dit item hier schryf ik in de backstage van het cultureel centrum van meise. zonet heb ik myn eigen lezingen-aandeel te berde gebracht, aangaande onze special rond edgar allan poe, de auteur, en nu op dit moment is johan braeckman bezig.
myn eerste gedeelte, de avond-opener, was niet echt myn "allerbeste optreden ooit"; myn brein stond niet echt scherp. thuis, aan de ene kant, lig ik, zoals jullie weten, van 7 uur smorgens tot 10 uur smorgens in myn bed tot god te bidden, maar kan ik niet slapen; in meise, aan de andere kant, leun ik over een harde ligzetel in de backstage, met braeckman en van bendegem tegenover my, en hoor ik die twee converseren - en val ik metéén in een slaap, meteen zo diep dat ik zelfs ronduit aan het snurken ga. tenminste, braeckman en bendegem wisten achteraf my te zeggen dat ik snurkte.
gewoon als een vlieg die twee horen babbelen, is wel een groots plezier ook. hier een oprechte greep uit dingen die ze mekaâr zo vertelden.
"in theorie is er tussen theorie en praktyk geen verschil - maar ik praktyk toch wel."
"ze waren, destyds, osama bin laden kwyt. ze konden hem niet meer vinden. myn moeder zei: nu, simpel; waar was hy voor het laatst?"
maar: voor myn tweede gedeelte, zonet, levend op de planken, was ik in topvorm - sprekend over edgar allan poes litteraire essay getiteld "the philosophy of composition" (1846); een vergelyking tussen poe en coleridge, sprekende ik vanuit een oprecht passionele drive.
het gaat erg hard allemaal, weder, in myn aangename leven. dat, helemaal, in het teken staat van absolute vryheid (zolang ik geen natte handdoeken by droog textiel leg). zondag belde helmut: "hey, ik wil graâg meêdoen aan die christmas special"; dinsdagmiddag reeds, was het affiche klaar, en vandaag, woensdagavond, is de zaal al definitief uitverkocht...
alles loopt op rolletjes...
ook het oudjaarsfeestje ziet er goed uit, dit gehele fabriekje draait als onnavolgbaar...
hoe kan dit allemaal zo mooi voor mekaâr zyn gekomen.
en toch: tussendoor toch wél ook, in de namiddag, de kans waargenomen om, tezamen met luv, naar, in dié volgorde, de vierde en de vyfde aflevering te kyken van "die kaiserin", wat toch écht écht een goddelyk goeie série is!!...
de kinderen hebben examens...
die hebben meer sérieux dan toen ikzelf die leeftyd had...
alleszins worden die door luv met meer serieux opgevolgd dan hoe myn ma laat staan my pa myn examens vroeger opvolgden...
mollie zit in de derde, dus dat snap ik nog. maar rocco zit nog maar in de tweede. hoe kan een examen in de tweede nu al echt zoveel betekenen...
ik rond af, myn collega's hebben gedaan, ik ga meê groeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten