ik dwing myzelf tot rustiger-aan. rond halftien smorgens, rocco james conan naar het skatepark gebracht - maar daarna overnieuw gaan slapen. jammer genoeg: het was halfeen smiddags toen ik een tweede keeer wakker werd. dat is niet tof. niks aan te doen, evenwel. "dat wil zeggen dat je het nodig hebt," zei myn grootmoeder.
dan alsnog geprobeerd, het opendoen van myn afmattende laptop uit te stellen. en wel door myzelf, vooreerst, aan het lezen te zetten. nog immer die sonic youth-biographie; een zéér groot leesplezier.
ben ook al die vele muziek aan het herbeluisteren... niet alles, sommige goeie platen kan ik toch niét meer tot my nemen ("daydream nation": te vaak gehoord vroeger, opgeborgen in een verleden waar ik niet naar terug wil - er ontstaat, als ik die muziek hoor, niks nieuws meer...)
dan toch aan de slag - alsnog enkel het rustige werk; tracks goedzetten, line-ups ordenen, reclame maken op facebook...
mollie zat reeds de gehele dag binnen (net als ikzelf), dus die moest er eens uit. "zullen we, ergens op de grote markt, iets gaan eten? met de fiets?" een eenvoudige vraag - by mollie echter synoniem vooreen oneindig circus van onoverkomelyke complexiteiten. wonderwel: het ging, op den duur toch door. niet naar de grote markt maar toch naar het zuid. ("rocco, de eerste maand mag je met my meêryden naar onze school, ik zal je de weg tonen. maar na één maand niet meer, dan moet je iemand anders zoeken!" evil women... ze worden zo geboren...)
toén pas zagen we dat luv met de fiets naar het station was. aldus: myn eigen, zalige elektrofiets, de lust van myn leven, ging naar een van de kinderen - en ikzelf, uit diep in de tuin, op die beschimmelde rotfiets, de term "fiets" niet waardig; een metaalwerk van zestien ton op totaal platte banden? zo trapten-ik van noord helemaal naar zuid - ràzend kwaad was ik, op god zelf! "gezellig fietsen in het zonnetje?" dat had je gedacht! neen, déze oneindige doodsstryd, in plaats daarvan! duizend keer erger dan de zwaarste trappers in het meest verstikkende fitnesscentrum - àl je spierkracht àldoor tot het alleruiterste - en toch maar zes meters per halfuur vooruit. dit ging zo trààg - ik ging byna àchteruit! i hate you, god! i hate you - for doing this to me!!! waarom dit!!! waarom niet, zoals verhoopt, gezellig wat met myn kindjes in het rond trekken, waarom had je deze folterstryd in petto voor my, waarom!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten