donderdag 22 oktober 2020
pech en geluk
pech: subiet, heel laat savonds, nog gaan tanken; dat pyltje staat weêr ineens in het rood...
geluk: de versie van "denis denis" van randy & the rainbows.
zes oneliners
2. dieetboeken, daar ben je vet meê.
3. een hond heeft een baas, een kat heeft personeel (is slechts ten dele waar. tegenwoordig heb ik erg veel plezier van pitouche. ze kent myn gehele schryfritueel in de late nacht. soms wil ze naar boven, terug naar de woonkamer, maar als ze dan merkt dat ik een nief muziekje opzet, dan begrypt ze dat het nog te vroeg is, en dan gaat ze toch maar weêr in d'r mand zitten. echt een geniale symbiose wanneer we tezamen de tuin in gaan of zy aan zy de trap opklimmen, echt ongelooflyk...)
4. drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel.
5. je kan geen golven tegenhouden - maar je kan altyd wel leren surfen.
6. broêrtje, zusje, het maakt niet uit; jy bent welkom, kleine spruit.
dode schryvers
virginie loveling (1836-1923); geboren in het mooie nevele, gestorven in gent... haar vader was duits... die pleegde zelfmoord toen zy tien was... zeer dapper schreef zy boeken tégen de katholieke bastions in het vlaamse land...
cyriel buyssche was haar nonkel, een beetje zoals guido gezelle een nonkel was van styn streuvels...
waar was je ten donderdag
doch slechts voor twee uurtjes,
zoals steeds op donderdag.
alle leerkrachten zouden voor
een fulltime-loon toch maar parttime
mogen worden ingezet,
dat zou het onderwys enorm ten goede komen.
dat stakanowisme is echt niet meer van deze tyd...
boekrecensie
maar
toch kan je dit uiteindelyk nooit kopen en in huis gedogen;
alléén maar omdat die figuurtjes geen oogpupillen hebben (!!!!);
om na drie bladzyden reeds kotsmisselyk van te worden!!!!
àldoor lyken àl die poppetjes cômpleet onder hypnose, van het allereerste tot het allerlaatste prentje.
als kind vulde ik er ooit zélf overal de pupillen in, maar zo marcheerde dat ook niet.
 |
| een uitzonderlyke prent waarin twee figuurtjes wél pupillen hebben; je ziet meteen het verschil; kyk hoe tof en expressief dat brillenmannetje en die zwarte hoofdman, vergeleken by die uitgeholde biljartbalkopjes van piet en bert... een héél oeuvre naar de maan - door dat éne kleine dingetje... |
state of being, 23 october 2020
thuis in de machine-kamer hebben de werklieden eindelyk met veel succes die natte buisleiding weten te repareren, die daar verticaal in de muur steekt; al is het wel jammer dat daardoor, tegelyk, de gordyn-rails moesten worden gedemonteerd... steeds maar, onderweg naar perfectie, vernieuwde brokken op de baan; zo komt een mens er nooit...
tussendoor hard voortwerken aan myn kerstverhaal. dat kunstwerkje is gebaseerd op myn debuutroman, "het huis met het jachtgeweer" uit 1998. voor deze gelegenheid wordt het hertiteld, namelyk tot "de naam van het rendier"- een ingreep om dewelken-ik my zeer tevreden weet... "rendier" is kerst-gelieerd, maar niet exclusief, zodat je het ook in pakweg april zou kunnen lezen, plus: dat eerste deel, "de naam van", dat geeft er dan weêr een zeer metafysieke byklank aan.
eens aan de schryftafel voor dit ding, valt alles rond my in puin. hiérvoor leef ik, dit is hét verhaal waarvoor ik geboren werd. doordat het een herschryving is, in plaats van werkelyk een schryving, kan ik er urenlang aan voortpezen, er alleen maar, op den duur, de brui aangevend, doordat het te laat is geworden en er morgen optenief zo'n dag komt...
ik ben overal klaar voor, laat maar op my los...
overigens dank aan al myn lezers, die my vandaag en gisteren vriendelyke berichten én geldstortingen zelfs hebben doen geworden, voor het hen nochtans helemaal ongevraagd toegestuurde nieve boekje, "de integrale jerry bill"... dank!!
afterLink
ingezonden afterLink door een zekere "crowdserver", die myn blog dagelyks al volgt sinds de tyden van myn pre-blog, toen echte blogs nog niet eens bestonden, rond het jaar 1998...
gast-auteur
HET GEVAAR LOERT IN MOMBASA
van onze correspondent in de jungle robertus baeken
aflevering 45
Nairobi, 5 januari 1931:
Aankomst van de genaamde Emma Clessens, Oscar Van Kleuts moeder op de vlieghaven van Nairobi.
Zijn vader, Arnoldus Van Kleut, had haar niet op reis vergezeld. Daarvoor was hij te diep in zijn zoon, de naar de vijand overgelopen boekhouder, teleurgesteld. Hij had het hem al honderd keer gezegd: Eén plus één is twee, daar kan zelfs Aristoteles geen speld tussen krijgen. Dat diezelfde Aristoteles al tweeduizend tweehonderdachtenveertig jaar dood was en door zijn voorkeur voor de encyclopedische veelheid, feitelijk het getal één ontkende, nou ja… En dat door tussenkomst van Albert Einstein zelfs Euclides’ axioma, dat de kortste afstand tussen twee punten geen rechte lijn zou zijn, wilde hij ook wel eens narekenen. Maar hoe gek ook, niks hielp.
Volgens de dochter, lerares Engels, waren zij klaar voor een vechtscheiding. Wat toentertijd not done was.
WORDT VERVOLGD
woensdag 21 oktober 2020
onderschat / overschat
onderschat: de buitengewone kracht waarmeê mickey rourke zichzelf heeft weten heruit te vinden.
overschat: de "comeback" van wylen tom jones
naar waarde geschat: een droogkast.
citaat van de dag
axel daeseleire: dàt gevoel heb ik met u nu àltyd wel een beetje.
film-recensie
actrices uit de jaren 80 zyn vaak erg ontroerend, door hun epauletten en hun gephöhnde kapsel. linda hamilton speelt met een naïeve overgave die vandaag niet meer bestaat.
actua
een halfuur geleden was ik nog in trix, voor de podcast-aflevering met axel en ernst... felle windvlagen onderweg, axel was eerst met de fiets maar werd letterlyk tegen de vlakte geblazen; hy is terug naar huis gekeerd en dan met de auto gekomen...
die twee goed aan het babbelen geweest, over studio teirlinck in de ninetees... moet een mooie tyd zyn geweest, een frisse, felle vernieuwing, heel erg romantisch ook... hier hadden natuurlyk ook meisjes gepast, maar tine reymer en ann piérlé waren verhinderd en intussen werd het kort dag...
ik geloof dat ik op slaapcursus moet, ik heb eigenlyk te veel gewerkt de voorbye tien jaar...
gast-auteur
HET GEVAAR LOERT IN MOMBASA
van onze correspondent in de jungle robertus baeken
aflevering 44
Miami, 28 augustus 1930:
Een vrouw uit Miami, in het bezit van de eerste druk van het logboek en trouwe abonnee van het filmmagazine, reageerde op John A. Mitchells woorden met een boze lezersbrief. Zij vond dat die laatste uitspraken omtrent Oscar iets denigrerends in zich hadden, iets dat typisch heette voor de huidige tot materialisme verworden Amerikaanse manier van denken. ‘Wij zijn een volk van pioniers, van cowboys met lakse sheriffs aan het hoofd, niet van nauwkeurige apothekers, kleine kruideniers, afwegende boekhouders.’
Kleut plus Fawcett is Kleut.
Kleut plus Kleut is… SUPERMAN!
Komaan jongen! Ik woon in Boston! Pak een stevige liaan, zwier je van de hoogste wolkenkrabber naar de mijne en vrij me op. Please!’
Werd Van Kleut na de beschrijving van dergelijk idealiserend machtsvertoon een inspiratiebron voor de bedenkers Jerry Siegel en Joe Shuster voor hun aldus eerder genoemde stripheld in de Action Comics, acht jaar later?
Nu eventjes min of meer buiten de marge van Van Kleuts verhaal: het hiernavolgende blijkbaar veel te kort afgesneden knipsel uit The Dallas Gossip.
In dit bekende roddelblad van toen, reageerde vanuit haar verblijfplaats in een tehuis voor gefortuneerde ouderlingen een dametje op de vrouw uit Miami. Blijkbaar was dat anonieme schepsel nog meer van de oude, behoudsgezinde stempel. Zo ging deze enthousiast en in overtreffende trap over haar landgenoten verder. Texaanse cowboys noemde zij ridders te paard. In hun vrije tijd deden die rodeojongens niets liever dan haar met een lasso vangen.
WORDT VERVOLGD
dinsdag 20 oktober 2020
podcast
"don vitalski's antwerpen in de jaren 90", radio rix:
1. smout en verstappen; de nachten en de pacific
2. janszoons en peleman;
met deus en ashbury faith,
zéér toffe radio, maar één click verwyderd;
alternatieve feiten
1. fulmor-kippen kunnen een stinkende, kleverige olie uitkotsen, wat ze zeer snel doen wanneer ze worden aangevallen door roofvogels. deze roofvogels zoeken vervolgens de zee op, om zich te wassen, maar merken dan dat hun vleugels samenplakken, zodat ze verdrinken.
2. mensen wassen hun handen per dag gemiddeld zes seconden per dag (corona-tyden niet meêgerekend.) ze wassen hun handen véél vaker overdag dan savonds. als ze een propere lavabo hebben, wassen ze hun handen meer dan dubbel zo vaak dan als hun lavabo vuil is.
3. er is een chinees gezegde dat letterlyk betekent: "vang nooit twee kikkers met één hand."
4. pratende over handen, werden de volgende woorden uitgesproken door isaac newton (zie: prent): "als er voor de rest helemaal geen evidentie voor bestaat, overtuigt toch alleen al het bestaan van zoiets als een duim my van het bestaan van god."
5. william stukeley ging op bezoek by zyn vriend isaac newton, maar werd daar zo lang de wacht aangezegd, dat hy op den duur, om de tyd te doden, de gebraden kip helemaal opat, die daar klaarstond op tafel. toen newton op den duur binnenkwam en alleen de botjes van die braadkip nog aantrof, maakte hy deze opmerking: "wat zyn wy filosofen toch verstrooid... ik was er echt van overtuigd dat ik nog niet gegeten had vandaag..."
6. dit was: kippen - zich wassen; zich wassen - handen; handen; handen - newton; newton - kip.
evaluatie: al doende, was ik ervan overtuigd, goed bezig te zyn, maar natuurlyk heb ik de fout gemaakt om één item te lang op het thema "hand" te hebben doorgewerkt; puntje nummer 3 zou eigenlyk moeten worden geskipt.
geen score op tien, maar wel een diskwalificatie.
pech en geluk
pech: jinnih beels, die meestal te driftig praat, en er dan per ongeluk dingen uitflapt die éigenlyk betekenen dat voor haar, leerlingen belangryker zouden zyn dan leerkrachten, en dat soort bullshit.
geluk: vanmiddag exact honderd exemplaren op de bus gedaan van "de integrale jerry bill", zelfs nog voordat dit boekje zelfs maar officieel is gepresenteerd geworden.
lookalikes
met rocco james conan naar "aquaman" kykende;
rocco: "hey papa - is dat jouw vriend gert jochems?"
waar was je ten dinsdag
gag
 |
| "jammer dat je weggaat, mevrouw hockney - wy hebben met jouw spelling steeds heel goed kunnen lachen..." |
state of being, 21 october 2020
voor veel mensen is dat mondmasker een geheimzinnige meerwaarde. hun ogen krygen meer zeggingskracht. er zyn mensen met bolle wangen of met een schrale snor of met een te lange neus. maar lelyke ogen bestaan niet. dus herleid te worden tot alleen maar je twee ogen - daar is op zich wel iets goeds aan.
maar zogenaamde wetenschappelyke studies die zeggen dat die maskers geen oorzaak kunnen zyn van zuurstoftekort, die schuif ik opzy. dié studies tonen aan, dat wetenschappers wel degelyk een eigen, parallel universum bewandelen. wie heeft er een studie en bewysmateriaal nodig om te voelen wat hy voelt, als hy zeven uur aan één stuk door heeft staan lesgeven, als ingewikkeld in een parachute?
ik blyf volhouden dat het, alles by elkaâr, toch wel nog een christelyk verantwoord virus is: zolang onze kleine kinderen er immuun voor blyven. dàt is een geschenk van god (want beeld je je het tegendeel maar eens in...)
maar zogenaamde wetenschappelyke studies die zeggen dat die maskers geen oorzaak kunnen zyn van zuurstoftekort, die schuif ik opzy. dié studies tonen aan, dat wetenschappers wel degelyk een eigen, parallel universum bewandelen. wie heeft er een studie en bewysmateriaal nodig om te voelen wat hy voelt, als hy zeven uur aan één stuk door heeft staan lesgeven, als ingewikkeld in een parachute?
ik blyf volhouden dat het, alles by elkaâr, toch wel nog een christelyk verantwoord virus is: zolang onze kleine kinderen er immuun voor blyven. dàt is een geschenk van god (want beeld je je het tegendeel maar eens in...)
dreamer
gast-auteur
HET GEVAAR LOERT IN MOMBASA
van onze correspondent in de jungle robertus baeken
aflevering 43
Hollywood, 20 juli 1930
Naar W. S. Van Dyke zopas in een interview aan een Amerikaans filmmagazine verklaarde, kon hij het volkomen eens zijn met de uitspraak van scenarist Cyril Hume en diens boezemvriend John A. Mitchel dat die Oscar Van Kleut een belangrijke inspiratiebron was geweest voor enkele prachtige scènes in zijn film. Volgens John A. Mitchell die op de hoogte was van de inhoud van Oscars logboek en de brief aan diens vader, welke hij nog steeds persoonlijk in bezit had trouwens, was hun inspirator geobsedeerd door het ongerijmde getal pi: de verhouding tussen de omtrek van een cirkel en zijn diameter. Twijfelend aan de absolute waarden van getallen was hij in een soort van patstelling geraakt, waardoor hij zijn beroep niet langer kon uitoefenen. Daarnaast zou die jongen ook iets gehad hebben met winden en het getal één.
WORDT VERVOLGD
maandag 19 oktober 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)
