>>> Link naar de volledige agenda.
vandaag erbygekomen:
13 november 2020:"de kempenkrak", de zeepziederij, bree
26 november 2020: "beuling met appelmoes" in het kerkske, kapellen
vrijdag 28 februari 2020
volledige kalender
dinsdag 18 februari 2020
agenda-punt
don vitalski interview fikry el azzouzi
https://www.ccmerksem.be/nl/event/59761/lettertypes
state of being, 18 februari 2020
vanmorgen kwam een leerling schuchter naar me toe gedrenteld in de gang. "meneer, zou ik u even mogen spreken?" meteen daarop, in een apart lokaal daarnaast. "meneer, weet u nog dat u vorige week zo kwaad werd op ons?" "ja, dat weet ik nog heel goed. ik had toen een paar keer na mekaâr uitgeroepen 'lafaard' - en nu roept half de speelkoer 'lafaard' naar my, als ik voorbyloop. dat weet ik nog wel, ja." "wel," zegt die jongen nu stilletjes, met bevende stem, "ik had die woede-aanval van u, in de klas, gefilmd - en op snapchat gezet." "echt?" "ja meneer, het spyt myn." "dus... heel het school heeft dat gezien? nu snap ik het..." "niet alleen deze school. ook een hele hoop andere scholen." hy noemt een hele hoop andere scholen op, waar dat filmpje bezig is met rond te gaan. "zelf heb ik het er weêr afgehaald, maar nu kan ik het niet meer tegenhouden, dat blyft rondgaan."
later lieten andere leerlingen my het filmpje zien. vitalski die écht kwaad wordt. van voren in de klas... met alles erop en eraan... argllll - kreunnn...
dreamer
ik droomde dat X, een bepaalde vriendin van my, met wie ik reeds vele jaren lang wel een goede vriendschaps-relatie heb, maar die my voorts nooit op bepaald erotische wyze heeft aangesproken, nu ineens met haar grote, witte, ronde billen bovenop myn aangezicht was komen te zitten. ook hier nu in deze droom leek my dit op geen enkele manier "opwindend" - maar gelukkig ook niet "afstotelyk"; alleen maar een beetje "vreemd". ik dacht, half-rustig, half-angstig:"wat raar, dat dit nu gebeurt..." hoewel het me érgens toch ook niet geheel onlogisch scheen.
het volstrekt bizarre: vandaag kreeg ik, na maanden niks, geheel onverwacht telephoon van die vriendin. dus in zekere zin was die droom echt visionair...
het volstrekt bizarre: vandaag kreeg ik, na maanden niks, geheel onverwacht telephoon van die vriendin. dus in zekere zin was die droom echt visionair...
dinsdagbunnies
nele peeraer, also known as "the dark lady"
geflankeerd door de ondode jan baeten
uit het schriftje
als er iemand opstaat die zogezegd een "goed idee" heeft, kryg ik het al. het beste dat je kan doen, is zo handig mogelyk slalommen tot je beneên bent, door onderweg dus zo weinig mogelyk paaltjes omver te scheren - maar "goeie ideeën" gaan daarby geen zoden aan de dyk brengen. een "idee" is eigenlyk altyd een slecht idee. je kan beter helemaal nooit een idee hebben, je geest helemaal leêgmaken en passief waarnemen.
een kei-goed stukje tekst was dat toch wel, van the velvet underground:"stephanie says / that she wants to know / why she's given half a life / to people she hates now." brrr, zo hard...
ik moet beter leren luisteren. ik kan al veel beter luisteren dan heel vroeger, maar nog altyd niet goed genoeg. byna altyd denk ik nadien:"ik heb te veel zélf gebabbeld."
waar was je te maandag
in de namiddag my hard geamuseerd met een repetitie voor het toneelstuk "reynard de vos," geschreven door meneer verdonck, uitgevoerd door de vierde- en vyfde klassers.
in de latere namiddag langs myn ouders om papieren voor myn boekhouder te laten scannen...
maandag 17 februari 2020
zondag 16 februari 2020
agenda dees week
dinsdag-namiddag, 18 feb: toneelgroep elckerlyc, zakelyke meeting
woensdag 19 feb, avond: vitalski interviewt fikry el azzouzi, in parkbibliotheek, merksem
donderdag 20 feb, late namiddag: schoolraad
vrydag 21 feb, avond:"gedichten en gedachten", live in "de chapelle", herentals
zaterdag 22 feb, namiddag: presentatie "moedertaaldag", moorkensplein, borgerhout
zondag 23 feb: een weekje naar de ardennen - we zullen het kunnen gebruiken... pfieuw...
onderschat/overschat
overschat: house of cards
naar waarde geschat: de wombat
waar was je te zondag
er hing een felle bries. voorts was het erg rustig in de straten.
alternatieve feiten
1. in de twaalfde eeuw werden op een rots in het zweedse blekinge runen-inscripties ontdekt, die toen al goed 500 jaar oud waren. meteen werden er legers van wetenschappers op afgestuurd, om de boel te ontcyferen. onafgebroken heeft het 900 jaar van studie gevergd, voor er eindelyk iemand op de proppen kwam die eraan uit kon.
2. die redder was de 19e eeuwse yslandse wetenschapper finnur magnusson - zie prent.
3. in het stuk "anthony en cleopatra" van shakespeare wordt er biljart gespeeld. maar het stuk speelt in de oudheid, toen het biljart uiteraard nog niet bestond.
4. de nazi-uniformen werden ontworpen door de firma hugo boss. pas in 2011 heeft hugo boss zich hiervoor verontschuldigd. (maar ja, het waren geen lelyke kôstuums...)
5. het lyk van charlie chaplin werd na zyn begrafenis terug opgegraven en achtergehouden voor losgeld. de dieven werden gevat. charlie chaplin werd opnief begraven, ditmaal onder gewapend beton. het lykt wel een sketch van chaplin...
6. marco polo was geen italiaan maar een kroaat.
7. decca records kreeg ooit de zeer jonge beatles over de vloer, die hengelden naar een platencontract. dat kregen ze niet. "nog een paar dagen, en gitaar-groepjes zyn volstrekt uit de mode," zo kregen ze te horen.
8. de man met het yzeren masker, die door lodewyk XIV werd gevangengenomen in de bastille, droeg in waarheid een fluwelen masker - wel met effect, want niemand heeft ooit kunnen achterhalen wié die gevangene juist was.
9. de schryver voltaire heeft er in zyn verhalen een yzeren masker van gemaakt.
10. de stand van de sterren in de film "titanic" bleek eigenlyk niet historisch juist te zyn. toen de film 20 jaar later een re-release kende, werd die stand dan ook netjes bygewerkt.
state of being, 17 februari 2020
ik hang in touwen. zeer dringend moet ik drie maanden platte rust. de vele, divers pruttelende ingrediënten van myn state-of-being zyn op dit moment een té on-overzichtelyke potpourri; myn oren, de klussen en de karweien. het schryfwerk, de gigs. het emotionele bloedbad binnenin.
en toch is alles in orde. alleszins is het myn gewicht in goud waard dat ik straks, de maandagochtend, tot in het oneindige kan uitslapen. daarmeê komt zeker alles vanzelf weêr in orde.
state of being, 16 februari 2020
kater-achtig. hoewel gisteren uiteraard totaal niets gedronken. maar gedurig harde muziek was het geweest. en myn rechtse oor-ontsteking is nog stééds niet helemaal genezen. zo liep ik dus verkreukeld door het huis vandaag.
overdag wel toch één column voor azerty kunnen afwerken, maar veel méér kon ik niet opbrengen. rond 16u zelfs terug in bed gekropen, om by te slapen. en dan weêr de baan op, om te giggen.
een leraar werkt in de week en puft enigszins uit in het weekend; een acteur geeft gas in de weekends, en gaat zitten in de week; voor myzelf is het anders, ik spring onafgebroken van het ene vuur in het andere... dit is maar een vaststelling, geen verzuchting...
het dieet slabakt lichtjes. acht lepels spaghetti gegeten, een doughnut bovendien...
zaterdag 15 februari 2020
waar was je te vrydag
ik had een mooie photo van de boot van buitenaf, maar vreemd genoeg toch niet meer...
christophe, luv, sisi, hilde
state of being, 15 februari 2020
vitalski-bloggers kennen dit verhaal; ooit, op school, nog in september, zei ik wel eens tot een stel leerlingen op de speelplaats:"hey zeg! een zitbank is geen voetbal!" maandenlang, telkens wanneer ik de speelplaats nog passeerde, hoorden-ik van diverse leerlingen uit diverse uithoeken van de school:"een zitbank is geen voetbal!" "een zitbank is geen voetbal!" daar kan je niks tegen doen; ze staan in een groepje, je kan onmogelyk uitvinden wie preciés de boosdoener is. je kan ze nooit betrappen. maar nu is daar, sinds vandaag, een existentialistisch aandoend vervolg op gekomen...
eêrgisteren werd ik halfkwaad; dat wil zeggen: ik weet dit volgende zélf niet precies; overkwam die woede my, of zocht ik die woede zelf even op? in ieder geval, liet ik myn jonge leerlingen zeer luid en zeer kwaad verstaan:"de persoon die hier nu meê gegooid heeft, en die het nu vertikt om dat dan tenminste eerlyk toe te geven, is een lafaard!! een lafaard!!"
die uitroep deed kennelyk zyn ronde, op het eind van diezelfde namiddag hadden alle klassen ervan vernomen. dus: wat gebeurt er nu, wat grypt er plaats? in plaats van "die zitbank is geen voetbal", wanneer ik dit groepje of nog 'n ander groepje leerlingen passeer - word ik nu voortaan nageroepen:"lafaard!!..."
"lafaard!!..." "lafaard!!..."
en zo slenter ik dan voort...
dat is uiterst vreemd, mensen... dat zoiets my nu zo achtervolgt... als iets dat van bovenaf komt,
en dat eigenlyk ook helemaal schynt te kloppen... alsof alles dat ik meêmaakte, ertoe was voorbestemd om hierzo op uit te draaien. alsof ik op déze manier nu finaal tegen myn kosmische verdict ben aangelopen...
en dat eigenlyk ook helemaal schynt te kloppen... alsof alles dat ik meêmaakte, ertoe was voorbestemd om hierzo op uit te draaien. alsof ik op déze manier nu finaal tegen myn kosmische verdict ben aangelopen...
"lafaard!!..."
"lafaard!!..."
donderdag 13 februari 2020
prent vd week
Abonneren op:
Posts (Atom)
