waarin vitalski een uitleg doet over muziek uit de jaren tachtig...
guido belcanto zegt geregeld, met een zeer treurige, maar ook een zeer ernstige blik, dat er sinds woodstock, dus sinds het pokkenjaar 1969, nooit meer echt goede muziek is gemaakt.
in principe kan ik het daar wel meê eens zyn ook, zelfs zou ikzelf stellen dat de voortgang van de muziek is kapotgemaakt door jimi hendrix persoonlyk. maar: doordat ik toch ook een waardevol gespendeerde jeugd te verdedigen heb, weiger ik my hier zomaar by neêr te leggen.
"o neen?" zegt guido dan. "noem dan eens één goei nummer van daarnà?"
met het mes op die manier op de keel, kan een mens geen antwoord verzinnen.
de radio klara-redacteur rolly smeets van zyn kant, acht my wel hoog genoeg in het algemeen, maar pleegt my steevast, los van alles, te sarren met wat hy getrouw myn "slechte smaak" noemt, byzonderlyk op het gebied van muziek - aangezien hy alleen myn jaren tachtig-voorkeuren kent (alsof ik niet tevens platen van 'art tatum' in huis zou hebben, pff...) "er is," zo zegt hy dan, "er is in de jaren tachtig nooit één goeie song gemaakt." zo beweert hy in alle ernst. en net als guido, pareert hy myn tegenstribbelen met dat vals geformuleerde raadsel:"o ja? noem dan eens één echt goei nummer van de jaren tachtig?"
effectief: op die manier kan je daar niet op terugslaan. omdat er inderdaad natuurlyk nooit meer een "the latest flame" (presley) of een "in dreams" (orbison) is gemaakt.
by wyze van moedwillig tydversmos leg ik nu echter toch deze lyst hier aan (zie hieronder); maar: het blyft een modderdyk. wie kan my helpen?
(er melden zich overigens extra hindernissen aan. prince, dus byvoorbeeld de geniale song "private joy" uit 1981, mag van rolly al per definitie niet meêdoen; anders verzanden we meteen in een andere, heel deprimerende discussie. en hetzelfde met "ashes to ashes" van david bowie. en ook byvoorbeeld "maria magdalena" van sandra valt af: doordat zo'n ouwe sokken als guido of rolly wel nooit zullen kunnen inzien hoe een normaal mens "maria magdalena" van sandra zelfs wars van ironie écht steengoed kàn vinden.)
ONDER CONSTRUCTIE:
1 tom waits:"jockey full of bourbon"
2 nick cave and the bad seeds:"tupelo"
3 the jesus and mary chain:"you trip me up"
4 blondie:"europa"
5 sonic youth:"schizophrenia"
die vyf zitten al wel echt goéd. die hieronder zyn al voor discussie en afbreuk vatbaar...
6 roy orbison:"you got it"
7 the stranglers:"golden brown"
8 joy divison:"disorder"
9 the sugarcubes:"birthday"
10 kim carnes:"betty davis eyes"
"i'm your man" van leonard cohen?
9 opmerkingen:
Sound of C?
PRINCE !!
ja maar jimbar ik zeg daarboven juist dat dat niet kan hé
om dezelfde reden mag ook post-punk en new romanticism niet
'k Zit dus nog goed met de Sound of C :-)
volgens rolly kan dansmuziek per definitie niet echt echt goed zyn
trouwens ik haat dat nummer
jouw tip ivm "master and commander" was beter, die fim heb ik gelyk diezelfde dag nog bezien; sublime entertainment
:D
Ik kan niet de hele tijd serieus lopen doen, zulle. Dat vermoeit.
Slecht nieuws voor het œuvre van Guido, dat helemaal na Woodstock ontstond. ;P
Nostalgie neemt soms de vorm aan van oog- of oorkleppen.
Hier enkele voorbeelden van honderden goeie post-Woodstock-songs:
The Smiths : "Still Ill"
Eurythmics: "Who's That Girl?"
Blonde Redhead: "The Messenger"
The Pixies: "Little Eiffel"
John Travolta: "Greased Lightnin"
Een reactie posten