old school state of being, 28 mei 2024

zoals jullie dit, beste lezers, wel degelyk steengoed beseffen: al achttien jaar lang is deze live-blog aan het voort-denderen, precies zoals een trein waar, door gods genade, geen remmen aan bestaan - iédere dag overnieuw, zonder mankeren. dit wil zeggen dat, spreekt vanzelf, zich hierzo voor jullie twee ogen, op deze blog, ook ongeveer 3.000 edities vermogen voor te doen, van de rubriek genaamd "state of being". evenwel: doordat jullie steeds en steevast de niéuwe input van don vitalski moeten consumeren, uit schrik om anders te zullen achter geraken, daardoor verkrygen jullie dus nooit eens de gelegenheid, die dagboekblaêren van heel vroéger nog eens te bestuderen.

    vanaf vandaag ga ik daarom, één keer om de 16 weken precies, zo'n oude stuff uit myn blog opdelven.

    ik weet het, sam cornelis: byzonderlyk met de rubriek "alternatieve feiten", ben ik reeds lànge tyd doende, oude koeien soms uit de kast weêr op te rakelen; maar een aloude "state of being"? dat is ongezien.

de state of being van vrydag, 24 september 2010...

vanmiddag kwam myn nonkel herman naar myn stookketel kyken. daar is een lek aan, maar nonkel herman was niet zomaar by machte om die te herstellen. het gaat een kouwe winter worden, dus dit gaan dure kosten vergen. hoeveel kost zo'n ketel? en vooral: hoeveel kost de installatie daarvan? zo'n loodgieter vraagt wat 'ie wil...

    en dat, o bloggers, onderwyl ik psychisch niet eens klaar ben voor de winter. waar zullen we kerstmis vieren, en hoe? met welke cadeaus zullen we vrede nemen? daar is het te vroeg voor, in principe hadden we volgens bart de wever nog recht op een béétje nazomer zelfs...

     nu, op het ogenblik van noteren,- toch eens kyken...,- is het, zo te zien, halftwee snachts weêral. luv is niet thuis, op de draaitafel ligt daarom lekker luid de beroemde elpee "swordfishtrombones", en het regent keihard, wat echter goddelyk is indien je er niet meer door moet...

    nonkel herman vertelde over zyn reis naar china, zyn oudste telg is daar namelyk onlangs gaan wonen, zomaar. ik geloof niet dat als myn dochter molly op een bepaalde leeftyd zegt: pa, ik ga in china wonen, - - dat ik daar meê ga kunnen lachen... maar ja... in peking hebben ze vyf rystroken, maar iedereen switcht daar van links naar rechts zonder enig plan. wegenwerken staan daar zonder enige soort van veiligheidsdriehoek, of wat dan ook, onaangekondigd; gewoon een camion die dan ineens, zomaar, in het midden van de snelweg prompt stilstaat, en iedereen die erlangs vlamt, hooguit een pinklicht wel om te waarschuwen. bittere armoe en extreme rykdom in één enkele wyk naast elkaâr, en toch nergens gauwdieven, dat bestaat daar niet, in china. de chinese muur is ook de moeite...

    charlie de keersmaecker is sinds gisteren terug uit los angeles. we zouden al hebben gepingpongd, maar dan toch weêr niet, zogezegd doordat hy zyn jetlag had onderschat. in waarheid omdat hy de vernedering niet aan kan. vorige keer ben ik van hem gewonnen zelfs met het palet in myn gat. gregorie fratteur, dez mona, is momenteel in kortryk. bent van looy is gisteren terug naar parys vertrokken, met de trein. lady angelina is een nieve plaat aan het opnemen, myn petekindje mirthe is deze week op bosklassen, martinus wolf gaat binnenkort meêdoen met het leids cabaretfestival.

    ter besluit; ik ben, these days, ongelooflyk sterk en krachtig; myn lichaam én geest staan, zie je, scherper dan ooit... de dagen duren oneindig, myn energie is onuitputtelyk, de inspiratie onstulpbaar... ik ben de hele tyd bezig met alles vanzelf in orde te brengen...

charlie de keersmaeker en zyn zus charlotte