woensdag 22 augustus 2018
dinsdag 21 augustus 2018
waar was je te maandag
afterLink
een must-see... wie geen twee minuutjes de tyd heeft: scroll naar de laatste 15 seconden...
maandag 20 augustus 2018
prent vd week
(c) edwin landsheer
sommigen hebben misschien gemerkt dat ik hier een tydlang 20e-eeuwse kunstenaars aan het poneren ben geweest; naêrhand werd dat deprimerend; nu doe ik opeens 19e-eeuwers en erkennen-'t: opeens gaat 'ie schitterend!!
agenda dees week
vrydag 24 aug:"de ideale schoonzoon", in ninove, privé, maar geïnteresseerden gelieve te mailen vitalski3@gmail.com
hier de line-up van die mechelse pleinfeesten:
18:00
|
Aankondiging MC Vitalski
|
18:10
|
Edouard De Prez
|
Elias Van Dingenen
|
|
Domien Vloeberghs
|
|
19:00
|
MC Said el Hassnaoui aka Westsaid
|
19:10
|
AL
|
20:30
|
Mc Vital
|
20:35
|
Kenneth Festjens
|
20:45
|
MC Vital
|
20:50
|
Kevin Van den Eynde
|
21:00
|
MC Vital
|
21:05
|
Rik Van Geel
|
21:15
|
MC Vital
|
21:20
|
Xavier Garcia Diaz
|
21:30
|
MC Vital
|
21:35
|
Steven Mahieu (45 min)
|
22:20
|
MC Vital afkondiging
|
by the way
de voornaamste maitresse van brel,
zelf een zangeres ook...
na vyf jaar koos hy toch maar weêr voor zyn vrouw in brussel.
state of being, 20 augustus 2018
het ritme der dagen van deze week...
iedere dag hetzelfde...
het mag zo myn gehele leven...
uitslapen in zo'n aparte, kleine slaapkamer in die caravan. af en toe wakker worden door de kinderen - de eerste woorden die ik vanmorgen vernam, kwamen uit rocco james conan zyn mond, dewelke, om één of andere reden, moest uitroepen:"wauw, dees is zàlig!!..."
vervolgens nog gedurig te bed blyven liggen, lezend in dat brel-boek, met het raam van die slaapkamer wyd-open, myzelf aldus een uitzicht vergunnend op goed afgestofte, lenige, kempische dennenbomen. ook die geneeskrachtige geuren van die dennenbomen. alleen wie in de kempen geboren is, kan hier echt meê communiceren.
opstaan rond halfeen, en dan min of meer ontbyten; hotdogs, cola-zero, cornflakes. een wandelingetje met de kinderen. rocco met een go-cart.
rond drie uur hier aan tafel wat huiswerk maken; de "vyftig recensies" zyn vandaag afgerond en doorgemaild... daarna écht shit lezen: largo winch, ik durf het byna niet te zeggen. naar de children byna geen omzien, doordat het hier in al die tenten en caravans krioelt van de speelvriendjes.
rond vyf uur toch gaan zwemmen met de children. veelal vanaf die water-glybaan het vocht in, dat nog steeds byzonder lauw is. de children gaan er na een kwartier weêr uit, waarna ikzelf, zodoende, nog een halfuurtje vermag te individueel-zwemmen, mét zwembrilletje. het water is heel proper en zacht. de bossen errond, bloeien prachtig groen en indrukwekkend. en hoewel de camping in principe volzit, heb je deze gehele zwemvyver quasi voor jezelf, wat overigens zeer vreemd is.
het weêr is geniaal, een zachte maar overtuigende zon, geen wind en geen wolken. mooie kleuren. uiterst helder, warm licht.
meteen daarna douchen, myn nog steeds zwartgeverfde haren wassend. ik ben wel heel lelyk, deze dagen. niet alleen dat platte haar, ook myn gezicht vol vlekken, myn lillende dikke buik, myn afgezaagde vier t-shirts... en dit, terwyl ik er vorige week, op de decap-feesten, nog zo helemaal als een jongensgod doorkwam. - dit komt natuurlyk door het campingleven, dat marginaliteit vérgt.
we gaan iedere avond, telkens rond halfzeven, uit eten, in telkens hetzelfde hoeve-restaurant hier duizend meters verderop, gisteren die beuling met caramel-peren, vandaag spek-hamburgers en als nagerecht ryst-pap.
om halftien mollie in bed leggen met een film, maar ook met het verplichte lees-kwartiertje. "heb ik zondag geen vryaf van dat lezen?" "neen, van lezen kryg jy nooit vryaf. jy mag altyd àlles van my - alleen wat dit lezen betreft, ben ik heel streng." (maar daar ben ik wel mooi te laat meê, dat lezen schiet niet op, de "CH" begrypt ze niet, en drie lettergrepen is er al te veel aan - gewoon doordat ze niet wil werken, ze wil zich àltyd kunnen overgeven aan haar éigen verbeelding.)
als alles en iedereen slaapt, ryd ik aan 90 per uur langs de stil zoemende snelwegen naar antwerpengrad. onderweg beluister ik de dialogen van de belcanto-musical, om er terug "in" te komen. de eerste helft ken ik weêral terug. eenmaal thuis ginder, verzet ik nog huiswerk, geef de hamsters te eten en stofzuig de badkamer. in de nachtwinkel ga ik zien of alles daar nog in orde is.
na één goed uur weêr naar staraja roessa terug... op die terugweg per definitie het audio-vox-verhaal van conan de barbaar voortzettend. soms zet ik er met myn telephoon een eigen-gekozen soundtrack onder. dus "conan" plus "my bloody valentine".
terug in de camping nog een zekere nachtwandeling. egels bestuderen, erin slagen om verloren te lopen. dan dit bloggen - o hell. en dan een halfuurtje netflix, "trapped", en dan doodmoê in slaap vallen op myn unieke slaapkussens; om rare, veelal nostalgische dromen te doorwaden...
dit aldus, o bloggers, elke dag optenief, met zo weinig mogelyk variatie!!...
fuck school. fuck "gaan werken"...
film-bespreking
how to tame a dragon
als ouder van kleine kinderen ben je verplicht om geregeld meê te kyken, maar dikwyls val je gewoonweg in slaap, zelfs proberende toch wél wakker te blyven. "how to tame a dragon" heb ik lang niet willen zien, doordat die titel my een gemakzuchtig puberaal sentiment scheen te voorzeggen (zoals byvoorbeeld het supervoze "pirates of the caribbean"). ny naêr inzien behoort die "dragon"-film evenwel tot de a-klasse, cfr "toy story" of cfr "white fang"; hard kicken!!
een byzonder originele variatie op het conflict van de generatiekloof: oudere generaties véchten al eeuwenlang met draken, maar één jongetje ontdekt nu dat ze kunnen worden getemd. de moeilykheden van die vader om dit vernieuwende manoeuvre van zyn telg te begrypen en te aanvaarden, worden naar voren gebracht op aangrypend subtiele manieren, en de tekeningen zyn onderwyl een permanent orgasme voor het oog...
zondag 19 augustus 2018
zondagbunnie
virtual bunnie
vandaag via fb een vriendschapsverzoek gekregen van een goeie vriendin van me die ik sinds m'n universiteitsjaren niet meer terugzag...
waar was je te zaterdag
je wordt suicidaal als je ziet hoe erg byzonderlyk mollie aan het knoeien slaat als ze gaat "eten"; geen énkele schep soep gaat normaal naar haar mond, geen énkele seconde zit die gewoon op haar stoel. op het einde is er één centimeter soep uit die kom weg - en hangen haar gezicht, haar hemd en haar knieën er vol meê. echt horror.
waar ben je meê bezig
tussen het zwemmen door, en tussen het stappen door op crocs langs dunne dennenbomen, zyn deze myn bezigheden, heden;
-mondjesmaat de musical weêr opfrissen. heeft twee maand stilgelegen, moet binnen tien dagen plotseling weêr paraat staan.
-laatste hand aan die 55 recensies voor azerty, annex "creatief schryven".
-opdirken van die tekst voor die nieve monoloog voor nele bauwens, die me dagelyks opbelt daarover.
-my ook lichtjes voorbereiden op dat debat in september, over jacques brel, van wie ik niks afweet.
meer hobbymatig:
-het is aangenaam wandelen met in je koptelephoon de integrale ingesproken kortverhalen van conan de barbaar, een van m'n meest onverdedigbare guilty pleasures...
column streekkrant editie kempen
KEMPISCH MENU
De zomer voerde my met myn gezin ook dit jaar weer onverbiddelyk naar de Lilse Bergen, mede doordat er een subliem optreden plaatsgreep van Nigel Williams, welke comedian nog altyd ieder jaar beter en beter wordt - wat iets wil zeggen, als je weet dat hy in principe zelfs met pensioen is (hy doet geen tours meer langs culturele centra.) Na het optreden rammelde onze maag, en trokken we nog geen twee kilometers verderop naar Bistro Hestia, Strandweg 3, Gierle. Een fantastisch mooie hoeve, met binnenin een authentieke zwart-wit tegelvloer en stemmige lambriseringen, buiten een van de meest rustieke terrassen van de integrale Kempen, met loslopende kippen, honden, ganzen, bronstige bokjes en pony's. Met piepjonge kinderen op restaurant gaan is niet makkelyk, maar hier toch wél!
In de menukaart stond genoteerd dat hier typisch Kempische schotels werden geserveerd. Myn vriendin, die uit Leuven komt, werd curieus, maar ik mocht bevestigen dat die kaart inderdaad helemaal naar myn smaak was, geboren en getogen Messentrekker die ik ben (= Vosselarenaar.) Frikandellen met kriekjes - inderdaad: zo aten wy dit op communiefeesten by ons Moemoe in Rykevorsel! Beuling met gecarameliseerde appelschyfjes: zo bakte myn Nonkel uit Gierle die ook! En gevulde abrikoos - ik wou zeggen; zoals op het trouwfeest van myn zus in zaal de Heihoeve, dat nu niet meer bestaat - totdat ik besefte: Bistro Hestia is die Heihoeve. Dus: er zyn nog klassiekers. Voor de rest van de zomer ga ik hier iedere dàg eten, net zolang totdat ze my naar huis moeten rollen.
column streekkrant editie antwerpen
MEVLANA, 'T FONTEINTJE
Het is waar: ik schryf vaker of de Seefhoek dan over het Zuid, en vaker over Antwerpen dan over Merksem. Niks aan te doen, ook deze week wringt de buurt rond Stuivenberg zich als geen ander in het nieuws. Op geen al te vrolyke wyze, helaas. Het imago van deze contreien, dat de laatste jaren toch zeer langzame vorderingen boekte, kreeg dit seizoen twee uppercuts van jewelste. Een paar weken geleên, midden juli, werd er op het terras van eethuis Mevlana in de Lange Scholierstraat een granaat gegooid; het restaurant is, zo schryven de kranten letterlyk, "een pleisterplaats voor het Antwerpse cocaïnemilieu." Het stuk dynamiet was evenwel voor iemand van het cliënteel bedoeld, en weten de eigenaars, uitbaters en werkers van die staminee veel wat voor mensen er daar preciés allemaal komen eten. Het eethuis kan daar totaal niet voor verantwoordelyk worden gesteld. De keuken en de bediening zyn daar subliem en de sfeer is er uitermate behaaglyk. Meteen de dag na dit verschrikkelyke nieuws, ben ik er met opzet met heel myn gezin gaan eten, wat ik je brom. Probeer daar zeker de wokschotel maar eens...
Het enige andere oriëntaalse eethuis op het Noord dat werkelyk even toegankelyk is voor westerlingen als een MacDonalds, is sinds jaar en dag het Fonteintje in de Kerkstraat. Moet nu net ook dààr een der bovenverdiepingen afbranden, en daarna een cannabisplantage worden ontbolsterd... De eigenaar van het restaurant is meegenomen voor verhoor - maar: ook hier geldt, moet worden benadrukt, dat men onschuldig is tenzy het tegendeel werkelyk bewezen is. Zodra 't Fonteintje weêr opengaat, ga ik daar als allereerste linzen bestellen!
zaterdag 18 augustus 2018
postkaart
daarstraks hadden we nog versterking van de familie petit -
maar vanaf zaterdagmorgen staan we d'r alleen voor...
toch zit het moraal wel goed...
vrijdag 17 augustus 2018
waar was je ten donderdag
in de muze
betreffende onze "kempen-slam",
een voorstelling voor eind 2019,
met als onderwerp witgoor, vandeven olen, de dood op kerstavond van louis neefs, de grondvergiftiging van dessel/mol, en andere kempense belangen...
state of being, 17 augustus 2018
tot m'n eigen verbazing was ik sociaal een beetje opgefokt, vandaag. rond een uur of vyf in de namiddag sprong ik even binnen in boekhandel "in het profytelyk boekske", in de wolstraat, antwerpengrad, voor met opzet debiele lectuur - vanaf morgen zitten we in staraia russa, en vanaf volgende week in de ardennen. voor het uitzoeken van dit soort lectuur heb ik overigens een zeer groot talent, want wat had ik uiteindelyk meê? een paar stripverhalen rond predator, een fanboekje rond robert e. howard, en een paar exemplaren van het tydschrift "shocking news"; m.a.w. vergeelde pulp, op bruin korrelig papier...
maar boven in het boekenhuis, by de afdeling tweedehandse stripverhalen, biologie en paranormaliteit, liepen er een paar tieners rond, die allereli boekjes die ze uit de dozen haalden, hard lachend aan het becommentariëren waren. op een ogenblik zei iemand:"hey luc, kyk hier: een stripheld die heet buck danny, haha! en dat verhaal heet: de jappen vallen aan! hahaha!" op zich mochten die lui daar inderdaad wel meê lachen, zelf heb ik ook, decennia lang zelfs, hard gelachen met die albumtitel alleen al. maar het lastige was, dat ze tegelykertyd wel moesten beseffen dat ze daarmeê toch ook wel een totale classic in hun hand droegen!! en dat het in 1948, toen dat boek uitkwam, niet eens zo raar was om uit de roepen: de jappen vallen aan! en dat die strip dus wel baanbrekend is geweest om te komen tot datgene, wat hun generatie nu met minder ironie consumeert. ik moest my inhouden om ze daar niet op te gaan wyzen.
maar meteen daarna zei iemand anders avn die jongelieden:"kyk hier, archie cash! dat is helemààl de stomste naam die ik ooit heb gehoord! haha!" toen hield ik het niet meer uit, en ging ik naar ze toe. "wie van jullie is de baas?" "wat bedoel je, wy hebben geen baas." "dan zeg ik het tegen jullie alledrie: wat is er volgens jullie mis met de naam archie cash?" "welja," zeiden ze opeens meer bedeesd. "dat klinkt toch stom?" "archie cash," zei ik, "is een van de allereerste hardboiled stripfiguren ooit - en toch, eêrtyds, by de jongste jeugd de maag in gesplitst. die scenario's zyn nog altyd zeer leesbaar. en 'archie' is eigenlyk een duitse naam, letterlyk willende zeggen 'dappere held'; waarby de naam "cash" dan toch mooi sarcastisch klinkt?" toen ze weg gingen, in stilte, nam ikzelf met opzet drie albums van deze archie cash onder de arm. 1 euro per stuc, waar is men meê bezig...
toen ik beneên kwam, was er juist een heerschap meê doende, af te rekenen. eerst hoorden-ik hem iets stamelen in de aard van "ik ga zeker nog terugkomen," wat zeker wilde zeggen dat hy te gierig was voor zyn eigen bestwil, dat hy een boek opzy had gelegd maar dan toch niet hadt willen kopen. een minuut ofte zo later, hoorden-ik hem vertellen, binnen een context die ik niet had kunnen vernemen:"dat is zo die typisch antwerpse mentaliteit..." (hy sprak zelf duidelyk geen antwerps.) tot myn eigen verrassing zag ik het gebeuren dat hem aansprak, van over het boekenkastje waar ikzelf stond, blaêrend door een of andere museum-catalogus:"hoezo? wat bedoel je met 'typisch antwerpse mentaliteit?' bestaat die dan? hoe ziet die er dan uit? ik woon hier al dertig jaar, en ik zou er geen flauw idee van hebben!" "welja dat bedoel ik dus," kuchten-'ie zenuwachtig, en beende haastig naar buiten.
toen die tieners gingen afrekenen, spoedden-ikzelf my eveneens naar de toonbank - en legde daar ostentatief die drie albums van archie cash op tafel.
hoe het komt weet ik ook niet, luv moet iets in myn eten hebben gedaan...
donderdag 16 augustus 2018
wat was er te woensdag - voormiddag
sta daarvoor zo vroeg op, man...
namiddag
alweêr een geslaagd initiatief...
ik neem ze nu fulltime op m'n schoot, huiverend by het vooruitzicht hoe weinig ik ze zal kunnen zien in september, dat toch naêrby komt...
afterLink
deze aflevering van het zwarte schaap behoort tot de beste praat-televisie ooit. geschiedenis, eloquentie, emotioneel maar hoffelyk.
woensdag 15 augustus 2018
agenda
http://www.garifuna.be/productie/de-zoete-smaak-der-zonde
state of being, 15 augustus 2018
maar okay, verder; voorts was het een mooie dag, toch weêr wel... het regent - maar: op zo'n manier, dat je d'r niet nat van wordt, zo vreemd...
zowel mollie als rocco james conan hadden gisterenmiddag by bol.com speelgoed besteld (een "squeeshy" voor mollie en lego-superheroes voor rocco); zodat ik rond negen uur smorgens reeds wakker mocht worden, van onze kolossaal harde deurbel; evenwel: daarna werd ik meer definitief en helemaal wakker van de huilende geluiden van tweedgenoemde telg - wat wilde zeggen dat alleen voor de dochter, maar niet voor de zoon, de besteller al iets was komen aanleveren...
toen ik beneên aantrad, in de warme living, scheen daar echter, lezers, geen spoor meer van "de carnavalstoet" te bekennen ("de carnavalstoet", dwz luv, mollie en rocco james conan...); weshalve kon ik in alle rust aan myn 35 recensies voort-werken, voor azerty-factor - ik zit ongeveer in de helft van die job. lange patsie, een vriendin van ons, was ondertussen doende, de twee kinder-slaapkamers hierboven, een nieve verflaag te bezorgen (benzine-kleur.)
voor wie nu pas binnenkomen: myn gezellin geeft les op een lagere school middenin noord-antwerpengrad, waar wy onze woonst weten; dus in de zomer hebben we die grote, mooie speelplaats en omliggende, zwoel-erotische klaslokalen ter onzer beschikking; om te skaten, touwtje te springen en bellen te blazen, en zelfs om er te barbecuën. zo spendeerden-ik de tweede helft van de middag in het zachtaardige gezelschap van de carnavalstoet binnen die schoolmuren.
niet zonder enige blaadjes die ik was gaan halen in de tydschrifen-winkel in het stuyvenberg-ziekenhuis, daar om de hoek - de enige gazettenwinkel in integraal deze agglomeratie. je mag er niet aan denken: dat die winkel, tezamen met geheel dat ziekenhuis zelf, gaat worden opgeblazen, binnenkort... er zal dan, in deze contreien, werkelyk niéts meer overblyven, behalve grootwarenhuizen waar letterlyk op alle ramen reklaâm wordt gemaakt voor kamelen-melk - ik dit hier niet racistisch bedoelende, maar eenvoudigweg/simpelweg als een objectieve constatering. waar vroeger, in de lange beeldekensstraat, een zeer westers-katholieke delhaize was, heerst heden een winkel die prominent promotie voert voor kamelen-melk - maar: ik moet geen kamelen-melk hebben. ik heb daar nog nooit voor één halve druppel behoefte aan gehad. ik wil gazetten-winkels! ik wil om de vier hoeken een bancontact!!...(als dat ziekenhuis weg is, zal je ook het vliegtuig moeten gaan pakken om nog te kunnen pinnen.)
rond zeven uur savonds my afgezonderd in de machine-kamer, hoewel niet voor lang. je kan niet begrypen wat voor een babbelkous myn dochter is, dat praat maar voort, 20 uur per dag... papààààà... pa-paaaaaa... papapapapaaaaaa... paaaaa-pa - papaaaaaa...
savonds die brel-biographie - myn enthousiasme voor dit boek, van een zekere olivier todd, neemt geleidelyk aan toch ernstig af; een biographie moet aldoor strak op een chronologisch rooster liggen, om zo weinig mogelyk te beginnen meanderen langs allerlei zelfverzonnen brede bespiegelingen. hier lezen we nu byvoorbeeld dit volgende:"Een staatshoofd gaat naar de Opéra met de president van de republiek, nooit naar de Olympia. Misschien een idee voor president Macron?" wat staat zo'n opmerking hier te doen, middenin een brel-biographie?? de auteur moet zich inhouden, wat ik je doorsplits!! en de pers dan beweren dat dit "de standaard biographie van brel" moet voorstellen? daar kan ik niet tegen!!...
rond één uur snachts dacht ik: ik zal die theatermonoloog voor nele bauwens nog eens bekyken, want dat meisje gaat een dezer langskomen; in plaats van een halfuur, ben ik daar weêr byna drie uur lang meê zoet geweest - maar: het schaadt niet, net goed is het juist, ja feitelyk.
daarjuist dacht ik dat myn computer kapot was en dat is wel ongevéér zo, maar nu draait 'ie toch weêr... als de bliksem backups maken...
daarjuist dacht ik dat myn computer kapot was en dat is wel ongevéér zo, maar nu draait 'ie toch weêr... als de bliksem backups maken...
dinsdag 14 augustus 2018
alternatieve feiten
1. alan minter, een zekere boxer, liet zich in een interview wel eens deze woorden hier ontvallen:"inderdaad vallen er bij het boksen heel soms zelfs dodelyke slachtoffers. maar toch is dat dan nooit echt ernstig."
2. en "syzygy",- vreemd genoeg een woord dat myn automatische speller hierzo, herkent -, is een fenomeen dat je hebt, wanneer àlle planeten van ons zonnestelsel op één lyn komen te staan.
3. er wordt op aarde meer staal gebruikt voor flesjes-doppen dan voor de auto-industrie.
4. in het engelse openbare vervoer worden er gemiddeld 25.200 verloren paraplu's per jaar aangetroffen.
waar was je te maandag
velen kennen hem van de nieve snaar, maar uiteraard heeft hy inmiddels talloos vele andere geniale dingen gemaakt...
state of being, 14 augustus 2018
jaarlykse lyst van dingen die niet in orde zyn.
-het dashboard geeft aan dat de wagen een algemene beurt moet hebben, dringend.
-de garage die dienst doet als opslagplaats, staat zo erg vol met rommel, dat de zydeur niet meer open kan. dwz een paar keer over en 't weêr naar het stort.
-de werkkamer is zelf een stort. de vyf hamsters en de kinderen die daarmeê spelen, makn dagelyks opnief dat de vloer ligt volgezaaid met zaagsel en ander, minder definieerbaar prutsel. de kasten zyn een puinhoop, niks ligt op zyn plaats, alles ligt overhoop.
-byzonderlyk de kast met boekhoudkundige stukken daarbinnen, is héél erg. kaften, losse blaêren met uittreksels, etc., allemaal op stapels door mekaâr.
-myn laptop ligt al een lange tyd op sterven, sinds gisteren heb ik daar ook geen geluid meer van, tenzy langs een externe box. al vier jaar geen back-up meer gemaakt.
-(maar oké, voor het eerst sinds 12 maanden zyn m'n sabam-papieren in orde, en de stukken voor m'n boekhouder zelf zyn ook meer helder dan ooit tevoren.)
-de cruciale bakfiets moet naar de fietsenmaker, wegens een scheef zadel, dat ieder moment gaat in tweeën breken.
-de tuin is een puinhoop; een kapotte voetbal hier, stro van de dode konynen daar, ...
-in de woonkamer staat geen énkel meubel meer overeind. uitgerekend vandaag heeft mollie dus ook de tamelyk nieve, staande lamp kapot gekregen (een bluts in de kap); van de aanvankelyk zes eetkamerstoelen, blyven er nog drie over. die "bureau" moet eigenlyk een groene, leêren schryftafel à la dickens wezen. vooral de vloer rond de vogelkooi moet dringend worden gestofzuigd. de kewlox-kasten met kinderspeelgoed: als je die durft opendoen, tuimelt het brakke speelgoed je over de kop. de dobbelstenen van monopolie liggen by de puzzelstukken, de dvd's zonder hoes liggen gestrooid tussen de poppenkastpoppen.
-de "koude kamer" moet uitgemest - okay, dat ga ik morgen doen.
-myn bed kraakt al jarenlang zo erg, da's eigenlyk niet meer menselyk, daar moest in 2014 al een nief bed zyn gekomen.
-m'n visa-kaart doet het niet meer.
-m'n visa-kaart doet het niet meer.
pas op, hier alles by mekaêr moet ik wel zeggen: als dàt het maar is, what else is new... dat valt echt goed meê - dit hier noterende, kryg ik al goesting om er de beuk in te zetten...
maandag 13 augustus 2018
prent vd week
linksboven:"grassman".
onderaan:"de slym", kracht: "verstikken".
daar links boven: naar zyn zeggen de kleinste superheld ooit:"de wrat".
die blauwe is meê door myn hulp "the blue wizzard" geheten.
dan is er ook nog "robot" en "de klauw".
die naast "de wrat" is "de geest".
die donkergroene ronde weet ik niet meer...
Abonneren op:
Posts (Atom)
