myn haar is weêr te lang aan het worden; wat zich dan voortzet in een onvermogen tot werkelyk leven; dufheid, spinnenwebachtigheid wordt nu per uur meer en meer myn deel.
vandaag hebben philip osier en geert beullens definitief laten weten, op 20 september niet te zullen meêspelen met circus bulderdrang. dat wil zeggen, dat ik heden in die band nog de aller-enige bulderdrang original ben. ik wil het niet, maar ik moét nu zeggen: "ik ben circus bulderdrang."
ik was liever met ze voort blyven gaan, maar ze willen niet of ze kunnen niet. en het concept "circus bulderdrang" simpelweg wegparkeren, dat is niet haalbaar, dat zou suïcidaal zyn, die merknaam is té sterk, zéker in deze tyden, waarin alle grysharige uriah heepen en irons butterflies léven van reünie-toernees...
ook ik ben sinds zeer kort, definitief gedigitaliseerd. ook ik ben nu 20 uur per dag live aan het uitzenden. echt "leven" kan je dit niet noemen. toch laat ik los de zelfcritiek daarop. dit is de tyd. de homo sapiens ligt àchter ons. misschien jammer maar zo is het. jammer speelt geen rol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten