maandag 4 augustus 2025

state of being, 2025


by het wakker worden, people, is het tegenwoordig steevast eventjes afwachten: lig ik op myn kamer? of lig ik in de benedentuin? wat wél altyd hetzelfde blyft, is dat ik té vroeg in de morgen, twee drie uurs voordat het zou passen, reeds eruit moet om te gaan waterlozen - en dan vervolgens, jammer genoeg, vaak moeizaam opnieuw inslaap.
    wat later hoorden-ik rocco james conan beneden in huis guitaar spelen, sinds kort speelt hy elektrische guitaar, met name op de guitaar van de dinsdagclub (ik denk dat die guitaar eigenlyk van bruno snelbinder is, ofwel van fred ontsmet.) toen rocco james conan terugkwam van zyn camp, eêrgisteren, zat hy, zag ik, op een ogenblik, met tranen in zyn ogen in de zetel; "hey - what's up?" "ik had," zei hy, "ik had gehoopt dat die guitaar hier nog zou zyn..." waarna luv het instrument natuurlyk meteen is gaan terughalen...
    van een ànder zou ik het nooit verdragen: te ontwaken by de geluiden van een elektrische guitaar-repetitie; maar als het je eigen zoon is, is het een gelukzaligheid. zo oneerlyk is de mens...
    voorts was het een "werkdag" vandaag, zoals nu eenmaal altyd; "salon op zondag".
    dit is hetzelfde als een boer die iédere dag zyn dieren melkt: een boer gaat er ook geen drie dagen tussenuit, en die dieren ook niet. een ex-schoonvader van me (de vader van de panther), die kweekte bonen, chrysanten en prei, in enorme, kolossale reeksen serren, in het prachtig groen van het oost-vlaamse nevele; zeven dagen op zeven, steeds van zeven uur smorgens tot vyf uur snamidags; plukken, planten, water geven, transporteren; hém werd nooit de vraag gesteld: wil je niet even een pauze? wil je niet even "herbronnen"?
    dit is wat ik doe.
    niet dat het myn "roeping" is, dat dan ook weêr niet.
    maar het is hierop, uiteindelyk, uitgedraaid - dit is, bedoel ik, het enige dat, kennelyk, voor my schynt te willen werken. wél is het keihard "vechten", echt waar; maar tegelykertyd toch ongelooflyk fantastisch. namelyk: omdat dit 136% rock&roll is.
    myn leven is byna altyd rock&roll geweest - maar éigenlyk is myn leven vandaag de dag, nog veel méér rock&roll dan ooit tevoren...
    trouwens véél mooie muziek mogen horen vandaag, ondermeer het piano-werk van martinus wolf, die een filmfragment van nôsferatu begeleidde. myn eigen dochter, die "what baking can do" zong, een fenomenaal complex lied. ook die nieuwe ontdekking uit griekenland is yzersterk, ene "illias de sutter" - ik dacht: we hebben, in de club, onderhand, àlles wel gehad? neen dus: een live sirtaki, door "de jimi hendrix van athene", dat was nieuw (nu dinsdag speelt die ook in de dinsdagclub, maar goed, in de rubriek "state of being" wil ik feitelyk geen reklaâm zitten maken.).

    

1 opmerking:

crowdserver1 zei

Wat ga ik doen wanneer ik de schuld van de wereld volledig betaald heb?
Dat is wanneer de hele wereld begint met het betalen van de schuld van de wereld omdat men de vijf bewijzen van leven na de dood niet wereldbekend maakte.
Volgens de voorspelling zal ik niet alleen zijn when we will be kissing the sun.
Vast staat dus ook dat we iets van ons zullen laten weten.
En wie de zon is, is nog steeds te horen in een nummer.

https://youtu.be/_mr36CgdAoM?si=JNnMpmvzUosuiA27

https://youtu.be/IFiA4W6zJmA?si=ZGg2KWVroUHinBLt

1. Als een acht maanden oude baby in de baarmoeder daar elke dag een dag jonger zou worden zou die uiteindelijk ook sterven en dat betekent dat de dood zich ook voor het leven bevindt.

2. Duizend jaar geleden was je lichaam ook al op de aarde maar het was toen volledig uit elkaar en dus dood om dan later tot leven te komen vanuit de dood. 

3. Wanneer men sterft wordt het bewustzijn niets want er is niets na de dood maar dan zou men even goed eens een auto of een huis niets moeten zien worden. 

4. Als de doden enkel zichzelf kunnen zijn, zijn ze al altijd enkel zichzelf geweest. 

5. Bevindt het bewustzijn zich in de lege ruimtes in de hersenen of in de rest van de hersenen waarin geen enkele lege ruimte is?