MELANCHOLISCH HALFUURTJE
daarjuist, tussen slapen en waken
ter zetel na myn avondmaal,
weêrklonk daar weêr die nachtegaal
in het gemelyke kraken.
en lastig woelend op het laken
van zyn geraspte taal
scheen my haast één zonnestraal
ontloken aan die kaken.
dan vloden die echter weêr verder
en zetten my zydelings neêr.
zonder myn heer of myn herder,
houvasten van weleêr.
daar is een wegversperder,
hy draagt een droeve veer.
3 opmerkingen:
'Waardoor komt het dat alle mannen die uitzonderlijk zijn geweest in de wijsbegeerte of politiek of de literatuur of de kunsten, melancholici blijken te zijn?'
Over Melancholie - Aristoteles
prachtig!
tx
Een reactie posten