voor iedereen die ik ongerust heb gemaakt; opmerkelyk genoeg: ik ben weêr beter. dat heeft zeker te maken met myn eigen drama-gehalte: ik dacht écht dat ik eraan was voor de rest van myn leven, voor àltyd die elektrische golvingen door myn schedel; terwyl ik nu inzie, dat die maar een neven-verschynsel waren van een erge keel-ontsteking. myn arme zoon rocco james conan heeft iets gelykaardigs voor, wel geen elektrische golven maar toch oor-pyn.
doch meer nog kan die écht wel immense kwaal zo vlug weêr voorby zyn: dankzy de kracht van myn afgodsbeeld, ad nestor. bidden helpt niet - behalve als je je gebeden aanwendt in de richting van deze indonesische daemonen-jager. en waar de meeste batteryen, waterbronnen, fetisjen en andere generatoren na verloop van tyd niet anders kunnen dan verslappen, is het by die ad nestor precies andersom: dat beeldje (dat in de auto ligt, omdat, van alles dat wy doen, autoryden nu eenmaal hét meest gevaarlyk is, namelyk lévensgevaarlyk), dat beeldje wordt alsmaar sterker en sterker - alleen te vergelyken met de hulk; hoe meer je de hulk kwaad maakt, hoe meer onverbiddelyk die wordt, daar staat geen limiet op.
en maar goed ook, want er is werk aan de winkel. dat kan ik my niet permitteren: zomaar wat in bed liggen kreunen en zweten tot de dag, op den duur, voorby is; myn yzers liggen in het vuur, ik moet smeden, ik moet oogsten en ik moet nog méér investeren...
inderdaad, nu ook de schouwburg van brugge komt eraan... de dinsdagclub in oostende ligt reeds vast, zondag 10 september... en te woensdag, dan weêr, een vergaêring met het bestuur van de schouwburg genaamd "de roma", hier in 't stad.
is dàt soms een state of being? gewoon zo'n agenda? eigenlyk wel, beste lezers. zo erg ben ik een machine geworden; myn gevoelsleven is myn agenda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten