state of being, 18 juni 2021

belgië heel goed gesjot... denemarken profiteerde alleen maar, heel eventjes, van dat prille moment van verwarring, en van die emoties rond die hartaanval... naarmate de match vorderde, kwamen die denen geleidelyk aan totaal niet meer aan de bal... echte amateurs... raar dat die niet, toen het nog kon, voor een àndere sport hebben gekozen, of zelfs voor een heel ander beroep (taxichauffeurs of zo... dat zouden zeer zeker héél goeie taxichauffeurs zyn geweest...)

    de kern is natuurlyk dat lukaku een oerkracht is, van de categorie pele en de jonge maradona, en dat die kevin de bruyne, in al zyn ondoorgrondelyke eenvoud, in zyn dynamiek té enigmatisch is om te kunnen worden geanticipeerd. dus als je aan het voetballen bent en je hebt de combinatie van die twéé op je bord, lukaku én de bruyne - dan kan je éigenlyk al net zo goed meteen je pyjama aandoen en gaan liggen, en bellen naar de docter, om te zeggen dat je je niet meer zo lekker voelt...

    onthoud dat ik dit gezegd heb: die belgische ploeg van vandaag, die wàndelt naar de eindmeet.

voorts heeft deze hittegolf een ernstig verlammend effect op my. wat normaal nooit zo is. komt dit, omdat ik een vijftiger ben geworden? ik doe niks... ik lig hier maar, als op sterven... de telephoon gaat - ik kan niet opnemen... de deurbel gaat - ik blyf liggen...

    dat heeft natuurlyk tevens te maken met het gegeven dat ik straks, zomaar ineens, weêr op de planken sta. hoe vreemd... en niét met zomaar wat, wél met een avondvullend huzarenstuk...

    tof...