ik trek my nu maar terug in contemplatie. het is niet voldoende om je geluk "niet van anderen te laten afhangen," zoals dat heet. die onafhankelykheid volstaat nog niet. de ambitie,- of we noemen het maar eerlyk: de strategie -, die bestaat eruit, om voor de anderen zelfs met nadruk weg te rennen. hoe zoet de zoektocht die je alleen maar kan afleggen op voorwaarde dat je totaal alleen bent en blyft!
praktisch iedere ontmoeting is een hindernis, iedere voetstap een vergissing. een lotsbestemming voltrekt zich niet langs een lyn die begint by een telephoontje. neen, arme lezers: het is werkelyk goed,- geloof my nu maar -, om zo weinig mogelyk te doén, en om zoveel mogelyk alles te vermyden. laat je niks wysmaken. heb niks nodig!
en blyf in die zetel zitten. de zetel is een goeie uitvinding. het is niet liggen, maar het is zelfs niet zitten...
alleen bloggen is ook wel tof. hier moet ik geen schoenen voor aanhebben.
ik herinner my een prachtige, zonovergoten middag...
4 opmerkingen:
en waarom heb ik dit nu al drie keer gelezen...? er zit iets in...
ah word jy misantroop ?
niet dat ik dat écht wil...
ja dan heb je het juist gelezen; je wil het niet echt, maar je wil het strategisch...
Een reactie posten