state of being - 6 mei 2013

goed, goéd, zéér goed dat daar éindelyk zo'n fraaie zonneschyf is opgestegen aan de kim! was er ooit een na-winter zo erbarmelyk? iedereen is uitgeput en uitgeteld en laaft zich nu zoals een eekhoorn op een warme vensterbank.

    een tamelyk zware week ga ik tegemoet; overdag aldoor filmen (what's worst: vroég opstaan, aldus... damn...), en savonds aldoor optreden, behalve in livings deze week ook in de kaleidoscoop, mortsel... myn publiek groeit toch gestaâg; vorig jaar moest myn optreden in diezelfde tent worden afgelast wegens te weinig volk; nu zitten we mooi aan 140 reservaties... wie my bezig ziet, wil my daarna opnief en opnief bezig zien, doordat ik zo charmant ben; de factor is alleen om twyfelaars voor die éérste keer over die streep te trekken, die wal van vooroordelen dewelke twintig jaren van negatieve publiciteit voorgoed op 's lands netvlies hebben geschroeid.
    maar zo is het ook wel juist goéd; het is in orde, bedoel ik, om te moeten worden "ontdekt", persoonlyk - in de plek van de mensen de strot in te worden geramd als een verrekte cheeseburger...

    hoe kan dit, ik weet het zelf niet: doch eind december heb ik, snachts, nog liggen te wenen in bed vanwege de totàle onzekerheid myner financiën; NUL opdrachten in het verschiet, NUL euro op myn rekeningen; doch nu, begin mei, zit ik inmiddels, zuiver door toedoen van, hier en daar, een paar sympathieke individuën, safe voor de rest van 2013, tot nà kerstmis!! can you beat this?

    al is het dus wel (zoals ook by jullie, want: by wie niét?) hard, harder, zéér hard doorknokken voor iédere kleine kruimel, dat zeker...

   x love.