op naar het ziekenhuis voor m'n oor-onsteking... by de specialiste op de vierde verdieping aangekomen, na aan de balie herkend te zyn geweest als "don vitalski", zélfs met myn mondmaskertje voor (how famous can you get?), gaf ik, myn symptomen beschryvende, maar toe, beste lezers, hoezeer ik eêrgisteren de ontvanger was van een fanatieke koortsaanval - die wel weêr helemaal voorby is, inmiddels; de doctor van wacht had daar eêrgisteren niet zwaar aan getild - maar die oor-specialist hier nu voor my, wilde my zo rap mogelyk dit ziekenhuis weêr uit. er volgde wel een snel en tamelyk grondig onderzoek, maar alvorens dit nu nog kan worden voortgezet, moet ik toch eerst naar de huisdoctor - om my te testen op covid. toch wel.
de namiddag, weêr thuis, was best fyn, maar ook hard, namelyk wegens tamelyk veel arbeid voor geen enkel resultaat. in aûgustus komt er een "cowboy-boekje" van me uit, maar omdat er best veel op m'n bord ligt, had ik een goeie vriendin van my, de erg vergevorderde talenknobbel anne baudouin, gevraagd om het manuscript niet alleen maar te corrigeren, maar ook te redigeren; dwz om erin te hakken en schuiven en chirurgeren waar eventueel nodig. vandaag, na drie uur lang de resultaten hiervan grondig te hebben gelezen en gewikt en gewogen, geheel duizelig moeten overeind krabbelen, om naar de kraaien op het schuinse dak uit te gillen: "leven!! laat my leven!!"
myn taal is, in de loop van myn vele, moeilyke levensjaren, tot een rariteiten-cabinet geworden. dit kan nefast zyn voor myn marktwaarde, en ik zou gerust kunnen erkennen dat de grondslag van veel van die idiomen iets puberaals is zonder meer; maar: ik kàn niet meer terug, nooit zo drastisch; ik moet dit eenzame pad blyven bewandelen; deze taal zelf, met zyn knokige sneden en bulten, is voor my, hoe dan ook, van een groter belang dan de economische of de maatschappelyke waarde die ik er in myn dromen wel 'ns aan toe zou willen toedichten. "laat my..."
(voor alle duidelykheid: het was niet anne haar schuld, ik had hier zelf om gevraagd...)
2 opmerkingen:
Ik hou er wel van als mensen hun eigen taalstijl ontwikkelen. De geschriften van Pjeroo Roobjee bijvoorbeeld lees ik heel graag. Ook jouw eigen stijl kan me bekoren.
dank, rudy !!
Een reactie posten