiek van het hoofdpersonage. ik zal luv nooit bedriegen - behalve met wonderwoman - dwz als wonderwoman er zelf om komt, in uniform, dan ga ik niet weten hoe ik nee moet zeggen...
een van de beste cultuur-clashes ooit in beeld gebracht: duitse oorlogsschepen wanneer die naar het paradyselyke eiland der amazonen toe komen gevaren!
in het kielzog daarvan: wonderwoman die met zwaard en schild de duitse loopgraven van ieper bestormt.
adembenemend: dat vrouwen-eiland tout court, plus al die prachtige, machtige mevrouwen, in hun schitterende uniformen, by dewelke vooral hun lange, gezonde benen enorm goed uit de verf komen.
kicken: een paar keer wordt er in de film overtuigend vlaams gesproken. zelfs wonderwoman zelf spreekt twee zinnetjes vlekkeloos vlaams!!
minder: dat de rol van de oorlogsgod wordt gespeeld door diezelfde, overroepen, want in waarheid erg eentonige acteur die in het lamentabele derde seizoen van "fargo" gestalte geeft aan die aldoor kippenbouten etende maffia-overste. plus vooral het inzicht, dat die acteur hier nu, in wonderwoman, precies hetzélfde acteert.
daarmeê verwant: op een moment ontmaskert deze snorremans zich als dé oorlogsgod van het universum, en draagt hy opeens, door de hemel vliedend, een prachtig, wagneriaans aandoende ridder-harnas (half wagner, half samourai)- maar: onder die helm draagt hy op dat moment wél nog steeds die onnozele snor, hoe kan dit!!
enorm goed: de soundtrack, aldoor vloeiend, verpletterend.
eind-oordeel: in het slechtste geval zitten er, moet gezegd, scènes in, o bloggers, die wat gewoontjes zyn - maar: de scènes die mooi zyn, zyn goddelyk; een canvas dat op je aangezicht neêrspat, als een subliem schildery dwz als Kunst met een grote K.
maandag 19 juni 2017
prent vd week
voor m'n nieuwste theatervoorstelling daarjuist een zwembrevet besteld, om in m'n zwembroek te naaien...
agenda deze week
te vrydag:"pinguins kunnen toch wél vliegen", in restaurant "de plek" in werchter
te zaterdag, snamiddags, "pinguins kunnen toch wél vliegen", in "het hofke van chantraine", oud-turnhout
waar was je te zondag
myn ego byzonder tevreden; exact 100 minuten lang iédere twintig seconden keihard lachen! de voorstelling blyft en blyft beter worden!
afterLink
de lens van mn samsung is kapot... de komende zes weken amaal van die wazige films... is wel artie...
zondag 18 juni 2017
state of being, 18 juni 2017
tamelyk ideaal dagschema achter de rug;
07:00u: eventjes wakker worden, om mollie naar beneên te brengen. dan met slappe ledematen snel terug naar bed.
11:00:u: aanvang van een anderhalf uur voort-schryven aan de guido-musical, te bed liggende, kussens in de rug, appelsap op het nachtkastje...
13:00u: middenin het bedryvige gezin, beneên in de woonkamer alsook op het zonovergoten terras. de konynen eventjes loslaten, myn nieuwste column voor de streekkrant neêrschryven, editie antwerpen.
14:00u: de familie het huis uit, ikkezelf alleen thuis; bedryvig ysberend, repeteren aan "de ideale schoonzoon", met oog op het garage-optreden morgennamiddag in wommelgem.
15:30u: op het warme terras, op een dikke stapel dekens, in een als ligbed dienstdoend, aldus drooggelegd zwembadje, voortlezen in de shelley-biografie van richard holmes; vandaag het hoofdstuk over hoe shelley op één dag tyds twee van zyn kinderen weet sterven, van twee verschillende vrouwen, op twee verschillende plaatsen. sindsdien is hy er definitief van overtuigd dat hy wordt achternagezeten door een demoon.
17:00u: naar de bakker wandelen. voor twee bruine broden.
17:30u-22:00u: huisvadertje spelen. intussen zo goed en zo kwaad mogelyk de gazet lezen. helmut kool is dood.
22:00-23:00u: met luv naar de hollandse snert-film "i love ibiza" zien.
23:00u: in de machine-kamer; cola zero; het nieuws, terzake, een kwartiertje villa politica. je kan geen fan zyn van theresa may, maar hoeveel krygt die nu op haar bord? in hààr plaats zou kik myzelf al van kant hebben gemaakt...
24:00u-1:30u: voortschryven aan de guido-musical. de resultaten naar hem doorgestuurd. van myn broêr serge een sms ontvangen met de mededeling dat de film "wonderwoman" heel goed is, en beter dan de nieve alien...
1:30-2:30u: schryven aan de teksten van "de ideale schoonzoon"; er zyn toch weêr zes nieve, goeie moppen bygekomen...
2:30u: mollie een nieve pamper gaan aandoen...
3:00: bloggen. schubert pianowerk op de achtergrond.
zaterdag 17 juni 2017
zaterdagbunnie
speelt een hoofdrol
in de musical die ik heden schryf voor guido
state of being, 17 juni 2017
vannacht een grafisch werk gaan ophalen by bert lezy thuis. twee jaar geleên by hem besteld, en in de loop van het eerste jaar reeds afbetaald in schyfjes; nu eindelyk in m'n fortress binnengehaald... het betreft het gekende, relatief grote werk "terug naar de natuur".
nadien, doordat ik dan toch in die buurt was, één cola zero wezen drinken op het niet overdreven warme terras van den thalamus. mooie meisjes overal. in gesprek geraakt met een man die uiterlyk aan warren ellis deed denken, - kaal voorhoofd, brede baard -, doch net zo lief onderwyl een zekere eenzaamheid ervaren, in de zin van "geïsoleerdheid". zoals meestal. ik lyk wel myn zoon, rocco james conan, die de kermis moet doorkruisen met letterlyk zyn jas overheen zyn hoofd getrokken; doordat hy de grote attracties niet mag zien, anders denkend dat die op zyn kop gaan vallen...
maar méér dan ooit loop ik op iéder gebied compleet, helemààl compleet achter... onvatbaar de tyden toen ik er weet van had, welke kroeg er waar en/of wanneer was opengegaan... van weêrsomstuit my nog méér, binnenshuis, verdiepen in het jaar 1807...
donderdag 15 juni 2017
quizvraag: het antwoord
jullie zaten er beiden tien jaar naast, dit is een photo uit 1952.
-maar wat bedoel je, srg, met "spoiler alert"?
waar was je ten donderdag
bekyken of ik zou kunnen helpen met de dialogen voor het vervolg op hun vorige, prachtige stripverhaal "wolven"...
state of being, 15 juni 2017
per fiets onderweg door de helmstraat. een kind van zes dat er wandelt aan de overkant, gooit een bloembak van de vensterbank. ik zag het niet precies gebeuren, dus ik stop en vraag:"hey, heb jy die bloembak daar af gegooid?" ja, knikt het jongetje bedeesd. ik zeg:"zet die dan maar terug op de vensterbank,"- wat voor zo'n klein kind inderdaad geen lichte opdracht is, maar hy krygt hulp van zyn grotere broêrtje.
meteen stopt er een tegenover my passerende automobiel; een in haar hoofddoek nauwelyks zichtbare moedervrouw met op haar achterbank vier kinderen begint my af te snauwen: ze heeft kritiek op de manier waarop ik dit heb aangepakt, ze voegt eraan toe dat dit de schuld is van de ouders van dat kind en niet van dat kind zelf, en dat onze samenleving, met een aanpak zoals de myne, zal zaaien wat we nu oogsten. ik kom te traag op een repliek, het is ook moeilyk discussiëren met achter haar en achter myzelf een sliert auto's die niet kunnen passeren.
een kleinerende ervaring, die nu voor de rest van de dag op my inknauwt. ik ben een kindervriend, ik had dat jongetje helemaal niet afgesnauwd (luv veronderstelt naderhand automatisch van wel); ik zei gewoon gedegen:"jy hebt dat eraf gegooid, zet dan nu dan terug." toch is het nu myn schuld dat noord-antwerpen alsmaar dieper in de shit is komen te zitten. dat binnen veertien jaar hier alles in brand staat. dat binnen drie jaar al jouw hoofd en myn hoofd er afgesneden zullen worden.
toch voorts een geweldige dag...
het opblaasbad van zyn water ontdaan, om er dekens en kussens in te draperen; derwys een ligzetel op het terras creërend, om daarin te kunnen voortlezen in de oneindige shelley-biografie...
de vyfde seizoenen van zowat alle netflix-reeksen slaan tegen ("bloodlines," "fargo", ...), zodat we nu, van arren moede, de hollandse serie volgen genaamd "i love ibiza", om dan maar te genieten van het debiele acteerwerk, de plastieken dialogen - én de luxueuze landschappen.
snachts weêr voortwerken op de guido-musical. nog vele uren arbeid voor de boeg, maar geen enkele zwàre arbeid meer; alleen nog maar, aldoor, het gruis wegspoelen, meer niet... een oud-griekse dichter, ik weet niet meer welke, adviseerde zyn leerlingen: die paardenharen blyven en blyven uitkammen, opdat ze zullen blinken.
Abonneren op:
Berichten (Atom)
Er is een fout opgetreden in dit gadget
