kon ik myn benen hier nog maar, zoals vroeger, meer overloos onder de tafel schuiven, één worden met de sterrenhemel, het boven de daken op den duur weêr licht zien worden...
dat gaat niet meer...
desalniettemin was het een prachtavond...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten