tussen slapen en waken droomden-ik dat ik my, in een oplichtende schemer,- als een baby, achteraf gezien -, onderaan het schimmige silhouet wist liggen hing van wat, eveneens pas achteraf zo te definiëren, de borsten waren een soort borstvoeding gevende oermoederboezem. niet het biologische lurken maar byna metafysisch, zuiver de aanwezigheid van die gestalte van de grootse, schimmige boezem - en daarmeê gepaard gaand het behagen van een algeheel vollédig gevoelen van vervulling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten