voorspelbare clichés van begin tot eind... ik kom fris uit de douche, blakerend van goeie energie en levenskracht... evenwel bevind ik my in een klaslokaal, zogezegd in de zuidschool waar ik lesgeef, maar in visuele waarheid het atheneum waar ik ooit zelf schoolliep... de bel gaat, ik moet myn leerlingen gaan halen - die van 4TSO; de kraan in dit lokaal werkt overigens vreemd en veroorzaakt strepen op een krytbord (= een echo van, in het echt, de senseo-koffi-machine hier in de ardennen.) ik loop naar buiten; een leraar en zyn leerlingen stonden al te wachten in de gang tot ze binnen konden, "sorry". onderweg naar de speelkoer passeer ik de authentieke gang van het secretariaat van myn school van vroeger; deze plek is "geniaal", zodoende overkomt my op die plek een zekere levitatie. zo verlies ik tyd en intussen zyn myn leerlingen nergens meer te vinden. trouwens ik vergis my, 4TSO was gisteren, vandaag is 3TSO - ik ben daar totààl niet op voorbereid - het zy zo, ik zal ze een opstel laten schryven; als ik ze nu eerst maar eens vind. "ze zullen al naar hun lokaal zyn." maar welk lokaal? ik ben m'n agenda kwyt. hulp van een collega - "je hebt gelyk, op die tabellen staan geen lokaalnummers vermeld." dan de grote donderslag: ik moest vandaag geen lesgeven op de zuidschool, schilde, maar op de noordschool, schoten!! damn!! terug naar voren van dit schoolgebouw, dwz myn eigen jeugdschool, al heeft die inmiddels veel weg van de lilse bergen. ik vind die uitgang niet meer en bel myn school ginder intussen om ze te verwittigen. wonderwel lukt dat telephoneren maar de dame die daar opneemt is zo kwaad dat ze zelfs helemaal niet antwoord. het lopen naar de uitgang, die zich aldoor aan my onttrekt, gaat erg moeizaam; ik zet grote, zwevende stappen, maar dat zweven gaat tergend langzaam. gelukkig - zo word ik wakker. ik denk: stom dat ik geslapen heb met de ramen dicht, maar eens ik helemààl wakker ben, mag ik inzien dat de ramen toch openstonden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten