zondag 14 februari 2010

columns


tegenwoordig schryf ik ook iedere week een column voor de streekkrant, een job die ik te danken heb aan valleke de groot...


WeekUp Magazine publiceerde inmiddels de 35e column van m'n nieuwste reeks... hier nog eens een sample...




Nieuwe Werkloosheid

Er is de nieuwe man. De nieuwe man spreekt altijd in de wijvorm. Ook over de zwangerschap van zijn vrouw. Hij zegt:“Wij zijn zwanger.” Er is de nieuwe B.V.: de B.V. die niemand nog herkent. En sinds 2010 is er ook de nieuwe werkloosheid. Op café hoorde ik onlangs een straffe uitspraak:“Werkloos zijn” zei iemand, “Is erger dan een laag inkomen hebben. Want het aanzien dat je geniet doordat je werk hebt, moedigt je aan om beter met zo’n laag inkomen om te gaan.” Met andere woorden: beter weinig verdienen en werk hebben, dan weinig verdienen en geen werk hebben.

Praktisch gezien, kan de werkloze makkelijker met armoede om dan iemand die een job heeft. De werkloze heeft tijd om in reclameblaadjes uit te zoeken waar de forel het goedkoopst is. Hij heeft tijd om zijn boeken te lenen en op tijd terug in te leveren. Hij heeft tijd om op een tram te staan wachten. De hardwerkende burger betaalt zijn maaltijden vaak peperduur, omdat hij inderhaast een restaurant langs de weg moet aandoen. Maar een aanzienlijk aantal werklozen voelt zich beschimpt. De meesten voelen achterklap in hun rug. Toen ikzelf pas werkloos was, ging ik soms consumeren uit nervositeit. Inkopen doen, wegens dat bestemmingloze gevoel vanbinnen.

Onze economie zou er wel bij varen, mochten we de nieuwe werkloosheid behalve als een gevolg van de kredietcrisis, ook beschouwen als een deel van onze maatschappelijke vooruitgang. Nu er, de voorbije decennia, zo’n kolossaal aandeel van ons werk door machines is vervangen, zou het op het ogenblik erg nuttig zijn, mochten er een paar mensen nu eens geluk uitstralen. Eender hoe hun carrière het maakt. Ze zouden plezier kunnen putten uit de gewaarwording, anderen te inspireren. Ik denk dat onze wereld minder nood heeft aan een werkmens die ongelukkig is, dan een werkzoekende die voorzichtig wél gelukkig is.