op de baan van aarschot naar antwerpen terug, waar je 70 mag ryden... het licht springt op oranje, er is één auto voor my voor my en die stopt acuut (ik vermoed toch dat de meesten hier nog zouden zyn doorgereden, temeer doordat het hard regende, maar oké...); dus ik rem - - maar: myn wagen blyft voort-bollen!! aqua-planing? ik weet het niet. in ieder geval: ik steven dus recht op die voorligger af... ik zie het weêr voor my, in slow-motion, en kryg weêr de bibbers... in een prachtige reflex wel, sla ik af, beland op de kale baan van de tegenliggers, knal op die manier dwars door het rood licht over het kruispunt heen, hàrd claxonnerend om iedereen langs alle kanten te verwittigen; en kom, eens het kruispunt over, tot rust met de wagen pal op de stoel, knipperlichten aan.
dat scheelde een rizzla-blaadje.
ik kon hier echt niks aan doen, en ik heb, denk ik, intelligent gereageerd, maar toch voel ik my nu beschaamd, om een of andere reden...
midden op het kruispunt, door het rood rydend, werd ik ten zeerste geflitst bovendie - dus wat nu? wat hangt my nu boven het hoofd, wat moet kik doen?
anyway... ik leef nog... en die auto vlak voor my leeft ook nog 100%... fuck de rest dat is het belangryskte...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten