ik werkte in het theatergezelschap van bert verhoye. die man ging volstrekt ondemocratisch tewerk. soms deed ik een suggestie, maar dan liet hy dit helemaal links liggen. ik dacht, das niks, dan begin ik wel een eigen toneelgezelschap.
wat later was ik effectief tezamen met geert beullens een toneelstuk aan het maken; één vertoning van drie verhalen die telkens exact 20 minuten zouden moeten duren. er kwam een charles dickens-achtige, ondergrondse trein voorby gereden, die op de sporen allemaal centjes achterliet; dit was droevig en vrolyk tegelyk, en zou een ideaal onderwerp zyn voor het eerste verhaal.
wat later kwam philip osier op een brommertje er aangereden, om pizza's te deliveren...
(in ieder geval: ik ben dus blykbaar terug aan het dromen...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten