waarin vitalski zeer kort en krachtig de atmosfeer van zyn bestaan omschryft; tenneur: vlug en rap wegens nu reeds tamelyk laat en morgen tamelyk vroeg opmoeten; decorstukken: geen enkel.
overdag met jowan petit aan ons nieve toneelstuk geschreven, daarna door de tamelyk voze regen naar de "entrepôt de congo" gefietst, op het zuid, voor een meeting met een paar televisiemakers, omtrent een project waarover je op voorhand traditiegetrouw nooit iets openbaar mag maken, en daarjuist tenslotte, tydens de avond en de vroege nacht, tezamen metold-school-compaan manu bruynseraede gearbeid aan een kortverhaal in opdracht van het magazine "gierik". het verhaal is getiteld "john terra en de belgische doodstraf".
al by al dus véél te drukke dagen, vooral dit etmaal, doordat ik de vorige nacht voor het eerst sinds haar geboorte een paar uur lang over mollie moest waken, die het echter tamelyk zwaar aan het uithangen was, zodat ik in het totaal maar drie uur slaap kreeg. ik sleep my nu door de tyd, val in slaap als ik op een stoel zit, en probeer dus zoveel mogelyk recht te blyven staan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten