kan vandaag even geen beelden uploaden...
zaterdag 28 februari 2015
state-of-being, 28 februari 2015
uitgeslapen tot smiddags; en dan, nog te bed, een paar blaadjes voortgelezen in de nietzsche-biografie... een zeer tof personage, die nietzsche... zyn buitenproportionele kennis en adembenemende intelligentie nemen niet weg dat hy zeer menselyk iemand is, en eigenlyk ook best grappig, guitig, eerlyk... liefst lees ik natuurlyk over byvoorbeeld zyn eetgedrag; dat de honing die zyn moeder hem stuurt, hem tegenvalt, maar dat hy zich een dieet uitsorteert dat zyn stoelgang afremt, opdat hy zyn oneindige woud-en-dal-wandelingen ongehinderd zou kunnen prolongeren...
rond twaalf uur smiddags een paar telephoons gedaan, voor "het seef leeft" (= een festivalletje hier in de buurt), en vervolgens op de fiets door het frisse, maar helder ogende antwerpen-grad; per ongeluk naar het centraal station gefiets, terwyl ik hélemaal de àndere kant uit moest... my immers onzin gaan aanschaffen in "de krak" in de provincie-straat, met oog op de gig van circus bulderdrang straks, in de zwarte komedie; debiele confetti, kinderachtige bellenblazen, aartslelyke zeerover-maskertjes... in "de kringloop-winkel" in de kroonstraat my een waarachtige bontjas aangemeten, iets dat ik wel altyd al had willen doen...
van halfvier tot halfzes mollie-en-rocco-time, die in topconditie verkeren, en die heel vriendelyk zyn voor my, en daarna alle gerief inladen en naar kapellen ryden, het kerske in de kapelsestraat. weêr stevig katoen gegeven, temeer daar dit feitelyk dé laatste officiële gig van het voorjaar betrof, dwz de laatste gig die ik aan m'n verkoopbureau heb te danken, garifuna uit kasterlee. ter nadere informatie: 70 procent van myn inkomen hangt van déze optredens af, die leveren my 900 euro per stuk op - bruto, welteverstaan... alle andere opdrachten zyn schnabbels, en de nog andere ondernemingen, zoals bvb zelf boeken publiceren of muziek opnemen in studio's, en al die dingen waar niemand my om vraagt, die dingen kosten my zelfs geld. maar dat is er ook juist ook goed aan!
nu is het drie uur snachts en ben ik, tot myn relatieve spyt, meer dan twee uur lang druk bezig geweest met het versturen van reklame-emails; voor de première van victor glorieux, arenberg, 12 maart. moet nu eenmaal gebeuren, niks op tegen te stribbelen. gelukkig intussen wel, o bloggers, naar het napoleon-programma op radio klara kunnen luisteren.
doki...
nog één uur wakkerheid voor den boeg...
vrijdag 27 februari 2015
vrydagbunnies
ikke
kate ryan
ben al een leven lang aan het bunnie-tracken, en toch: dezen had ik nog niet!!
agenda nog eens
te zaterdag, om 22:30u:"bogdan winkler en de circus bulderdrang" live in de zwarte komedie, antwerpen
wat deed je ten donderdag
hun dagelykse middagprogramma, waar ik driemaal jaarlyks langskwam, houdt wegens besparingen volgende maand op met bestaan...
raar dat de regeerders hun mond vol hebben van jobs-creëren terwyl die "besparingen" (wat wil dat precies zeggen) maar één ding doet namelyk werkloosheid opvoeren...
jan de smet en eega waren present...
in myn wervende tekstbrochure staat sinds jaar en dag een citaat van jan:"vitalski volg ik op de voet!"; sindsdien voelt hy zich wettelyk verplicht om effectief af en toe op te dagen...
ze komen ook lekker 12 maart naar victor glorieux zien, in de arenberg...
donderdag 26 februari 2015
gastdichter victor glorieux
DE GELDDROOM
ik droom niet van geld,
maar één keer heb ik wél eens
gedroomd van geld -
de schuld van
het zandmannetje.
van voren uit myn lange onderbroek
kon ik onafgebroken
hopen en hopen ros geld
tevoorschyn blyven pakken -
kleine centjes maar byzonder véél,
oneindig,
ze bléven komen...
en toen ik ietsje later wakker werd,
toen zag ik hoe er,
ten gevolge van myn gelddroom,
onder myn dunne slaapkussen
in de loop van de lange nacht
een gestreken briefje van 50 euro
was
komen
te
liggen.
dit briefje lag daar niet
voordàt ik ging slapen,
dit
was hier gekomen
dànkzy die droom.
later
is my dat geheel nooit meer
opnieuw overkomen.
dinsdag 24 februari 2015
agenda dees week
donderdag:"vitalski goes classic" in cc tessenderlo
overdag ben ik naar aanleiding daarvan te gast op tv limburg
vrydag:"vitalski goes classic" in cc 't kerkske, kapellen
zaterdag om 22:30u: circus bulderdrang live in de zwarte komedie.
state-of-being, 25 februari 2015
kreeg snachts een "flash" voor dat nieve elckerlyc-toneelstuk, dwz. ineens kreeg ik een grond-idee om van zo'n stuk, met zestien acteurs, toch één logisch en bovendien byzonder lollig iets te maken... waardoor ik, van acuut enthousiasme en onverhoopte inspiratie, de slaap ineens niet meer kon vatten... op den duur dan maar, om halfzes smorgens, in koude onderbroek, naar beneden terug, teneinde het allemaal in schema's neêr te pennen.
dan wél vier uur slapen, en daarna, om twee uur smiddags, wezen vergaderen maar weêr... in merksem-dok weêral, de lemineurstraat... omtrent die aanstaande nieve levende-vrouwen-tentoonstelling - dat is iets voor 7 maart. die datum zeg ik er niet by om reklaâm te maken, maar om duidelyk te maken dat vitalski niet flipt, maar dat wel, dit alles hier, concrete waarheden, tastbare ondernemingen zyn, die heel subiet al plaatsgrypen. gaat trouwens erg uniek worden... geen expo, maar een kykdoos... onder leiding van danane bazooka...
stilaan realiseer ik my overigens dat die danane bazooka ronduit geniaal is... en geheel antwerpen begint zich dat te realiseren tezamen mét my...
daarstraks, in de vroege vooravond, dan weêr met veel moeite de voorbereidingen getroffen voor wat heet een "lezing over waanzin en literatuur", met in de hoofdrol vermoedelyk friedrich hölderlin (1770-1843). die lezing is voor 10 maart, in de koninklyke boeken-bibliotheek van liederkerke.
friedrich hölderlin bracht de laatste dertig jaar van zyn leven in een afgezonderde toren door, met uitzicht op de zachtjes vloeiende neckar. hy schreef daar alleen nog onleesbare waanzin neêr, aldoor ysberend, zyn familie of niks meer herkennend - alleen één keer om de drie jaar toch plotsklaps een prachtig sonnet. dàt is de stiel van de dichter!!
wandel-toeristen kwamen hem af en toe bezoeken als in een dierentuin...
kortom: op deze manier, dwz zo divers, loopt alles door mekaâr in myn leven, echt surreëel... een uurtje van dit, een uurtje van dat; zeventien dinges door mekaâr... morgen die repetitie met deborah en mariona, die de liedjes van de jammerklacht gaan zingen in myn plaats, jihaa...
column streekkrant editie antwerpen
berchem-antwerpen centraal
Zopas werd uitgerekend hoe klein de kans is om in één mensenleven toch een vliegtuigcrash mee te maken: statistisch gezien moet je daarvoor 36.000 jaar oud worden en dan iédere dag één vlucht nemen - inderdaad: in dat geval zit je er dan gehaaid bij. Omdat ik evenwel van plan ben om nog ouder te worden, en bovendien omdat het moeilijk vliegen is van Berchem naar Antwerpen (de opstijgbaan en de landingsbaan zijn ongeveer dezelfde), verkoos ik onlangs dan toch maar eens de trein te nemen.
Het was vier uur in de namiddag en ik ben een kinderhater. Daarom kwam ik op het idee om een eerste-klas-ticket te nemen, om aldus het gekrijs van onze junior-senjoren te slim af te zijn. Voor zo'n ticket betaal je zeven euro meer, en dat lijkt weinig, maar als je daarna nog naar de cinema wil en je komt daar, klaarblijkelijk, precies één halve euro tekort, dan geraak je er toch niet meer binnen. Dus het blijft een opoffering. Komt daarbij nog dat de trein, van Berchem naar Antwerpen, zes keer vertraging had, telkens door een zelfmoordpoging...
Maar dit is dus de waarheid: als alle andere coupés overbevolkt zijn, dan mogen ook mensen met een gewoon ticket een plekje nemen in de eerste-klas-cabine. Wat ik kan volgen, voor mij moeten die mensen niet persé rechtstaan tot helemaal in Antwerpen - - maar dan vind ik wel dat ikzelf mijn extra-betaling moet terugkrijgen. Zelfs met interest. En zelfs vind ik dat ik dan recht heb op een forfait - want: als de NMBS die anderen allemaal een plezier doet, waarom mij dan niet? Het is een schande!!!!
column streekkrant editie kempen
BOUWEL
Goddorie, dat is nu al bijna twintig jaar lang dat ik hier iedere week opnieuw, met hart en ziel, voor de Kempische Streekkrant mijn stukjes bijeenschrijf - en nog nooit, zo hebben ze mij erop gewezen, nog nooit is het gebeurd dat ik hier de glansrijke gemeente Bouwel heb vermeld! Shame on me, hier zijn geen excuses voor! Behalve misschien het feit dat het dappere maar wel zeer kleine Bouwel sinds einde jaren zeventig reeds, geen eigen gemeentebestuur meer heeft; dat werd samengesmolten met het altijd maar uitbreidende, imperialistische Grobbendonk, het Duitsland van de Kempen. De fusie tussen die twee heb ik altijd een zeer slecht idee gevonden. Wat gaat er boven een echte Bouwelaar? In de volksmond worden mensen die van Bouwel afkomstig zijn, steevast de "Bladerdabbers" genoemd, wat ongeveer wil zeggen, "Zij Die Steeds Met Hooivork En Spade In Herfstbladeren Staan Te Delven." Je kan daar eens om lachen, maar bijzonderlijk het opruimen van nat herfstgebladerte is van cruciaal belang, een kwestie van leven en dood. In de vele gemeenten waar deze taak, veelal uit luiheid, met opzet over het hoofd wordt gezien, zoals in Arendonk, Retie en Zoerle-Parwijs, vinden er tot 20 procent méér ongevallen plaats, steeds door fietsers die op die natte, gladde bladerhopen uitschuiven en hun stuur verliezen.
De patroonheilige van Bouwel is Sint Bonatus, de uitvinder van de gruyere-kaas, die hij ontdekte in Besançon, de hoofdstad van Franche-Comte, en dat brengt ons meteen bij de belangrijkste in Bouwel geboren en getogen Bladerdabber, mijn beste vriend de Francofiel Bart Van Loo. Laatstgenoemde is vooral gekend om zijn expertise over het Franse Chanson. Daar zette Bart Van Loo zopas een wervelend theaterstuk mee op de landkaart, "Chanson", samen met die andere oer-Kempische swingboys: Eddy Et Les Vedettes. Vandaag staat Van Loo opnieuw sterk in de belangstelling, ook in "De Wereld Draait Door" in Nederland, ditmaal met een adembenemend boek over Napoleon en de Franse Revolutie. Kortom, Bouwel staat bovenaan in de Kempische hitnotering.
Een minder gekend maar net zo sympathiek Bladerdabber is de vader van Bart Van Loo. Het is van die vader dat Bart het schrijversbloed in zijn aderen heeft borrelen. De vader van Bart schrijft geen naslagwerken of romans, maar wel wat anders: al vijftig jaar lang noteert hij iedere dag opnieuw, in een speciaal daartoe ontworpen schrift, die hij bewaard in een speciaal daartoe ontworpen schriftenkastje, hoeveel graden het buiten is. Dus je kan bij hem eender welke datum opvragen; vier oktober 1985, 15 december 1970, 8 februari 1996 - hij zal je vlekkeloos weten te zeggen hoe koud of hoe warm het die dag was. Dit is het begin van alle geschiedschrijving, zéker in ons dan weer zo klamme, maar dan weer zo aangenaam zonnige Kempenland.
wat zag je te maandag
terugkomende van een evaluatie-vergadering in het oud badhuis, dit hier in de takken van de pompoenstraat...
elckerlyc revue eerste repetitie
ipv koffieklatsch, meteen iedereen op het podium, en direct beginnen jammen. acteurs moeten niet vergaderen.
work work work.
de opdracht was: vertel een triestig iets, dat je ooit écht hebt meêgemaakt, en gelyk begonnen er een hoop mensen met hun eigen verhaal te wenen en alles... brrrr....
zondag 22 februari 2015
linkie
johan braeckman doet nog eens een holmes, in een column op de nieuwssite;
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/opinieblog/blog/JohanBraeckman/1.2247062
agenda dees week
-maandag-avond een vergadering met theater elckerlyck
-dinsdag-middag een vergadering in cc merksem ivm die levende vrouwen-expo
-woensdagavond repettite met de jammerklacht
openbaar:
donderdag:"vitalski goes classic" in cc tessenderlo
vrydag:"vitalski goes classic" in cc 't kerkske, kapellen
zaterdag om 22:30u: circus bulderdrang live in de zwarte komedie.
wat deed je te zondag
nog eens aan het experimenteren geweest met myn look, bovendien...
agenda
wat deed je te zaterdag
zeer rare droom over dat een klimop-plant door de vensterramen van m'n slaapkamer binnendrong om de gehele omgeving te wurgen.
om vyf uur naar "den olifant" voor mollie, die, van haar nichtje olivia in leuven terug, een bepaald soort tekensjablonen wilde hebben. gelukkig hadden ze er nog.
daarna ook naar de wieuw, waar myn drie rackham-tekeningen intussen netjes werden ingekaderd.
weêr thuis om halfzeven kwamen tot halfacht myn pa en ma op de koffie. zeer gezellige huiselyke atmosfeer met erg tevreden kinderen en luv die er heel goed uitziet...
(morgen = het seef leeft in het oud badhuis)
het onuitsprekelyke genoegen valt my te beurt, dat katty (rechts) aan haar zangkoor (alle rest) een liedje heeft doorgeschoven dat door myzelf werd geschreven, "vroeger was alles beter"...
klinkt kéigoed!!!
die hun zwanenzang zingen,
daarstraks met oa martinus wolf in de bezetting.
we begraven hier toch een groot stuk van ons leven.
bert verhoye, de founding father, kan zelfs niet komen - wegens té emotioneel...
te zaterdag speel ik met circus bulderdrang het àllerlaatste uur van de zwarte komedie ever...
dan van twaalf uur savonds tot één uur snachts by myn broêr serge voortgewerkt aan het scenario voor ons gezamenlyke stripverhaal.
weêr thuisgekomen, een nieve video-opname van "victor glorieux" (live in schoten) bestudeerd...
nu is het drie uur... ga nog even de schilfers van myn té glad geschoren smoel afschuren en dan proberen te slapen, wat niet zal meêvallen omdat ik nog maar dertien uur wakker ben, maar ja ik moet morgen vroeg op...
zaterdag 21 februari 2015
zaterdagbunnie
agenda
het seef leeft, met oa mira en filip jordens...
en echt wel heel veel andere keigrave dingen!
state-of-being, 21 februari 2015
deze dag verdient zeker ook een "state-of-being", maar: die ga ik pas morgenmiddag produceren, rond een uur of twee, by de eerste tas zout-hout-thee en walnoten; zodat ik nu meteen (het is drie uur 's nachts...) naar bed kan: met een steengoede biografie van klopstock onder de arm... het goeie is immers dat ik morgenmiddag, ultra-uitzonderlyk, het "kot voor myn eigen" heb, zoals ze dit zeggen, zodat ik dan eens een zaterdag mag beleven waartydens ik niét de slaaf-van-mollie moet spelen; en aldus tyd ga hebben voor myn eigen hoogstaande litteratuur... iedereen ziet er natuurlyk al naar uit...
naar die slaapkamer van me trappen, is nu ook wel fyner dan ooit: omdat de tonkineese werkman bogdan die nutteloze ingebouwde kast vorige week helemaal heeft uitgebroken; de knauf is gedroogd, de plinten zyn geverfd; het is er een splinterniéve kamer.
een mens zou eigenlyk en/of feitelyk om de vier jaar moeten verhuizen - om fris van geest te blyven...
Abonneren op:
Posts (Atom)
