dat is lang geleden: in bed liggen lezen smorgens, alvorens op te staan. dit is, lezers, uw beste manier van verplichte vacantie. meteen van zodra die laptop opengaat, is het alles in uw leven immers om zeep... de dag aanvatten: niét met een vorm van arbeid, zélfs niet met iets huishoudelyks - dàt is vryheid.
lezen is toch echt wel iets heel erg goeds - die bezigheid zelf, bedoel ik...
ik bedoel: werkelyk in een boek, van tastbaar papier... toch zéker als de lectuur je écht boeit, niet als iemand jou een of andere litteratuursoort aanpraat, en je denkt dat het, misschien, fashionable is? échte pleasure is, voor myzelf althans byna per definitie, guilty pleasure; flut-lectuur, vergeeld papier; niets te maken hebbende met wat er in de kranten staat...
een greep uit myn koortsachtige bezigheden, vervolgens. allemaal werk vanuit de zetel in de woonkamer. myn bureau is de zetel.
-photo's verzamelen voor het affiche van oostende.
-photo's verzamelen voor het affiche van oostende.
-de borg overschryven voor de zaal in sint-niklaas ("den eglantier").
-mail-gewys vergaderen met de programmatoren van de dinsdagclub in vorst ("wie hebben we al? wie hebben we nog niet?")
-met serge, myn broêr, het affiche finaliseren voor de aanstaande dinsdag, negen juli.
-op aanvraag van ezechiël de leeuwentemmer op zoek gaan naar wie er woensdag, mogelyk, in het clubhuis is binnengebroken (eindresultaat, na zeventien mails her en der: ezechiël de leeuwentemmer was er zélf, woensdag, binnen geweest - maar: hy was dat eventjes zelf gewoon weêr vergeten...)
-jenne en tristan en wendy briefen, byzonderlyk betreffende aangelegenheden betreffende hun optreden in het boelaerpark nu zaterdag.
-de contracten printen, ondertekenen, scannen en terug-mailen: voor de dinsdagclub in gent ("de kring", iédere eerste vrydag van de maand, vanaf september.)
-voortploegen aan het subsidiedossier voor het "salon op zondag" (het trukje bestaat eruit, op voorhand duidelyk tegen je spiegelbeeld te zeggen: "dit moet niet vandààg helemaal af. gewoon voortgaan waar je gebleven was. en weêr ermeê ophouden, meteen zodra je het moê bent".) (korter gezegd: "rome is niet op één dag gebouwd.")
jawel, folks, zo hard loopt dit nu allemaal door elkaâr...
wat ik hier niet allemaal noteer om ermeê te pochen, ik erken ook de banaliteit van dit alles. dit is nu eenmaal, echter, de kern van myn blogologisch dagboek: de boodschappen-lystjes; "waar was je meê bezig". het magazyn, de magazynier in my.
binnen een halfuur vertrek ik naar het seeftheater. daar ga ik voort met regisseren. "pech en geluk". dat werk begint om acht uur - doch: ik hoef daarvoor pas op myn fiets te kruipen om tien voor acht, jihaa.
heden, halfzeven savonds, blog ik hierzo, liggende op een matras op het buitenterras in de voorzichtige zon - omdat, ik nà het seeftheater, éindelyk, aan dat schryf-werk ga moeten beginnen voor nele bauwens, waartydens ik niks ànders dan nog op myn bord mag hebben liggen.
hier bezig zynde met bloggen, word ik aldoor opgeschrokken door ergens iemand van de achterburen; iemand die de gehele tyd loopt te gorgelen, walgelyk ("gorgelen" in deze betekenis: je keel schor schrapen, om er tuf in te verzamelen...)
- in de namiddag waren de kinderen weg; mollie wist zich met een vriendin naar een yssalon in de stadt, rocco james conan verklaarde zich met een vriend naar het skateboard-park, park noord. een dergelyke, mooie, onverwachte kans om, zo plotseling, en gratis ook, met luv alleen tezamen te zyn, laat, de holbewoner in my nooit één keer schieten, toch niet. wél durf ik te erkennen, myn geest en myn verbeelding in deze, jonger en stoerder te weten dan myn inmiddels aan zyn afdaling begonnen fysiek... dit obsessieve sporten, te hooi en te malser gras; het is niet myn schuld, maar wel die van luv, na achttien jaar huwelyk nog altyd die frechste hausfrau... nog stééds niet mag zy aan me voorbystappen met blik en borstel - of alles in my wordt woédend van begeren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten