https://vitalskiblog.blogspot.com/2019/09/volledige-kalender.html
gisteren erbygekomen: zondag 15 december: act de presence op dernière "het wassalon" van tom clement, in gc de nova, wilryk
vrydag 31 december:"gedichten en gedachten", parkbib, merksem
donderdag 17 oktober 2019
volledige kalender
de voorbye donderdag
verdwaalde photo
ik herinner me dat die ooit eens naar een gig van my kwam in het centrum van antwerpen, en dat we daarna nog iets gingen drinken - en dat 'ie vervolgens, in de winter in t-shirt, te voet weêr naar brecht vertrok.
state of being, 17 october 2019
onze voordeur thuis heeft een erg kleine inham, een drempel van nog geen halve meter diep; maar toch: aannemelyk doordat de rest van 't straat zich nog méér onherbergzaam voordoet, oefent die voordeur een onverbiddelyke aantrekkingskracht uit op telephoneerders. ook op dit moment, wanneer kik dit hier zit te notuleren, staat er weêr iemand te sjouwelen, alweêr tamelyk luidruchtig, alweêr flink langdurig. eerst stààn ze daar te bellen, op den duur gaan ze ook zitten. op die drempel. onze voordeur is van glas, dus als ik dan uit de werkkamer tevoorschyn kom, op het gelykvloers, dan sta ik opeens voor hun neus - steeds maken ze dan, al voortbellende, een verontschuldigende buiging, en één halve minuut daarop zyn ze foetsie.
ik mag my wel aan ze ergeren, maar toch wil ik ze nooit verjagen - wat zoveel zou willen zeggen als asiel weigeren. zo is het al een paar keer gebeurd, dat ik met opzet iets langer in de werkkamer blyf zitten - want "als ik nu deze tussendeur opendoe, dan denkt die telephoneerder dat ik hem wil wegjagen."
er zyn wel grenzen. byvoorbeeld franstalige bellers, die het meest luidruchtig zyn, of agressieve bellers. dan laat ik zelfs met veel herrie de gigantische houteren rolluiken naar beneên.
toch goed om in het faubourg te wonen...
een tydje terug was ik in een zeer stil dorp en ging ik daar gewoon voor de sport een te koop staand huis bezien. ik parkeerde my op het uiteinde van een muisstille doodlopende straat, waar wel een fietspad op uit kwam. wat later kwam er een fietser aan. doordat myn auto daar stond, moest die arme fieter zyn stuur een beetje draaien, anders zou hy op myn auto zou zyn gereden. "uw auto staat hier goed!" riep die man sarcastisch in myn richting. een beetje verderop stapten-'ie zelfs af, om my in de gaten te houden, net zolang totdat ik was weggereden. antwerpen betonstad is ook een hellepoel - maar dit soort gebeuzel, is hier volgens my toch onmogelyk.
(nul op tien voor het bestuur: de vernietiging van het elzenveld, en het wandelpad langsheen het elzenveld - doordat die grond verkocht is - aan een gigantische hôtelketen. ocmw-erfgoed, doorverkocht aan ketens - door homans. het WONEN wordt ons tegengewerkt, op den duur is antwerpen als de paryse binnenstad, dwz een toeristische spelonk. een tochthol.)
woensdag 16 oktober 2019
waar was je te woensdag
in de park-bibliotheek...
woensdagbunnie
dat little kim
komt optreden op onze winterrevue
op 29 december
lectuur 1
atom agency, van dezelfde yann/schwartz die robbedoes onlangs met enige voltages weêr springlevend katapulteerde (zie: de luipaardvrouw...) het genre op zyn zuiverste graad, gekwadrateerd nostalgisch; niet alleen een hommage aan het stripverhaal uit de jaren 50, maar ook, en zelfs meer nog, aan de jaren 80, toen dit soort hommages aan de jaren 50 heel erg in zwang geraakten. snappie? in meer dan zeventien opzichten is dit hier hét stripverhaal dat yves chaland zou hebben gemaakt, als die niet, in 1990, in zekere zin "toepasselyk" zou zyn omgekomen by een auto-accident, in een paryse buitenwyk. chaland was een geniale tekenaar, en schwartz is ook geniaal. alleen de cover vind ik te veel emblematisch en dus, dwz, te weinig anekdotisch.
het verhaal is gelukkig flut, maar het "universum", betreffende een algerynse commissariszoon in parys, heeft harde diepgang.
lectuur 2
een stripverhaal over de dochter van onze eigenste koning leopold I. daar moét ik als zelfverklaard aristocraat wel nieuws-gierig naar wezen. temeer daar deze cover er toch, alvast, zo monumentaal én naïef tegelyk uitziet.
de binnenkant stelt omgekeerd van teleur, mooi kleurenwerk alvast (indringend rooie interieurs, heldere zeeluchten...) in vogelvlucht over de biographie, op het schematische af, maar toch volstrekt emotioneel, en niét kitscherig. het tekenwerk pretentieloos hoewel toch doeltreffend vindingryk... echt goed... maar als jy nu zegt dit is helemaal niét goed, dan ga ik er toch niet over kunnen argumenteren, misschien heeft het ook wel te maken met het moment waarop je het opeens in je handen hebt, op een onverwacht rustig moment met allebei je blote voeten even naar boven en eventjes nergens verkeersagressie...
state of being, 16 october 2019
tot negen uur smorgens mogen uitslapen, om zelfs dan alsnog op tyd te wezen om rustig in plooi te komen.
van elf uur smiddags tot drie uur smiddags my nuttig mogen maken op school, in de hoedanigheid van leerkracht engels slash nederlands (maar: geen lesgegeven; het was "klassenraad"; dwz leerlingen evalueren.)
vervolgens, van vier uur smiddag tot zeven uur savonds, grondig en taai kunnen voort-arbeiden aan "beuling met appelmoes", alsook aan die nakende winterrevue, dewelken-immers impliceert dat ik toch mooi acht avonden op ry mag vol-programmeren...
daarna ruimschoots huisvader mogen spelen voor myn twee briljante kinderen, en daarna zelfs ook nog eens de mantel mogen aantrekken van minaar voor myn geliefde. tezamen netflix bekeken.
dus: zo valt het toch wél allemaal te combineren, zo kan je dus toch wél drie meesters dienen...
dinsdag 15 oktober 2019
maandag 14 oktober 2019
pressed
dat ik voorkom in het vandaag verschenen boek van wim paeshuyse
dat is getiteld
"duizend dingen waar ik van geniet"
is dàt niet mooi??
uit het schriftje
1. toevoeging aan dat grapje over hawaïseks (seks met een schyfje ananas rond je eikel):"eraan denken: altyd éérst in schyfjes snyden, en daarnà pas aanhangen - dwz niét in de àndere volgorde!!"
2. iemand in pulderbos zei:"je moet zeker de comedian pieter verhelst eens checken." kennelyk geboren in deurne - in 1985.
3. flaubert, hier geciteerd door brouwers, wiens prachtige boekje "alles is iets" gratis meêneembaar bleek in de bib van merksem wegens (met dikke stempel vooraan) "afgevoerd"; "laten we maar aannemen dat het geluk een mythe is die werd verzonnen door de duivel, speciaal om iedereen tot wanhoop te dryven."
4. er moet zeker een grap te verzinnen zyn die grappig genoeg is, eindigend met de frase:"toen was 'ie toch wel 'n beetje in z'n gat gebeten."
5. "toch wel exact ongeveer."
6. bernard nieuwentijt. 1654-1718. zie photo. alkmaar. niet echt tegen spinoza, maar wel zeker tegen de spinozisten, die spinoza volgens hem verkeerd begrepen. niuwentijts bewys dat god bestaat: de verregaande doelmatigheid van de natuur.
7. "slapeloosheid," en alle problemen daarrond; dat is nu enorm in de mode, langs alle media in isomorf vlaanderen. pertang, slapeloosheid is op zich geen probleem. het probleem is dat je erg vroeg op moet de volgende dag. ware zulks niét het geval, dan moest je maar gewoon opblyven en blyven gààn, net zolang totdat je d'r letterlyk by neêrviel. (tot voor kort was dit dan ook juist myn gehele levensvorm; opblyven tot je écht niet meer KUNT. gedaan met alle slaapproblemen.)
8. ooit speel ik ook nog eens oblomov.
zondag 13 oktober 2019
agenda dees week
woensdagavond 16 october: vitalski interviewt herman brusselmans, bibliotheek merksem; evenwel helemaal uitverkocht
vrydag 18 october:"gedichten en gedachten", woonkamer-optreden voor het berrefonds, in woonkamer in vlimmeren, belangstellenden mail vitalski3@gmail.com
zaterdagnamiddag 19 october woon ik in de warande in turnhout een cantate by van de klassieke componist hans aerts ism wim paashuyse.
alternatieve feiten
1. tydens het filmen van "schnindler's list" werd robin williams betaald om twee keer per week naar steven spielberg te bellen, om hem op te fleuren met grappen.
2. het vermogen om dingen te kunnen vergeten, draagt by tot je intelligentie. primair dient intelligentie om beslissingen te kunnen nemen, een activiteit waarby een teveel aan herinneringen als balast wordt ervaren.
3. als kevin bacon een discotheek binnenwandelt, gaat hy altyd meteen 100 dollar geven aan deejay, zeggende:"please don't play footloose."
4. hersenmatig zyn we er maar toe in staat om maximaal 150 vriendschappen te onderhouden.
5. de eerste mens met een bureaustoel met wieltjes aan de poten, was charles darwin.
6. bovenstaand weetje, vind ik nog eens écht een weetje.
7. om echte diamant van valse diamant te onderscheiden, moet je op die diamant blazen. als je damp metéén verdwynt, is die echt. als er, gedurende nog maar een seconde, damp op de edelsteen zichtbaar blyft, is 'ie vals.
8. geen slechte grap van jeron dewulf:"de kabouters van sneeuwwitje zyn eigenlyk allemaal joden. in ieder geval, ze zitten toch in de diamant."
9. byna alle zoogdieren doen er ongeveer 21 seconden over om hun blaas te leêgen.
10. in de oertyd waren pinguïns gemiddeld één meter tachtig.
column streekkrant editie antwerpen
PATATTEN
Volgens de officiële website van de stad Antwerpen, zyn deze volgende zes frituren de meest legendarisch frituren van 't Stad: De Smulpaep, Fritkot Max, Frituur n° One, Frituur Lescluze, Frituur Linkeroever, en Frites Atelier Sergio Herman. Uiteraard is zo'n keuze goeddeels willekeurig, maar de grootste afwezige is hier toch zeker wel Frituur Richard - die bestaat immers al meer dan dertig jaar! En wat al die frietkoten in ieder geval met elkaar gemeen hebben: ze werken met keigoeie aardappelen. Heel dikwyls zyn die afkomstig van de gigantische zogenaamde "Aardappelcentrale" op de Leugenberg, dat ook al mooi bestaat sinds 1980. Antwerpen als specialist van stevige groenten, is een oeroud fenomeen. Even na het midden van de 16de eeuw schryft de Italiaan Guiccardini, die in Antwerpen woont, dat de groenten daar lekkerder zyn dan in zyn vaderland, en twee eeuwen later vindt de Franse schryver Dérival de Gomicourt ze beter dan wat in de buurt van Parys wordt gekweekt. Die Antwerpse groenten kwamen van de dorpen en de velden van net buiten de stadswallen. Borgerhout was eeuwen geleên al een echte voorstad, waar slageryen, bakkeryen en hoerenkoten elkaar afwisselden, maar Deurne, Wilryk of Berchem waren volstrekt het platteland. Tot de beste boeren werden de Hobokenaren gerekend, die zelfs al in de 17e eeuw eigen ananassen probeerden te kweken, en die in het algemeen, als pioniers, kunstmest gebruikten. Vandaar hun roemruchte bynaam "Strontkokers", komende van het pikante rympje:"Hoboken, waar de boeren stront koken."
kermis in hoboken
column streekkrant editie kempen
AF NYLEN
Soms krygen we de indruk, lezers, dat de Kempenaren, hoe goed ze het ook menen, niet meer helemaal zyn, wat ze ooit wellicht toch zyn geweest. Het was hommeles in Wiekevorst, geroemd om zyn zogeheten "Kryserskapel", en welke gemeente zyn naam te danken heeft aan de samenstelling der woorden "wieke" en "vorst", wat betekent "omheind bos". In de Dalstraat, waar een Nonkel van my een bloemenwinkel uitbaat, heeft een ongelukkige vrachtwagen met een hoogtewerker onlangs een hele bende elektriciteitskabels losgetrokken en tegen de grond gekeild. De hoogtewerker kwam van woonzorgcentrum Sint-Jozef, waar hy afval ging ophalen, maar tydens het ryden kwam de kraan zomaar ineens omhoog, zonder reên of aanleiding, en gingen die ellentriekdraden dus tegen de vlakte. Het duurde twee dagen om dit te herstellen. Iets verderop, in de Heggelaan te Lille, greep er exact terzelfdertyd, by klaarlichte dag, een inbraak plaats. De bewoners van het huis kwamen net op tyd terug binnen, om de boeven er vandoor te jagen - maar wat later, aan de Boskant in Vosselaar, hebben diezelfde schurken toch wél buitgemaakt. Gelukkig: de eer wordt deze week toch weêr gered op de valreep, byzonderlyk dankzy de fervente politie van Nylen (of "af" Nylen, zoals men zegt...) Een snelheidsmaniak scheurde daar a rato van 90 kilometers per uur door de dorpskern - maar: de politie had de boosdoeners meteen by hun lurven! Tydens de achtervolging viel er een grote rugzak uit hun koffer - en ja: in die rugzak zaten een breekyzer, een breekmes, en stel schroevendraaiers en twee bivakmutsen. D'r zyn d'r voor minder naar het Klein Kasteeltje gestuurd!
(c) rtv
zondagbunnie
high class
wel een photo van (c) gazet van antwerpen, ik was er zelf niet by omdat ik zelf moest optreden...
er waren nog drie andere leerkrachten-collega's van me; brigit benning, steven verdonck, en die gast van aardrykskunde/filosofie, tevens goa-deejay; maar raar genoeg, en jammer genoeg, zyn net al hun photo' s er niet doorgekomen???
het beste compliment denkbaar heden, doordat ik het toch niet onmogelyk acht, in waarheid enigszins zuiver inhoudelyk op m'n "retour" te zyn, daar moet je rekening meê houden, dat dat kan.
hoewel toon hermans pas echt stééngoed werd rond zyn zeventigste...
state of being, 13 october 2019
het optreden van gisteren, vrydag, was zeker niet slecht; voorzichtig begonnen, een paar keer goed doel getrapt, en netjes trouw gebleven aan myzelf ook. maar toch: daar voltrok zich te veel de gewaarwording, my op de één of andere manier te moeten "bewyzen" - vanuit, zelfs, een soort van anti-krediet. in combinatie met, nadien, één enkele snauw van één enkeling in de foyer (voorts was het een warm, sympathiek publiek!), verwerd dit in zyn geheel, toch wel, tot een zekere "taaie noot", om te kraken. overdag was ik al wat stekelig geweest; doordat het huis zo erg overhoop lag; babysitten op lawaaierige kinderen daardoor aan zwaartekracht winnende.
vandaag was ik zo clever geweest om, meteen vanaf het ontwaken, het huis te beginnen oprommelen; ellentriekdraden naar de werkkamer, speelgoed voor kléine kinderen naar de garage, et cetera; daartydens twee keer na mekaâr in de kop-telephoon myn eigenste voorstelling "de ideale schoonzoon" herbeluisterend (moest tegen savonds die voorstelling helemaal hebben opgefrist; maar: dat is een érg complexe partituur, mogelyk myn moeilykst te spelen one man show ooit...) rond vyf uur in de namiddag ten slotte gaan liggen, om te slapen - dit, doordat ik op twee tempo's tegelyk leef: vroeg opstaan als leerkracht, laat opblyven als entertainer; één keer is het al gebeurd, dat ik té uitgeput aan m'n gig begon; om myzelf daardoor, dwz als een gevolg daarvan, zes tot zeven keer te verspreken - onvergeeflyk! gelukkig viel ik nu dus zéér diep in slaap; overigens dromende van een zwembad - met te weinig water in. tussen slapen en waken viel ik echter ten prooi, lezers, aan een bepaald zwartgallig gevoelen; sterfelykheid, uitzichtloosheid, onnut, kosmologische tegenzin. ik zag het niet meer zitten.
evenwel, ziehier: die gig in pulderbos daarjuist, heeft my op één of andere manier een totale boost bezorgd. toch wel. ik stond zeker niet tegenover myn hardst lachende publiek aller tyden, maar geleidelyk aan kreeg ik ze toch stevig in myn greep; netjes myn stiel uitoefenende, in stygende vaart, voor jong en oud door mekaâr. nadien trof ik alleen maar vriendschap en mooie mensen. ook verdiende ik trouwens 200 euro meer dan verwacht. rond twaalf uur snachts zat ik weêr in myn wagen, de radio aan, die speelde "ashes to ashes"; my vederlicht in het hoofd gevoelende worden, byna zelfs vlinders in myn buik...
thuiskomende: de werkkamer en de living helemaal glimmend, kraaknetjes (luv had ook gestofzuigd...), handgemaakte curiesaus op het aanrecht -
ik ben weêr helemaal bygetankt. ik leef weêr graâg.
een naïeve momentopname, maar daarom heet deze rubriek dan ook "state of being".
een naïeve momentopname, maar daarom heet deze rubriek dan ook "state of being".
-end
daar is er zo'n attractie blyven haperen;
een viertal mensen zyn zo vier uur aan een stuk op 120 meter hoogte blyven hangen...
zou me geen bal interesseren, ware het niet dat myn dochter my sinds kort meê in dat soort machines dwingt...
Abonneren op:
Posts (Atom)
