ad valvas

de dingen gaan hun gang.

    vermoedelyk ben ik myn overjas vergeten in het cultureel centrum van meise.

    ook ben ik aldoor myn creditcard, plus vaker nig myn autosleutels kwyt - het is weêr zo'n periode.

    onderhuids moet luv my daaromtrent dan toch steeds laten gewaarworden dat ik, op één of andere manier, een loser ben...

    binge-watchen. "die kaiserin". welja, twéé aflevering na mekaâr, is naar onze normen binge-watchen. is echt stééngoed jongens.. echt stéén stéén goed...

    hoewel ik gegarandeerd sterf zonder ooit een boek te hebben gelezen van de vlaamse schryver-auteur ivo michiels (1923-2012), ga ik toch wél, zodra die in de juiste winkel zal zyn komen te liggen, my het boekje aanschaffen dat is getiteld "wat ik haar niet vertelde" - sigrid bousset haar mémoires aan eerstgenoemde.

    daartoe aangestuurd door de podcast "de nieuwe contrabas" - nog steeds aanrader van jewelste...

    de gig met lotti is uitverkocht, en nu kryg ik onafgebroken telephoons van oprechte nauwe vrienden en intense dinsdag-clubbers, of er toch wel nog één iemand binnenkan.

    dat is zeer vervelend, en ik zeg dan wel: "ik kan er ook niets aan doen,"- maar eigenlyk kan ik er wél aan doen; ik had natuurlyk eerst de incrowd moeten verwittigen, en daarnà pas de gehele buitenwereld.

    maar: dit alles was zo kort op de bal, dat ik ook niet echt het gevoelen ervoer,  inzake p.r. "tyd zat" te hebben.

    ook klopt het dat dit, quasi en ongeveer, de definitie is van een luxe-probleem.
    hard bezig aan het stunt-gedicht, dat ik nu van voren naar achteren heb uitgewerkt, alleen nog de voorlaatste sequentie quasi ongeveer van nul nog uitwerken, plus op een zeven- of achttal plekjes de détails nog byschroeven...