donderdag 19 september 2013

nieve column voor de streekkrant

ELF AUTO-INBRAKEN

erg, maar bovendien ook erg vréémd...

ik heb wel eens een amerikaanse vriendin gehad die niet naar belgië durfde over te komen: doordat op dat ogenblik in alle heftigheid de joegoslavische oorlog woedde. het is moeilyk om van hieraf in één ruk de huifkar naar belgrado pakken, maar voor een buitenstander gelykt het op de landkaart kennelyk gevaarlyk dicht by mekaêr te liggen. op dezelfde wyze is het gesteld, sinds jaar en dag, met de roepnaam van borgerokko tegenover de rest van het binnenland. we komen vaak op het journaal, maar dan steeds met afgebrande ziekenhuizen en in mekaâr getrapte buskotten. op sommige hoekjes na misschien, is het hier byzonder aangenaam toeven, maar als je alleen de televisie kent, moet dit hier zowat de jungle-hel zyn.

de voorbye week maakte de buurt dan ook weêr een abominabele beurt, toen er rond het moorkensplein en de eliaertstraat op één nacht tyds in maar liefst elf geparkeerde wagens bleek ingebroken. afgaand op de gulle bloedsporen op alle verkreukelde vensterraampjes door telkens één en dezelfde persoon. vreemd, want als je een ruit inslaat, maakt dat toch veel kabaal? toch zeker 's nachts? en zou zelfs niet het meest perfide inbrekersinstinct ons influisteren om ons na zo één, of hooguit twee aanslagen, zo rap mogelyk uit de voeten te maken? zoals sommigen zichzelf doden, niét omdat ze wérkelyk dood willen, maar wel omdat ze aandacht behoeven, verlàngde deze inbreker er misschien wel naar om te worden gesnapt. om de geborgenheid van een klassieke nor op te zoeken. misschien was hy teleurgesteld dat hy zelfs na elf wagens niet aan zyn trekken kwam.

uiteraard wel nieuws om by te wenen... temeer doordat dit gebeurt in een tydperk waarin byvoorbeeld "de joppe", een goeie maat van my, ter hoogte van het de coninckplein een gasboete aan zyn been kreeg: doodat zyn autoradio te luid speelde; en nog een maat van my, jo jespers, eveneens een boete opschaarde: doordat hy zyn auto niet op slot had gedraaid.

schuld en boete: twee parallelle werelden, die mekaâr nergens meer kruisen.

Geen opmerkingen: