vannacht een van de ergste koortsaanvallen van myn leven... rond vier uur gaan slapen, na wonderwel nog steengoed te hebben kunnen arbeiden - ik ben nu bezig aan een boek-editie van m'n theatervoorstelling "de kempenkrak"; maar rond halfvyf kreeg ik het ineens yskoud; algauw lag ik, in volle zomertyd, onder een waarachtige toren van viér zeer dikke dekens, en met m'n wollen kamerjas ook aan, te bibberen en te huiveren en te klappertanden, twee uur lang - is ergens ook wel leuk, omdat het zo totaal hallucinant is...
zondag overdag de gehele dag suf en klam en koortsachtig... de doctor van wacht aan de telephoon weet my echter op het hart te drukken dat ik waarschynlyk toch géén covid heb, die kans is namelyk zuiver wiskundig gezien echt belachelyk gering op het moment - althans in antwerpengrad...
hopelyk kan ik vannacht in de loop der uren voorts stabiliseren, maandag-ochtend moet ik namelyk engelse examens afnemen, ik zou het echt sneu vinden als dat niet kon plaatshebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten