achteraan dat zeer smokerige café is er een fel zaaltje; zyn relatieve dronkenschap en het uur ten spyt, wilde koen bogaerts de monoloog eindelyk voor my voorlezen, meteen voor een live publiek van ondermeer de sonnettenpol, patsy en de buddha-pol...
uit de deur klonk luidruchtige muziek, maar toch geraakten we erdoor. een tekst van, klaarblykelyk, twintig minuten, waar geen letter meer aan moet worden veranderd...
2 opmerkingen:
Tof, ben kei benieuwd!
ja, dat is iets nieuws dat ik nu doe... teksten voor anderen...
Een reactie posten