fragmentje uit mn column voor weekup twee maanden geleden
hoewel joke van leeuwen zich charmant van haar taak kwijt, kan ik het niet helpen: pas door de vandalen die erop tekeergingen onlangs, won haar lange, beroemde muurgedicht in de voetgangerstunnel aan betekenis. gehele lappen poëzie zien er nu met nadruk verminkt uit, en daardoor melancholisch, verscheurd middenin hun zoekende woorden en letters. al gaat mijn persoonlijke voorkeur nog steeds uit naar het tweehonderd meters lange gedicht van antwerpens provo-dichter herman j. claeys, op onze muur langs de schelde. dat gedicht is veertig jaar oud en geraakt verslenst, al zouden een schamele honderd euro's volstaan om dit meesterwerk te redden voor ons nageslacht. mijnheer heylen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten