was gisteren tof om nog eens met ernst tezamen te werken, ik bedoel met ernst löw. hy doorzwom deze zomer bepaald turbulente wateren, en eêrgisteren nog, vertelden-'ie, had hy niet één, maar wel twéé slaappillen genomen; zodat hy vandaag, zoals je kon zien, ook savonds nog moeite had om wakker te geraken - maar toch: zyn gemoed scheen stevig; het enige dat hy zich aantrok, was dat zyn twee zoons maandag weêr naar school moeten -"verdomme... nu konden ze lekker uitslapen tot smiddags... en aldoor doen waar ze zin in hadden!..." ik hoorde myzelf opmerken:"ja, maar; een beetje discipline kan ook geen kwaad."
onze gastvrouw, de innemende lena wieërs, had ons optreden in haar oneindig grote achtertuin in hove geprogrammeerd voor halfacht savonds; een onmogelykheid, zo vroeg; dus: om de tyd te doden (we zouden uiteindelyk, in de praktyk, pas beginnen om halftien) nam ik ernst meê op wandel door deze groene contreien (dewelke ik goed ken, aangezien ik vààk by lena speel. en bovendien ook soms in het theatercafé daar pal tegenover, het gekende pand geheten "de pomp", waar je wel niet mag parkeren.)
onderweg beschreef hy voornamelyk, lezers, zyn wederwaardigheden in denemarken. eerder onverwacht dan berekend, was hy opgeroepen om een niet geringe rol te spelen in een film die midden augustus werd opgenomen in esbjerg, west-denemarken. betaalde erg goed en was ook fun om te doen. alleen de briefingmeester was minder; soms zat je vyf uurs in een jeep te wachten met broodjes en koffie, en kreeg je daarna pas te horen dat er op die plek uiteindelyk toch niét gedraaid zou worden.
op den duur,- ik neigde er gisteren toe om, vanwege myn eigenaardige slokdarm, het luisteren boven het spreken te verkiezen -, legde ik myn vriend een stukje liedjestekst voor, aan hetwelk ikzelf aan het arbeiden ben, hopend op constructief advies van hem; die tekst is het einde van zes strofen, en luidt:"de dood was nog niet uitgevonden / begrafenissen waren er nooit // en op de barbecue geraakte zelfs de koudste / schnitzel wel ontdooid."
-dat klopt wel, zei ernst. vooral sinds het internet. vooral sinds facebook eigenlyk...
-hoe bedoel je?
-het is pas sinds facebook dat opeens iedereen doodgaat. seamus heany, piet balfoort, prins friso. en dirk lauwaert, en ook die kerel van de scabs, fons sijmons. en maarten van roozendaal, ken je die?, da's ook een zanger... en dan de broêr van anneman...
-mja...
-vroeger, voor facebook, ving je dat allemaal niet op. nu leeft dat heel erg, dat is echt afgryselyk. want: wat moeten we er nog meê? het zyn er zovélen, er komt iedere dag een lyst binnen...
-ja... zo had ik het niet bekeken...
-dus ja, "zelfs de dood was toen nog niet uitgevonden", dat is wel een goed zinnetje. verzin je dat hier ter plekke?
-hier ter plekke??
-niet?
-zot! ik zit daar al maanden aan!
-tja, zei ernst. maar rappers, ook nederlandse rappers, en zo, die doen dat dus wél. die verzinnen zoiets ter plekke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten