ik moest naar dààr; maar dan moest ik, met myn fiets, eerst doorheen een nederzetting van allemaal jonge hippies. die hippies waren niet echt myn styl, maar wél ging er een bevrydende werking van ze uit; ze stonden los van alle dagelykse ambities en media, helemaal vry. maar dan moest ik over die brug daar links, die zou zeker doormidden krakken. of anders langs een smal paadje opzy van een huis, dat paadje lag helemaal vol met stoelen en allerlei rommel. langs een andere kant schoof en denderde ik naar beneden, meteen op een zeer drukke autoweg, byna overreden werd ik daar. verdomd, ik moest nu terug naar boven want ik was myn fiets daar vergeten. et cetera. kortom, een typische droom waarin je ergens moet zien te geraken maar dat lukt alsmaar niet - echter, door die anarchistische sfeer was het allemaal niet zo erg als normaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten