dinsdag 18 juni 2019
state of being, 18 juni 2019
iedere dag waarop je kan uitslapen naar eigen believen, is een overwinning op de maatschappy. iedere week waarop je vroeg op moét, is het stofbyten. deze week moet ik, (eens natellen), driemaal na mekaâr erg vroeg uit de veren - dus ben ik deze week voor 43 procent een loser, en voor 47 procent een overwinnaar!
victorie!
wat niet wegneemt, lezers, dat ik toch reeds tamelyk vroeg aan de slag kon vandaag, my voorbereidend op het shakespeare-gesprek voor de radio binnenkort - maar: dan wel liggende te bed, met het zomerse balkonraam goed open, in een zeer stil huis, enkel pitouche die om de zestien minuten aan de deur kwam krabben, de ene keer omdat 'ie erin wil, daarna weêr omdat die eruit wil... als je voor een poes, omdat ze aandringt, de deur opendoet, komt ze toch niét zomaar naar binnen ook.
shakespeare is echt wel de mozart der wereldse letteren... tot in zyn simpelste krabbeltjes toe, byvoorbeeld zyn frivole grafschrift, hoe die paar woorden ook barsten van muzikale sport:"blessed the man that spares these stones / and cursed be he that spares my bones." vooral die "be he" is erg lollig...
voorts doende geweest, het examen voor engels in te korten. een examen mag geen marteling zyn. onderwyl een interview beluisterd met brouwers, jeroen (1940-2023). zyn proza anders graâg hoogachtend, alsook zyn stem op zich best lustend, moet ingezien dat er vooral levens- en literatuurfilosofisch weinig sprankelends op tafel komt met die man. wél als 'ie het specifiek over stukken neêrlandse literatuurgeschiedenis mag hebben, maar niét als van hem gevergd wordt, levensbeschouwelyk te wirden. over auteurs die geen erkenning ten deel valt, oordeelt 'ie:"dat is als stilstaand water. dat is de dood in de pot." en kous af. maar dat biedt geen antwoord op de legioenen miskende hard-schryvers. daarvoor moet toch weêr krishnamurti worden ge-sms't...
savonds lees ik pietluttige, op speed geschreven columns van boudewyn büch, uit het weekblad van de vara, 1996. die tekstjes werden nooit gebundeld en zyn dus nergens te verkrygen, het zyn zorgvuldig uitgeknipte en byeengeplakte columns op losse blaêren, een stuk of tweehonderd: rechtstreeks uit boudewyn buch z'n éigen boekenkast! toen ik die drie jaar geleên tamelyk duur aankocht, dacht ik wanhopig:"waar ben ik meê bezig!!" maar vandaag heb ik er opeens veel plezier aan... eigenlyk was ik er ook zelf toe voorbestemd, een leven te hebben geleid zoals dat van buch... - maar: oké, nu leid ik de biographie van een zekere don vitalski... diens nieuwste theatervoorstelling, "gedichten en gedachten", is echt iets merkwaardigs...
ondertussen werd het halfzeven savonds... ieder in huis, zit televisie te kyken... we hebben net gedaan met eten...
god bestaat - maar hy weet het zelf niet meer.
maandag 17 juni 2019
dinsdagbunnie
sindsdien loopt ze al twee dagen zo...
onderschat / overschat
onderschat: wikipedia
naar waarde geschat: hendrik de VIIIe en de anglicaanse kerk
state of being, 17 juni 2019 - "het examen"
examens wiskunde in de grootste aula van het school, voor een zeventigtal leerlingen. terwyl al die slachtoffers druk aan het schryven en aan het noteren en aan het uitrekenen zyn, zit er rechts vooraan één leerling aan een tafeltje, die de gehele tyd helemaal niks doet. hy heeft wel een stilo in de hand, hy kykt wel af en toe op zyn blad, maar meestal kykt 'ie schichtig voor zich uit en hy beweegt zich totaal niet.
de juf die tezamen met my toezicht houdt, fluistert my toe:"die jongen daar, die zit, geloof ik, te wachten op de heilige geest..." "inderdaad, die heeft van het gehele uur nog helemaal niks opgeschreven!"
rond half elf in de voormiddag komen de eerste leerlingen hun papieren inleveren (alsook hun agenda, waarin wy moeten noteren "school verlaten om 10:30u,"- en dan een handtekening eronder.) ook die ene, volstrekt roerloze leerling komt reeds by die eerste lichting zyn examenpapieren inleveren. zodra hy het lokaal uit is, zeggen die juf en kik tezamen:"hmmmmm - laten we toch maar eens, stiekem, in zyn papieren kyken... die heeft gewoon totaal niks ingevuld!..." we zoeken zyn blaêren, slaan ze voorzichtig open - en ziehier: op iedere bladzyde, by iedere vraag, resems en resems van cyfers, tabellen, diagrammen en nog meer cyfers, pyltjes, breuken en kwadraat-tekens en rekensommen.
zeer eigenaardig...
the illustrated
een kwadraat tot de eerste of de tweede of de derde, dat snap ik - maar hierzo vragen ze het kwadraat van 25: tot de anderhalfste...
da's wel zeer interessant eigenlyk...
dreamer
ik was in het huis van myn onlangs overleden grootmoeder. wat te relaxen diep in haar tuin, de voordeuren op slot, denkende:"goed gedaan, om dit rustige huis nu te hebben gekocht..." toen dacht ik:"maar - dit moet een symbolische droom zyn, want reeds een paar jaar voor haar overlyden, woonde ze al niet meer in dit huis." dat dacht ik, maar toch bleef ik nog steeds rustig daar zitten waar ik zat.
later in de nacht werd ik opeens m'n eigen geheugen gewaar, als een fysieke, byna aanraakbare, golvende entiteit, een oneindig diepe golfslag waar herinneringen uit opdoken en weêr in ondergingen; het idee dat dit inzicht op zich, aangaande m'n eigen hersenen, ook zelf onmogelyk myn hersenen kon overstygen, benauwde my heel erg, als een panische aanval... klassiek geval van "paraoia" ("para" + "nous"; "overstygende" + "de geest"); we zitten in onszelf gevangen... als een junk die begrypt dat 'ie aan het trippen is - maar in angstzweet beseft dat 'ie daar uit eigen wil niet zomaar weêr kan uitstappen...
zondag 16 juni 2019
agenda dees week
zaterdag 22 juni:"vitalski goes jazz", samen met de muziekgroep van peter verberckmoes, op een feest in wondelgem (sic)
linkie
bemerking: er zit weinig logica in. de meest onverwachte keuzes zyn 1. "train in vain", van the clash; "shout" van tear for fears, en "just what i needed" van the cars (zie: afterLink)
"the whole of the moon" van the waterboys was opgedragen aan prince; jaren later heeft prince het gecoverd, en van de jy-figuur een ik-figuur gemaakt, zo hoogmoedig; dus "you saw the whole of the moon" werd dan simpelweg "i saw the whole of the moon"...
https://sites.google.com/site/princecoveredsongs/
onderschat / overschat
onderschat: hoe vervelend captain beefheart is
naar waarde geschat: vlieghavens
uit het schriftje
-de totaal volwassen humor van myn nochtans piepjonge kinderen is àlles. mollie droeg een capuchon, zette de kap ervan op, en zei toen guitig en helemaal vanzelfsprekend:"kap op tegen kanker!..."
-als je een roman wil schryven over een hedendaags personage, dan moet dat personage meer dan de helft van al je bladzyden en alinea's passioneel bezig zyn met mailen, facebooken en sms'en.
-menno hertzberger was een gigantisch boekenverzamelaar.
-een goeie klank zit in de woorden "leuning" en "leugen", dat zyn allemaal niet-plosieve medeklinkers, dwz medeklinkers die je zolang je wil kant aanhouden, en die -eu klank geeft daar dan iets zeer gezapigs aan. dus "beurs" of "deur" zyn veel minder tof. "leugenaar" wél tof.
-donderdag ga ik optreden in een straat in sint-niklaas die heet de "knaptand"-straat. de "knaptand" is een figuur dat in dendermonde meêloopt met het ros beiaard, een soort weêrwolf.
-in china kan je nauwelyks melk krygen. wel poedermelk. het merendeel der chinezen is allergisch voor lactose. er zyn ook byna geen bakkers. ze eten er quasi drie keer per dag warm.
-in de gemeente boom is er een bosstraat - en, jawel: in de gemeente den bosch is er effectief een boomstraat!
-dwz eigenlyk is dat de "pastoor van den boomstraat",- maar dat telt dus wel.
twee knaptanden
column streekkrant editie antwerpen
HISTORISCHE BINNENSTAD
Je hoeft geen verkeersingenieur te zyn om te begrypen waarom het zo knelt op de wegen van het Koekenstad. Exact de helft van de wereldbol ligt op onze linkerkant, maar alle volkstroepen die daar vandaan komen, moeten langs één en hetzelfde smalle gaatje: de Waaslandtunnel, een enorm lange, griezelig smalle, vormelyk nogal badkamerachtige tunnel, die binnenkort haar honderdste verjaardag viert. Wie er niét door wil, maar wie tevens de drukte van de Kennedytunnel wil vermyden, moet al helemaal naar Beveren. Wat natuurlyk flauwekul is. Dus daarom drummen al onze wagens in die ene, smalle Konynenpyp samen, als téveel afval langs een en hetzelfde rioolputje. Uiteraard hadden er daar, lang geleên al, minstens drie tunnels moeten worden bygegraven - in China doen ze zoiets letterlyk op twee weken tyd. Van Sint-Anneke naar het Kattendykdok, van de Blancefloerlaan naar de Kathedraal, van het Galgenweel naar het Zuiderpershuis. Maar goed, onze bouwondernemers hebben het jarenlang te druk gehad met het onteigenen en afbreken van woonhuizen in Doel. En wààr die ene Waaslandtunnel precies gelegen is, zelfs dat mag niet echt geweten zyn. Een Nederlandse vriend van my is zopas drie uur lang op de Italiëlei aan het heen en weêr ryden geweest, op zoek naar een aanwysbaarbord. Nadien kon ik hem duiding geven: er staat op de Italiëlei wel degelyk één zeer duidelyke wegwyzer - maar daar staat niet op genoteerd 'Waaslandtunnel' of 'Linkeroever'. Wie naar Linkeroever wil, moet daar de richtingwyzer "HISTORISCHE BINNENSTAD" nemen. "Hu? Waar is de logica?" vroeg myn vriend. Ik zeg:"Tja. In Antwerpen is dat logisch."
column streekkrant editie kempen
ZEVEN HUIZEN IN DESSEL
Zo gaat een oude legende over Dessel, het land van de Pezeriken. Qua sfeer is Dessel de meest ambianceryke gemeente van Vlaanderen, alleen al vanwege Graspop en dankzy het BMX-parcours van Joël Smets, maar zuiver cyfermatig is en blyft Dessel de armste gemeente der Kempen... Vandaag de dag hanteert de Desselse ophaaldienst een uiterst complexe kalender; de eerste maandag van de maand is voor PMD, de tweede maandag voor GFT, op sommige donderdagen mag het grof vuil op de stoep, et cetera. Maar vier eeuwen geleên, lezers , toen bestond Dessel uit maar één straat, en was er in die ene, kromme straat niemand present die kon lezen. Dat schiep problemen, want op die manier konden ze dus ook geen kalender begrypen. Dus hoe wisten ze dan wanneer het zondag was, zodat ze naar de mis moesten? Iemand zei:"De woensdagen herkennen we vanzelf, dat zyn maar halve dagen!" Waarop een ander sprak:"Maar - wat dan geblazen in een schrikkeljaar?" De sloebers kwamen er niet uit. Toen kwam er een pastoor langs, die zo snugger was geweest om meteen in te zien, dat deze enige Desselse hoofdstraat maar precies, welgeteld, zeven huizen telde. Hy gaf iedere huiseigenaar één spyker - een hamer hadden ze zelf al -, en sprak:"De bewoner van het eerste huis klopt vandaag die nagel in zyn deur. De volgende dag, gaat die van het tweede huis hetzelfde doen, en zo gaan we huis na huis voort; zodra de eigenaar van het allerlààtste huis in deze straat, een spyker in zyn deur slaat, kunnen daaruit jullie afleiden dat het de zevende dag is; dat het zondag is; en dat jullie dan niet meer hoeven te gaan werken."
waar was je te zaterdag
keihard doende, stapels en stapels examens te corrigeren...
mollie kleedde zich intussen als bruidsmeisje...
gent heeft twee gezichten; soms is het er een druildorp waar je meteen depressief van wordt, soms (vandaag) is het een heldere, mooie, vriendelyke plek waar het behaaglyk toeven is...
ik heb veel herinneringen aan gent, ooit hadt ik gent echt "veroverd", ik kende er erg veel mensen en speelde er geheid voor volle zalen; nu sta ik hier geheel op nul... niemand kent my hier nog...
ik signaleer dit maar, ik klaag niet... alles is goed zoals het is...
zaterdag 15 juni 2019
linkie
de zevendelige shakespeare-serie op klara, die ik daar ooit mocht maken, tezamen met frank albers en claude blondeel...
anders dan myn andere reeksjes op klara (alice in wonderland, simenon, sherlock holmes, gerard reve), die veel lof ontvingen, oogstte die shakespeare-reeks behalve complimenten hier en daar ook kritiek, ook van vrienden wier oordeel ik zeer ernstig neem; om die reden, heb ik er nooit meer naar durven terug-luisteren. maar binnenkort doe ik opnief iets rond shakespeare, voor radio1, iets eenmaligs, dus moést ik hier nu eindelyk wel eens naar durven luisteren;
myn excuses, maar ik ben er, tot myn aangename verbazing, 100% content over... een doods, té monumentaal gegeven - en toch hebben we dat een oprecht, sappig, zeer boeiend leven ingeblazen... steengoeie muziek tussendoor... kan echt niet beter, echt graaf...
het cobbe-portret van shakespeare
kempenkrak
je zal zeggen: toeval, dat "beerse" verwyst toch voorzeker niet naar onze kempische gemeente "beerse"?
waar was je te vrydag
moest vandaag op school reeds beginnen om 8:20u.
was nog nooit eerder gebeurd.
dat wilde zeggen: opstaan om 6:40u.
had dus maar drie uurs geslapen.
toch viel alles goed meê.
ik kreeg wel even byna een huilbui van het digitale labyrint waar een leerkracht vandaag blykbaar door moet, maar verder alles goed.
het was een kwestie van examens afnemen, en thuis in de namiddag verbeteren...
donderdag 13 juni 2019
onderschat / overschat
onderschat: j.b. charles
naar waarde geschat: de lompheidvan ergens rond te lopen met je broekrits per ongeluk open.
alternatieve feiten
1. uien ruiken zo opvallend, doordat ze zwavel uit de bodem opzuigen.
2. by het baganda-volk in uganda (zie: photo), drinkt de weduwe water uit een beker waarin de ingewanden van haar gestorven man hebben gelegen.
3. wyn wordt aangetast door licht.
4. de laatste twintig jaar is in noord-america de consumptie van yoghurt verviervoudigd.
5. bananen groeien niet aan bomen, maar aan rhizomen.
6. het is strikt wettelyk verboden om de burgemeester van parys aan te kyken.
Abonneren op:
Posts (Atom)
