zaterdag 12 oktober 2024

state of being, 13 october 2024


twee uur snachts is het - en nog altyd ben ik niet aan myn meest essentiële huiswerk begonnen: het opfrissen van de stuff in myn geheugen, betreffende lewis carroll, zoals die kennis pertang binnen een paar uur reeds paraat zou moeten zyn. maar niét dat ik aldoor liep te lanterfanten. wél ben ik rond middernacht de duvels reeds koud gaan zetten, in het salon in de wolstraat, en wél was ik savonds op de toneelvoorstelling van "pech en geluk".
    overdag was ik ook wel bezig maar niet hàrd bezig: doordat ik door de wedstryd in begynendyk feitelyk buiten westen lag. ik kwam gisteren pas om vier uur snachts thuis, maar moest dan nog douchen en het plafond schilderen, et cetera.
    dat "plafond schilderen" hier wel niet letterlyk bedoeld...
    goed, de blog is al rond - effectief zet ik my nu aan het studeren.
    lewis carroll is geboren in 1832.
    dat wil zeggen dat hy in 1850 in oxford arriveerde - immers, op zyn achttiende.
    in 1851 ging hy voor het eerst, met de  railway passage, de old smoke, naar london, voor de "great exhibition" aldaar...
    op zyn 24e publiceerden-'ie zyn eerste gedicht... dus in 1856... "solitude", in het magazine "the train"...
    preraphaelieten met wie hy bevriend geraakte: william morris, dante rossetti, john ruskin...
    de drie voornaamste zusjes die de dochters waren van de decaan van christ church, henry liddle: alice, lorina, edith.
    de "golden afternoon", de boottocht met die drie zusjes, toen "alice in wonderland" werd geconcipieerd, was in wélk jaar, don vitalski? in 1862. hoe kan ik dan weten? omdat carroll toen precies dertig was, jongen... 
    zo kan je ook weten dat "alice in wonderland" voor het eerst werd gedrukt in 1865. want éérst had carroll een jaar lang een writer's block, dàn werkten-'ie een jaar lang aan zyn prachtige manuscript, en dàn nog eens een jaar lang was ie met john tenniel, de illustrator, bezig aan het eindproduct.
    ja, dat weet ik wel allemaal...
    het is het disney-verhaal dat ik nog eens moet bekyken...


Geen opmerkingen: