toen ik, een halfjaar geleden, weêr ophield met lesgeven plotsklaps, wist ik op voorhand dat ik er van dan af nog jàren van ging dromen, toch wél op die school rond te hangen. vannacht was het alwéér prys. deze keer was myn aanwezigheid daar behalve gênant en ongepast toch ook wél half verantwoord; er gingen deliberaties plaatsgrypen, en gedurende de maanden september, october en november had ik toch wel immers nog drie, vier klassen hierzo. het vervelende was dat ik geen enkele leerling meer by naam herkende, en dus aldoor met myn mond vol tanden zat, aldus wrevel verwekkend by de directie. zoals meestal in deze dromen dacht ik aldoor: wat doé ik hier nog, waarom moeten die kwaad op my zyn, ik ben zelfs helemaal niet verplicht om hier dit werk nog te zitten leveren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten