state of being - 4 mei 2012

erg vroeg wakker geworden vanwege een abnormaal hard wenende mollie, beneden in huis. ik nam aan dat ze bezweek onder de tandpyn. haar zytanden komen er doorgewrongen, eerder dan haar voorste tanden. behalve haar twee tanden pal van voren. maar: het was precies voor haar papfles dat ze zo lelyk deed. eens ze te drinken had gehad, viel ze toch weêr vredig in slaap.

    (tussendoor een bedenking: myn oomzegsters laura en carmen zien naar die kleine geheel niet om; onlangs gaf ik ze allen een lift, en carmen en laura hadden er klaarblykelyk om gedebatteerd wie er niét naast de patapoef zou hoeven te zitten - ik twyfel of luv deze telepathische belediging, die het toch is aan haar moeder-adres, ooit nog de volle honderd procent te boven komt... waarin ik haar verdedig ook...)

     ben dan maar, te bed, beginnen voortlezen in de lord byron-biografie, "the kindness of sisters". ik heb my eigenlyk altyd in de franse en de duitse, doch nauwelyks in de engelse romantiek aan het ingraven geweest. maar nu ik in de franse letteren geleidelyk aan een zeldzaam beste vriend heb verworven in de persoon van monsieur van loo, die alvast in de franse 18e en 19e eeuw zo erudiet is, zie ik my er min of meer toe gedwongen, naar het overzeese albion af te druipen. trouble is: rené de chateaubriand wilde de franse lord byron zyn - pas een halve eeuw nadien gezien, stak hyzelf met kop en schouders boven die wilderik uit. zelfs goethe voelde zich klein by lord byron - maar kan jy zyn brieven lezen? die engelsen zyn toch niet ZO goed misschien, er sluipt een zekere saaiheid underneath... vorige maand lag de biografie van coleridge op myn salontafel. "is dacht echt wel goed?" vroeg bart van loo, met een niet te verhelen oprechte scepsis. zal ik het ooit kunnen menen om een wordsworth te verkiezen boven een lamartine??

    de vader van luv op bezoek in de klappeistraat. sandwiches met leverpasty en koffie. de vader van luv heeft een vakantiehuis gehuurd  en vooraf afbetaald, maar kan nu ineens niet meer slapen, door deze vraag: of die verhuurder geen imposteur is. om hem extra te plagen zei ik met een uitgestreken gezicht:" de kans dat je daar in spanje zonder een minste voorrecht voor de deur gaat staan, is vyftig procent."

    in de namiddag repeteren met martinus wolf en ernst löw in het kasteel van irene de hertogin. mollie was er ook by, om gelukkig van te worden: aan te zien hoe vanzelfsprekend ze de pianospelende gesticulatoren aan het werk ziet, zelf al gauw op handen en voeten onder de vleugel door kreffelt...

    slechtste nieuws van de week: by het weêr naar buiten treden, is irene uitgeschoven over de natte kasseien van de ommeganckstraat, ze is met haar aangezicht tegen de grond geknald, bloedde uit haar gezicht - met ernst en wolf naar den doktoor: ook haar oogkassen beide gekneusd, algeheel onder de pleisters zit ze vannacht nu pyn te hebben, haar neus bloedt om de haverklap toch weêr, al is de dokter er vry zeker van dat haar neus niét is gebroken.

    goddomme.

    vanavond zou ik naar die stripreceptie zyn geweest; johan de moor heeft toch myn gedicht "het gedicht wyf" in stripverhaalvorm uitgewerkt, daar is nu een expo van, ergens in leuven  - in de ryschoolstraat - iedereen was er,- maar ik kreeg een slaapaanval, ben thuis gebleven, ouwe elpees van toen ik er zestien was op de draaitafel consumerende, siroop zuipende voor de keel...

    morgen weêral een optreden in myn eigenste living, ditmaal vooreerst mét inkom (vyf euro); nog geïnteresseerden: vooraf reserveren via vitalski@pandora.be; met haast en spoed...