maandag 31 december 2012
state of being - 31 december 2012
horatius zei het al: slimmeriken laten zich door het noodlot leiden, dommeriken laten zich door het noodlot worden meêgesleurd...
don't try this at home
kartonnen dozen hebben àltyd meer succes dan de cadeaus die er in zitten, maar déze doos breekt àlle records;
is tegelyk boot, duikboot, speelkoer, woonhuis met venster, matras, ladder, paddenstoel, kleurbook en nu ook glybaan...
zondag 30 december 2012
opnief radio
http://www.radio1.nl/items/32534-reve-biograaf-nop-maas-mag-niet-publiceren
dwz de gemeente vosselaar, waar myn pa en ma resideren, maar luv noemt het daar "het konynenhol".
dat komt omdat ze zelf van leuven is, waar mensen eigenlyk worden opgevoed zonder enig waardebesef, elke dag is daar zaterdag en het is er nooit écht zonnig...
radio
http://radio.klara.be/radio/10_herbeluisteren.php
we erkennen probleemloos de eruditie en het enthousiasme van de zeer boeiende serge simonart; pas na twee uurs wordt het ergerlyk dat àl zyn zinnen beginnen met de frase "vergeet niet dat -", en pas na drie uurs wordt het vervelend dat hy zyn drie gesprekspartners niet één keer aan het woord laat.
maar okay: hy heeft originele handschriften van dickens...
zaterdag 29 december 2012
ad valvas
Rocco heeft een slymvliesontsteking. Treurig spenderen we nu onverwacht nog een twééde nacht in het ziekenhuis...
donderdag 27 december 2012
ad valvas
god maak dat dit weêr rap voorby is...
woensdag 26 december 2012
state of being - 25/26 december 2012
toen ik jonger was, vond ik tweede kerstdag een van de moeilykste dagen van het jaar; een beetje zoals die koude tocht die je gewaarwordt wanneer je uit een goed warm, aangenaam ligbad overeind komt te staan, nog op zoek naar je handdoek. nu ik ouder ben geworden en de dingen naar waarde heb leren te schatten, ben ik die tweede kerstdag juist beginnen te appreciëren als gewoon opnief een kerstfeest - maar dan zonder de muziek. een goeie zaak, aangezien er tevéél muziek is tegenwoordig.
rond halfnegen smorgens opgestaan, na alwéér een aangename droom. vitalski-bloggers zullen weten dat ik doorgaans juist word bestookt door nachtmerries - ik kan de weg naar het podium niet vinden, of ik loop naakt door de aldi, of myn vrouw staat het voor myn twee ogen met een andere man te doen; maar tegenwoordig, net nu vooral myn carrière in het slop zit, heb ik erg toffe dromen, ja eigenlyk. geregeld lach ik zelfs hardop in myn slaap.
in de voormiddag een vergadering gehad met irene vervliet, de bejaarde hertogin, om te na ye zien of ik, als nachtburgemeester, geen nievejaarsreceptie zou moeten geven, meer specifiek dan in "het reuzenhuis" in borgerokko. ik denk van wel, eigenlyk, en heb daarvoor inmiddels reeds de avond van den eerste januari aangekruist. tegelyk denk je wel:"beter niét aan beginnen, beter thuis zitten, beter niéts doen" - maar dat is dan, op langer termijn, net zo nefast; stervelingen die écht niks doen, worden ook alleen maar gratis paranoïde.
in de namiddag valerie over de vloer en wat later lizzie.
voorts blyft het een huismannen-bestaan. het spyt my om dit te moeten zeggen, maar het hoogtepunt van dit etmaal was rond een uur of 19: toen ik mollie in de maxi-cosy over de keukenvloer versleepte, om met haar te spelen dat die keukenvloer een rivier was met overal krokodillen waar ze voor moest uitkyken. wat voor jullie misschien, sympathiek, op het scenario van de ideale huisvader gelykt - in waarheid was dit een kwartiertje van acute regressie, van beschamend compleet infantilisme... ik geloofde er namelyk zelf helemaal in...
met de conditie is alles goed. alleen ben ik een beetje winderig. mensen die hier op bezoek komen, zeggen dan vriendelyk dat ze geloven dat rocco een nieve pamper aanmoet, en luv kykt zulks dan na, maar zelf verdwyn ik stilzwygend naar het belendende vertrek. gelukkig zyn het wel geluidloze winden. maar van een alarmerende zuurgraad. wellicht door de feestdagen in het verschiet.
goed, nu vlug myn nieve column voor De Streekkrant aanvatten en dan weêr door de regenval naar elders fietsen...
dinsdag 25 december 2012
state of being - 25 december 2012
.jpg)
ik heb niks te zeggen maar ik ben myn photo-toestel al drie dagen kwyt dus moét ik deze blog wel vullen met tekst in de plek van met beeldmateriaal... dees is werkelyk nog alleen voor de échte die-hards... want zo moet ik ook myn eigen blyven analiseren, wtf...
om halfnegen smorgens opgestaan omdat vanaf beneden mollie begon te scanderen:"papaatje! papaatje!" --dat verkleinwoord heeft ze zelf verzonnen... oftewel stookt luv haar op achter myn rug... maar dat betwyfel ik want ze zegt ook "mamaatje"...
tussen de regels door in de reve-biographie blyven voortlezen. half in slaap, half weggeroepen door krocko die zyn fopspeen niet binnenhoudt... ik geloof dat ik hierom een biographo-fiel ben: ik ben steeds, merk ik nu, op zoek naar de ontluistering àchter het standbeeld. zoals nu byvoorbeeld: in het jaar 1993 verkocht reve van zyn hele oeuvre alles by mekaâr nog geen duizend exemplaren. of ook nog byvoorbeeld: zyn magistrale roman "bezorgde ouders" werd door 95 procent van alle schryvende critici in nederland en vlaanderen complèèt de grond ingeboord. pas door dit soort ontluisteringen, kan ik myzelf met het hoofdpersonage enigszins identificeren.
byvoorbeeld ook: in 1995 zat prince in de backstage van een mtv-programma naar een rap-groepje te kyken en siste tot zyn manager, die naast hem zat:"begryp jy eigenlyk wel, hoe ondraaglyk het is om hier op een stoel te moeten zitten?" of ook: in het voorprogramma van de rolling stones moest de nog onbekende prince na twee songs het podium weêr af - wegens weggefloten en met bierblikjes bekogeld.
of ook: céline liep in 1943 door berlijn en sprak tot zyn compaan;"goddorie, zien ze dan niet dat dat hier nog steeds vol met joden zit??"
ahem...
rond het middaguur slaapt de hele kroost; luv en krocko op het gelykvloers, ikke op het eerste, mollie op de tweede.
in de namiddag de kerstgroeten gaan overbrengen aan myn zus en haar kroost, en daarna, voor wie het benieuwt, by myn grootmoeder en myn tante brigitte langsgeweest.
op de terugweg in een naftwinkel gestopt voor een lasagne. dat was myn briljant idee - "dan heeft mollie toch iéts gegeten vandaag," - ze is verslaafd aan lasagne. toen ik de automobiel tenslotte was gaan parkeren en weêr binnenkwam in de klappeistraat:"waar is die lasagne?" "oh,- in de vuilnisbak. mollie moest ervan kotsen."
ik zie ernaar uit dat ik ooit, binnen een jaar of tien, toch iets te zeggen ga hebben.
en nu is het middernacht, en zit ik by kaarslicht in myn eigenste vleêrmuisgrot in de lindeboomstraat te kyken naar twee oorlogsfilms tegelykertyd (daarnet "the great raid", afschuwelyk slecht, en sumbiet "u-571", de duikboot-thriller.) tussendoor schryf ik aan myn roman, namelyk één zin om de zestien dagen..
keep bustin...
state of christmas - 2012
zoals de meta-vitalski-blogger goed weet: de kleine rocco james conan baeken werd geboren op minder dan twee uurs tyd, terwyl ikzelf ermeê doende was, zyn zusje vlug naar de crèche te transporteren; nog voordat we die crèche hadden bereikt: telephoon van luv - met op de achtergrond reeds het gillen van de gezonde nieuwkomer...
hierdoor is het voorgevallen dat, tot myn schande misschien, het absolute bestaan van deze mensenzoon nooit integrààl tot my doordrong; mede doordat ik, onderwyl luv hem melk offreerde, ééns zoveel met mollie bezig moest zyn. doch zelfs gedurende die schaarse momenten waartydens ik de kleine rocco dan toch in myn armen draag, tot hem fluister en naar hem tracht te luisteren, dan nog is het altyd gebleven alsof ik hem niet écht by me droeg, alsof myn zenuwstelsel nooit integrààl op hem geraakte afgericht - kortom: te dwaas myn verstand om dit mysterie oprecht te doorgronden.
daarjuist evenwel, gedurende de middernachtmis in de prachtige sint-willibrorduskerk, hier om de hoek: een zeer gedienstige mededeling van de nooit hoogdravende, steeds nogal zinvolle priester vooraan, aan het altaar:"wy vieren deze heilige nacht, o aanwezigen, het gegeven dat onze god geen abstractie voor ons is gebleven; dat hy, in plaats daarvan, tot ons is nedergedaald, concreet, van vlees en bloed." en nog:"ons hart ligt, waar onze schat zich bevindt."
tydens daarna nog eens het zangkoor in het achterste balkon, niet eens overdreven virtuoos, trof my, als een vuurkomeet, dé blyde boodschap dan toch, en drong in myn beperkte brein naar binnen: in rocco james conan is de heiland zonet overniéuw tot ons nedergedaald, echt waar; na adam, noach, abraham, mozes en de heer jezus - rocco james conan is, van het kind van bethlehem, de definitieve reïncarnatie.
en, ja: ik ben dan, wellicht, een soort van jozef...
en deze blog hier voor uw twee ogen, lezers, is de nieve katholieke kerk, toch wel... met bunnies in de plek van heiligen en state-of-beings in de plek van evangeliën. en jullie, schare getrouwe meta-vitalski-bloggers, die hier dagdagelyks opdraven, jullie zyn misschien wel nieve christenen, zo werkelyk als die christenen die, in de middeleeuwen, te paard onze drassige velden doorkruisten met by zich de wapendracht van jeanne dark* bovenal...
(men schryft doorgaans "jeanne d'arc", wat echter ergelyk is en belachelyk, historisch moet het wel degelyk "jeanne dark" zyn, van het dorpje "dark"...)
maandag 24 december 2012
kerstbunnie
slaapt smiddags normaal gezien van twaalf uur tot half twee. werd nu om halftwee inderdaad wakker, maar sliep dan beneden in de zetel nog voort - tot halfvyf...
state of being - 24 december 2012
vanmiddag rond den twaalven nog steeds in myn pluchen peignoir getooid, met een of ander leesboek in myn twee handen onder een donsdeken in de driezit van de klappeistraat liggende, drong onverbiddelyk het inzicht tot my door dat het met myzelf, als een helder en fris artiest, onderhand hélemaal is afgelopen. tweeënveertig jaar oud, op een suffe manier slecht geschoren. niets meer van dat atletische lichaam van vroeger! en ook praktisch niks meer van die hongerige geest, van dat strydvaardige van vroeger. alleen nog een uitgezakte boerenscheet, tot geen enkel doorslaggevend idee meer capabel, in het cultuurveld voor niemand van enig belang, overbodig in de breedte én in de lengte. ik zal nog naar hiér wandelen, en ik zal nog naar dààr fietsen; doch met de motivatie van een mens die een brief aankreeg van de vdab.
maar goed, dat was dan ook maar de mymering van één moment...
als je ertoe in staat bent om dadenloos te wezen, dan moet je dat juist koesteren als dé meest verlichte merite...
vanaf morgen publiceer ik hier op myn beroemde blog myn "jaaroverzicht". wat is dat geweest, ja eigenlyk? "overleef je partner", "daar sta iemand" en "een toneelstuk over alles"... uiteengescheurd met veerle malschaert, afeengescheurd van rick de leeuw... ook weggegaan by m'n manager, waarom niet... mooi op de kop af tachtig woonkamer-optredens gedaan!... en de geboorte van rocco james conan, op twee uur tyd, ik was er zelfs niet by, en de definitieve genezing van myn moeder, ook dat!...
voordat ik met luv was, dacht ik vooral te moeten schryven over myn amoureuze avonturen; maar sinds luv er is, gaat het hier alleen nog maar over deze volgende vyf, bepaald kleinburgerlyke thema's: 1. kind en gezin 2. financiële besognes 3. heibel in het verkeer (byvoorbeeld: ik kwam van rechts maar kreeg geen voorrang) 4. boeken en films 5. het weêr en ook wel eens de verbouwingen by myn buren.
en ja: dié verschuiving is wél een vooruitgang!
casanovisme is onhygiënisch...
vooral zeuren over geld is wel belangryk, het allermeest universele literaire thema; het geschrift werd eêrtyds zelfs uitgevonden juist omwille van boekhouding!
ik heb nu 4.000 euro op myn rekening staan. maar de komende zestig dagen heb ik totààl geen job...
movies
nu ga ik weêr, zoals altyd rond de kerst, naar zoveel mogelyk oorlogsfilms zien...
vooral stalingrad-films, vooral dan nog gevechtscènes in een fabriekshall...
cfr "enemy at the gates" vandaag - wel alleen de militaire scènes zyn goed...
http://youtu.be/8yOBCGwMpeo
zaterdag 22 december 2012
in boekhandel "de living" in heist uitbetaald zynde in natura, namelyk in boeken, wat anders, ben ik zonet een hoogst behaaglyke kerstvancantie aangevat, met zeven boeken tegelyk op myn salontafel...
zie hieronder over welke boeken het dan gaat...
-zolang ik niet voor mollie moet voorlezen uit dickie dick...
ook dacht ik er zo ongeveer alles al wel over te weten, doch neen; ik wist niet dat zyn zoon ooit een autaccident had, en dat leonard toen acuut zyn hele carrière-opbouw stopzette om zes maanden lang non-stop aan diens ziekenbed te gaan zitten waken...
ik wist wel dat 'ie naar een klooster ging - maar niet dat hy het daar mooi vyf jaar uitzong.
"je krygt er zoveel opdrachten, dat je geen tyd meer overhebt om over je navel te tobben"- ik zou zeggen: maak dan twee babies, heeft hetzelfde effect...
zyn grote fout is dus geweest, als auteur niet geïnteresseerd te zyn geweest in zyn eigen persoonlyke figuur...
als ik dan ga plassen of wandelen en er schiet my iets weêr te binnen, dan weet ik niet meer: uit welk boek komt dit idee?
maar: als het grappig is - dan is het reve.
waarmeê niet is gezegd dat hy vooral tragisch is.
in dit boek ook prachtphoto van reve zy aan zy met een absoluut graatmagere jmh berckmans...
nadeel van deze soort lectuur: in de titel staan dan byvoorbeeld "heinrich von kleist", dus dan kwyl je - maar dan lees je in dat hoofdstuk voornamelyk over de omstandigheden waarbinnen van istendael von kleist leerde kennen, en minder over leven en werk van von kleist zelf...
Abonneren op:
Posts (Atom)
